Ritmennt - 01.01.1999, Qupperneq 128

JÓN VIÐAR JÓNSSON
RITMENNT
Hér virðast einföldustu hlutir yfirleitt verða
að óyfirstíganlegum torfærum! Þú trúir því ekki,
en þegar við ætluðum að byrja í „stóru stofunni"
vantaði fimm sófapúða í þessar annars mjög svo
fínu nýju mubblur sem við höfum tekið á leigu.
Að nokkru leyti skapa púðar í stofu hlýlega til-
finningu fyrir íbúum, auk þess sem þeir gegna
mikilvægu hlutverki í myndinni. En nú hrökk
allt í baklás vegna þessara fimm sófapúða! Eng-
inn sá nokkra leið til að útvega þá. Frúrnar í
Reykjavík myndu örugglega vera ófáanlegar til
að lána púða sem þær hefðu verið að bródera
mánuðum saman - það var ekki til neins að leita
til þeirra! Heima hjá „forstjóranum" var nóg til
af púðum, en það hvarflaði ekki að honum að
fórna þeim - kannski þorði hann það ekki fyrir
frúnni! Loksins var ákveðið að útbúa þá sérstak-
lega. Tveir voru loftpúðar með einhverju tauefni
utan um og smádúlleríi límt á. Það tók fimm
daga að koma því í lag!
Enginn gat komið auga á hvað þetta var ger-
samlega fáránlegt. Allir horfðu bara á mig grafal-
varlegir eins og þeir vildu segja: þetta er vilji ör-
laganna!
Það væri hægt að búa til farsa um allt þetta
fyrirtæki og hann yrði miklu skemmtilegri en
farsinn sem við erum að festa á filmu - þó að
hann sé bara skemmtilegur. Að minnsta kosti
nógu mikil della!
Sem stendur situr allt fast. Aðalleikarinn er að
æfa „Pabba" í Þjóðleikhúsinu og vill ekki taka
neitt upp síðustu vikuna fyrir frumsýningu sem
er mjög skiljanlegt. Sýningin á sjálfsagt eftir að
ganga vel og þá verður hann að leika á hverju
kvöldi í tvær til þrjár vikur. Og við getum bara
filmað á kvöldin.
Um endalyktir fyrirtækisins þarf ekki að
orðlengja. Skðmmu eftir að Gunnar skrifaði
Helgu í októberbyrjun gekk hann á fund
Haralds A. og tilkynnti honum að hann
hefði nú staðið við sinn hluta samningsins
og yrði að fá örugga tryggingu fyrir því að
tökum myndarinnar yrði einhvern tímann
lokið.12 Eitthvað mun Haraldi hafa orðið
ógreitt um svör, a.m.k. leið og beið án þess
Gunnar heyrði frá honum uns hann þraut
þolinmæði. 20. október sendi hann Sören
Sörensyni bréf þar sem hann sagði upp
„samningi" sínum. Þar kveðst hann eigi að-
eins hafa sinnt þeim verkum sem hann var
ráðinn til að vinna heldur einnig ýmsum
öðrum án þess að fá greitt sérstaklega fyrir.
Orsakir uppsagnarinnar telur hann upp í
fimm liðum:
1) Vinnuskilyrði voru allt önnur en Sören
lýsti fyrir honum á fundi þeirra í Kaup-
mannahöfn,
2) Ekkert hafi orðið af fræðslumyndagerð -
sem Gunnar taldi mikilvægasta þátt
samningsins fyrir sitt leyti,
3) Gunnar hafi ekki getað fengið neina
tryggingu fyrir því að hann, þ.e. Sören,
væri fær um að leysa það verkefni sem
honum hefði verið falið,
4) Allar hljóðupptökur hafi reynst ónýtar,
og
5) Hann hafi í annað skipti á einum mánuði
ekki fengið laun greidd á réttum tíma (og
ekki einu sinni verið beðinn afsökunar).
Bréfið endar hann svo með að minna á að
hann eigi inni hjá fyrirtækinu 2000 kr. fyrir
vinnu sína og 90 kr. fyrir útgjöld úr eigin
vasa.
Gunnar sendi Haraldi Á. afrit af þessu
bréfi til Sörens og skrifaði honum sjálfum
einnig langt bréf. Eins og í bréfinu til Helgu
Kaae lýsir hann Sören fullkomlega vanhæf-
an um að gegna starfi sínu og hefur um
hann hin hörðustu orð. Hann nefnir dæmi
um kæruleysi hans og virðingarleysi fyrir
12 Sjá bréf til Haralds Á. Sigurðssonar 20. okt. 1950,
Lbs 4151 4to.
124