Vera - 01.06.1996, Blaðsíða 9

Hún byrjaði í Myndlista- og
handíðaskóla íslands haustið
1994 og er því búin með tvo
vetur og á einn eftir. Þaö væri
sjálfsagt ekki í frásögur fær-
andi nema vegna þess að hún
var orðin 65 ára þegar hún hóf
námið. Hún heitir Sigurbjörg
Snorradóttir og lýkur skólan-
um á þremur árum í stað fjög-
urra vegna þess aö hún fékk
metin myndlistarnámskeiö
sem hún hefur sótt í gegnum
tíöina.
Sigurbjörg var búin að
vinna viö afgreiöslu á bílaverk-
stæði í fjórtán ár þegar hún
missti vinnuna vegna breyt-
inga á verkstæöinu. Hún segir
að atvinnumissirinn hafi snúist
upp í algjöra himnasendingu,
hún hefði aldrei lagt út í alvar-
legt listnám ef hún heföi þurft
að taka þá ákvörðun sjálf aö
hætta að vinna. En þar sem
atvinna liggur ekki á lausu fyr-
ir fólk á hennar aldri lá beinast
við að fara í nám. Og þar með
er gamall draumur að rætast
því Sigurbjörg var byrjuð í
þessum sama skóla þegar hún
var sautján ára, en fékk svo
bakþanka, hætti og fór að
vinna. Síöan gifti hún sig og
eignaöist þrjú börn og á nú
einnig fjögur barnabörn. Sigur-
björg er í málaradeild skólans
og hún er ekki aðgerðalaus í
sumarfríinu því það notar hún
til að læra þýsku og ítölsku!
sbj.