Vera - 01.08.2004, Blaðsíða 12

sjálfboðaliða sem telur um 20.000 manns virtust ungir karlar vera
í meirihluta.
Engar tölur var að fá um kynjahlutfall hópsins en ég fékk þó að
vita að af þeim 260 starfsmönnum sem vinna árið um kring að því
að skipuleggja hátíðina (og fá greidd laun fyrir) er 81 kona, eða
tæpur þriðjungur. Meirihluti gesta, eða jafnan um 55-60%, eru
karlar, þannig að þetta virðist fremur vera karlahátíð en kvennahá-
tíð.
Þegar ég svo spurði út í listafólkið sjálft, hve mörg þeirra væru
konur, þá virtust skipuleggjendurnir sem sátu fyrir svörum dálítið
hissa á spurningunni. Rikke 0xner, tónlistarstjóri hátíðarinnar og
eina konan sem sat fyrir svörum á blaða-
mannafundi, sagði eitthvað á þá leið að
þau veldu ekki hljómsveitir eftir því hvort
það væru karlar eða konur í þeim. Það
EN HVERNIG STENDUR ÞA A ÞVI
AÐ ÞESSI LÁGSTEMMDA ÞOKU-
Tónlistin
Mörg lesenda kannast eflaust við söngkonuna Julee Cruise, sem
átti engilfríðu röddina í tónlistinni úr Twin Peaks, en hún var á
Hróarskeldu með dönsku karlasveitina Pluramon í eftirdragi. Þar
var líka þríeykið Blonde Redhead með hina japönsku Kazu í farar-
broddi, stórkostleg hljómsveit sem er nýfarin eftir aðra heimsókn
sína til íslands. Jesse Sykes heitir svo trúbadorína sem átti frábært
kvöld, með betri tónleikum sem við sáum þar.
En það var breska kvennasveitin Electrelane sem stóð upp úr af
því sem við sáum, ásamt bandarísku strákunum í TV on the radio.
Electrelane er alveg stórkostleg hljómsveit sem leikur heillandi og
kraftmikið rokk en tónlist þeirra ögrar
um leið á óþægilegan hátt. Slíkt telst til
munaðar í því markaðs(um)hverfi sem
sífellt er verið að reyna að flytja þetta
Þríeykið Blonde Redhead með hina japönsku
Kazu í fararbroddi
SLÆÐA KVENNAMENNINGAR VIRÐ-
IST UMLYKJA HRÓARSKELDU?
KANNSKI ER ÞAÐ HREINLEGA
RANGT HJÁ MÉR, EN EF EKKI ÞÁ ER
ÞESSI FALLEGA STEMNING ÁGÆTT
DÆMI UM AÐ KVENNAMENNING ER
EKKI BUNDIN VIÐ KONUR. SEM BET-
UR FER ÞÁ FINNST HÚN, STUNDUM
AÐ MINNSTA KOSTI, LÍKA
HJÁ OKKUR KÖRLUNUM
TV on the radio
sem mestu skipti væri „artistic ex-
pression”, eins og Rikke orðaði það.
Þetta hljómar dálítið kunnuglega: það er ekki kynið sem skiptir
máli heldur hversu færir (nú, eða hæfir) listaMENNIRNIR eru.
Þau voru samt sammála því að það skipti máli að til væru fyrir-
myndir svo ungar stelpur hugleiddu að fara inn á þessa braut, en
þau virtust bara ekki telja það á sína ábyrgð að koma fyrirmynd-
unum á framfæri.
En hvernig stendur þá á því að þessi lágstemmda þokuslæða
kvennamenningar virðist umlykja Hróarskeldu? Kannski er það hrein-
lega rangt hjá mér, en ef ekki þá er þessi fallega stemning ágætt dæmi
um að kvennamenning er ekki bundin við konur. Sem betur fer þá
finnst hún, stundum að minnsta kosti, líka hjá okkur körlunum.
tónlistina - nauðungarflutn-
listform
ingum í.
Þegar við fórum eítir tónleikana í
„plötubúðina” á svæðinu til að kaupa diskinn þeirra þá var hann
uppseldur. Það er að segja þetta eina eintak af honum sem útgáfu-
fyrirtækið tók með sér yfir hafið. Kannski hefur ekki verið búist við
að hann myndi seljast nokkuð, því hver vill sosum hlusta á ein-
hverjar stelpur spila á gítar?
1 Skv. upplýsingum frá mótshöldurum að morgni síðasta hátíðardags. í fyrra var ein
nauðgun tilkynnt og tvær árið áður. Þar á bæ þykir ein nauðgun á ári of mikið og voru
mörg dönsku dagblaðanna ómyrk í máli í fyrra þegar tilkynnt var um eina nauðgun. Þar
þykir ekki sæma að tala um nauðganir sem „eðlilegan fórnarkostnað” slíkra hátíða.
12/4. tbl. / 2003/ vera