Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1881, Síða 63

soknum og prestaköllum; Og má enga breyting gjöra á tak-
oörkum sókna eða prestakalla, og eigi leggja niður kirkju
nJe færaúrstað, nema meiri hluti hjeraðsnefndarmanna þeirra,
er eiga hlut að máli, samþykki breytinguna á hjeraðsfundi.
f rófastur er forseti hjeraðsnefndarinnar og stýrir hjeraðs-
hmdum. Hann sendir allar samþykktir hjeraðsfundar biskupi.
“t fundarmenn úr sóknum þeim, er hlut eiga að máli, greinir
■jj við meira hluta fundarmanna, þá er þeim heimilt að fá
óokaðan ágreining sinn við fundarsamþykktina, og er forseta
skylt, ef þeir æskja þess, að senda biskupi ágreiningsálit
POirra með fundursamþykktinni. (Lög 27. febr. 1880.)
UM RAFMAŒSÍS-LJÓS.
. . Sje rafmagnsstraumur látinn renna gegnum málmþráð,
‘utnar þráðurinn; þó verður hitinn misjafn eptir málmtegund-
Pnum. þau efni, er leiða rafmagnið vel, hitna seint, hin
ujótar. Sje þráðurinn digur, hituarhann eigi eins fijótt eins og
Þegar hann er mjór, af því rafmagnið dreifist meira. Láti
ttenn því þráðinn, er straumurinn hleypur eptir, vera mis-
Úigran, hitnar hann mest þar sem hann er mjóstur, en minnst
■)ar sem hann er digrastur; sje han alveg skorinn í sundur og
eodarnir sje nálægt hvor öðrum, þá stökkva gneistar yfir
tQillibilið frá einum enda til annars. Slíkir rafmagnsgneistar
eru mjög heitir. Nú hafa menn reynt að láta kolabrodda á
Þi'áðarendana; þá kemur fram ákaflega skær ljósbogi milli
oddanna. Svo virðist sem slík rafmagnsljós ætli að fá mikla
Þýðingu fyrir mannkynið, en eigi verða þó slík ljós notuð
oeinlínis nema fleiri tilfæringar sjeu við hafðar. Rafmagns-
straumurinn og hitinn bera smáar kolaagnir á braut, svo
Clgi verður hjá því komizt að ljósið sloklcni er kolin
eyðast. Eigi rafmagnsljós að verða til fullkominna nota
Verða þau að geta logað rólega eins lengi og þarf, og mega
?>8i vera dýrari en önuur ljós. Ymsir liafa reynt að ráða bót
,a Þessu. Menn hafa hugsað út vjelar er alltaf halda kola-
oroddunum í sömu fjarlægð þó þeir eyðist. Memi láta raf-
^agnsstrauminn sjálfan koma þessu til leiðar. Málmþráðurinn
er sívafinn um segulstál og laust við það er lítill járnkubbur;
Þvi sterkari sem straumurinn verður í þræðinum kringum
, r8guist4pg; nær hregst kubburinn, en því veikari sem
nann er því tjær er járnið. þetta járn er með ymsum smáum
vogarstönguní og lijólum eða nokkurs konar sigurverki samein-
að við kolabroddana. fegar ljósið eða neistinn milli brodd-
anna hefir lifað nokkra stund, eyðast kolin og Qarlægðm
TOulnm endanna verður meiri, við það veikist straumurinn,
Segulstálið, sem verður fyrir verkun hans, hefir eigi eins
> (59)