Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1881, Qupperneq 72

kosningu uema hann geíi kost á sjer á undan kosningunni,
skriíiega, ef hann er eigi sjálf'ur á kjörfundi, enda verður þá
og einn eða fleiri at' kjosendum í kjördæminu að hafa sent hið
skriflega framboð hans með brjefi til oddvita kjörstjórnarinnar
eigi síðar en fyrir náttmál kvöldið fyrir kosningardaginn, með
skriflegri yfirlýsingu um, að þeir vilji mæla fram með honum
til kosningarinnar. þingmaiinsefnið skal geta þess í íramboði
sínu, að hann hafi eigi látið hjóða sig fram til kosningar í
nokkru öðru kjördæmi, sem eigi hafi þá þegar hafnað framboði
hans. Kjörstjórn er skylt að bjóða þingmannsefni fram til
kosningar, þótt fram sjeu komin mótmæli gegn kjörgengi *
hans eða þótt hún sje ósönnuð; það mál liggur undir úrskurð
alþingis.
Kosningarnar. Almennarkosningaráþjóðkjörnumþing-
mönnum fara að jafnaði fram 6. hvert ár, í septembermán, árið
fyrir þing, eptir konungsboði í opnu brjefi í hvert skipti, á
kjörþingi á einhverjum þingstað sem næst miðju kjördæmi;
dag og stund til tekur kjörstjórnaroddvitinn í auglýsingu
birtri með 4 vikna fyrirvara við kirkju eða á annan tíðkan-
legan hátt. Meðmælendur þingmannaefna verða að koma á
kjörþing sjálfir að forfallalausu og standa við meðmælinguna.
Rjett er þingmannaefnum og meðmælendum þingmannaefna
að taka til máls á kjörþingi, svo og sjerhverjum kjósanda að
leggja þar fyrir þá spurningar. Enginn af kjörstjorunum má
tala með eða móti kosningu nokkurs þingmannsefnis; þeir
skulu og greiða síðastir atkvæði. Rjörstjdrnin má eigi segja
atkvæðagreiðslunni lokið fyr en 2 klukkustundir eru liðnar *
frá því er kosningarathöfnin byrjaði, og eigi þó lengra fíði,
ef kjósendur gefa sig fram án þess að hlje verði á. Enginn
er rjett kjörinn alþingismaður nema hann hafi lilotið ineira
en helming þeirra atkvæða, sem greidd eru.
Kostnaður. „Alþingismenn fáí endurgjald 6 krónur um
hvern dag, bæði fyrir þann tíma, er þeir þurfa til ferðarinnar
til alþingis og frá því, og fyrir þann tíma, sem þeir eru á
alþingi. Sömuleiðis fá þeir endurgoldinn fcrðakostnað, eptir
reikningi, sem nefnd, kosin af hinu sameinaða alþingi, úr-
skurðar og forseti í hlutaðeigandi þingdeild ávísar.“ í sveit-
um mega kjörstjórar reikna sjer fæðispeniiiga og endurgjald
fyrir ferðakostnað eptir sveitarstjórnartilskipuninni. — (Sjd
stjúrnarskrá 5. jan. 1874, og alþingiskosningalög 14. septbr. 1877,
sem kjósa á eptir í fyrsta sinn þetta dr • 1880.)
Athgr. I kosningarlögunum segir, að „sá verði eigi *
talinn liafa ójlekkað mannorð. sem sekur er orðinn að laga-
dómi um nokkurt það verk, sem svívirðilegt er að almeunings-
áliti, nema því að eins að hann hafi fengið uppreist æru sinnar
samkvæmt tilsk. 12. marz 1870.“ Eptir því verður eugum
varnað kosningarrjettar og kjörgengi, hversu sterklega sem
hann er grunaður um svívirðilegan glæp, sje hann að eins
ódæmdur sekur; og sama er að segja um þann, sem framið
(68)
L