Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1926, Qupperneq 53

47
til að verða henni vaxinn. Aldrei er æskumaðurinn meiri
hjálparþurfi andlega en þá, og aldrei er auðveldara að
hjálpa honum. Á því aldursskeiði verða úrslit um það,
hvaða stefnu líf manna og starf tekur, og því þarf einkum
yfir því að vaka, að þá megi vel takast.
Um 21. grein.
Eins og kjörum alþýðuskóla hér á landi er nú komið,
eru skólagjöld nemenda þeim nauðsynleg. Pað er líka
í sjálfu sér eðlilegt og nemendum að ýmsu leyti holt, að
þeir borgi kensluna, ef þeir eru færir um það. Slíkt
mundi að jafnaði auka þeim virðingu bæði fyrir náminu
og sjálfum sér. Hinsvegar væri það illa farið, væri á
þennan hátt gert mjög erfitt fyrir að afla sér þroska. Á
Norðurlöndum er miklu fé varið af ríkisins hálfu til að
styrkja fátæka og áhugasama nemendur við lýðháskóla
og aðra alþýðuskóla. Þetta er svo sjálfsagt mál, að
furðulegt er, að það skuli ekki vera hér. Og að því
hlýtur að koma áður en langt líður. Meðan svo er ekki,
getur skólinn litla hjálparhönd rétt fátækum nemendum
sínum fjármunalega, þar sem við því má búast, að fé
það, sem hann fær til reksturs verði eigi meira en minst
má komast af með. En þó er sjálfsagt að halda sem
flestum leiðum opnum til þess og reyna að finna nýjar
leiðir.
Um 23. grein.
Um þessa grein má að mestu vísa til þess, sem þegar
er sagt í aths. við 10. gr. Af þessum greinum báðum
sést, að Þingeyjarsýslunum er trygður yfirráðaréttur yfir
skólanum, bæði meðan hann starfar í því formi sem nú
er, og eins ef til kemur að hann leggist niður eða hverfi
inn á aðrar brautir. Stjórn hans skipa meðan hann er
starfandi skóli þrír menn, er héraðsmenn velja og hætti