Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.2006, Qupperneq 42

62 FÖSTUDAGUR 13. OKTÓBER 2006
Helgin PV
Fyrir þrettán árum sat
Ármann Reyolsson í
fangelsinu á Kvíabryggju
og hugsaði um hvernig
hann gæti breytt lífi sínu.
Hann segist aðeins hafa
fundið eina leið til að leið-
rétta viðhorf fólks til sín:
Að skrifa sannleikann.
Nú hefur hann gefið út
sex bækur og segir besta
ráðið að biðja fyrir óvild-
ar- og öfundarmönnum.
„Þegarég byrjaði að skrifa vissi ég
eklcert í hvernig formi skrifin áttu að
vera, en þetta braust út íþessu sagna-
formi, sem reyndist síðar vera „vinjett
ur“, franskt bókmenntaform sem kom
upp á 17. öld en enginn íslenskur höf-
undur í þúsund ára bókmenntasögu
íslands hefur einbeitt sér að. Svo
tek ég, fimmtugur bisness- ^gfr \
maðurinn upp á þessu!" jÆ
Skrif að handan
„Þegarégsest við
skriftir, fínn ég alltaf
fyrir einhverjum standa
aftan við hægri öxl
Regndroparnir bylja á gluggunum. Hann situr og horfir út yfir Ell-
iðaárdalinn, það logar á kertum og ilminn frá nýjasta kaffinu á
markaðnum leggur frá silfurkönnu. Ármann Reynisson hefur látið
sérhanna Vinjettukaffi, Vinjettukonfekt og Vinjettu-silfurskeiðar.
Hugmyndaflugið fór á fullt og hann lét hugmyndirnar ekki sofha.
„Appelsínugulur er vinjettulitur-
inn," segir hann þegar hann kemur
með konfektkassann, sérharmaðan
trékassa með appelsínugulum borð-
um með innsigli. „Appelsínugulur, or-
ange, er litur friðarins og gleðinnar."
„Ég var langt á undan
samtímanum"
Fortíð Ármanns Reynissonar er
vel kunn. Hann stofnaði Jjármála- og
Fuglinn Fönix „Við Björgólfur Guömundsson
höfum báðirsnúið tilbaka. Hann kynnir
milljarðavæðinguna, ég kynni þjóðinni nýja
bókmenntahefð.“
verðbréfafyrirtcekið Ávöxtun eftir að
hann kom heim úr námi frá London
School ofEconomics árið 1982, bauð
verðtryggingu og vexti á sparifé sem
var óþekkt fyrirbœri á markaðnum
þá, varkcerður, dreginnfyrir dómstóla,
fundinn sekur og dœmdur til eins árs
fangelsisvistar á Kvíabryggju.
„Við heimkomuna frá London
fannst mér ég vera kominn í afdali,"
segir hann. „Viðskiptalifið hér var ára-
tugum á eftir því sem tíðkaðist í Lond-
on og New York. Bankamir hér arð-
rændu viðskiptavini sína um allt að
50% á ári, það var verðbólga og við-
skiptavinimir fengu ekki verðtrygg-
ingu. Ég ákvað því að fara af stað með
Ávöxtun og bjóða viðskiptavinun-
um verðtryggingu og 4-8% ávöxtun
ofan á það. Hæst fóm vextimir í 18%
og ég var kallaður glæpamaður fyrir
vikið af ákveðnum aðilum. Fyrirtæk-
ið blómstraði í sex ár en ég fékk aldrei
frið fyrir opinbemm embættismönn-
um, sem alian tímann reyndu að grafa
undan fyrirtækinu og þeim tókst það
að lokum. Við lentum í erfiðleikum í
niðursveiflu í efnahagslífinu og þá var
fyrirtækið knésett á einni nóttu. Það
var grimmilegt að lenda í þessu rétt
áður en við fómm inn í EFTA og allar
breytingamar urðu. Ég var bara langt
á undan tímanum, en fæstir njóta eld-
anna sem fyrstir kveikja þá. Þakklæt-
ið fyrir að sýna fólki fram á hvemig
á að vinna með fjármuni var það að
mér var dröslað gegnum réttarkerfið í
fimm ár og sendur í fangelsi í eitt ár."
„Ég er enginn kennitöluflakkari"
Ármann hafði verið áberandi í
samfélaginu, hélt glcesilegar veislur
sem enn eru eftirminnilegar og lýsir
því svona hvemig lífið breyttist eftir að
hann var dcemdur.
„Ég var bara langt á
undan samtímanum,
en fæstirnjóta eldanna
sem fyrstir kveikja þá.
Þakklætið fyrir að sýna
fólki fram á hvernig á
að vinna með fjármuni
varþaðaðmérvar
dröslað gegnum réttar-
kerfíð í fimm ár og send-
ur í fangelsi í eitt árí'
„Ég gekk á sviðinni jörð eftir þetta
hrun, því ég var ekki eins og svo marg-
ir sem koma öllu undan. Ég er enginn
kennitöluflakkari. Ég þurfti að byrja
upp á nýtt eins og Þjóðverjar gerðu
eftír stríð og ég tel mér hafa tekist það
Á Grænlandi I júnf Ármann afhenti Landsbókasafninu f Nuuk Vinjetturitsafn að gjöf. Hérer
hann með Elisu Jeremiassen landsbókaverði og Erlu Lynge, blaðamanni og rithöfundi.
jafn vel og þeim. Allri fjölmiðlaum-
fjöllun á þessum tíma var stjómað af
því fólki sem knésetti fyrirtækið, ég
var gerður að blóraböggli og glæpa-
manni. Það sem ég var dæmdur fyr-
ir em þau viðskipti sem Jón Ásgeir og
allir aðrir sftmda á íslandi í dag í millj -
arðavæðingunni. Nú er sagnfræðing-
ur að kynna sér fjármálalífið á íslandi
áður en Kauphöllin tók til starfa og
álítur mig vera einn mest áberandi
mann á því sviði. Ég vissi alltaf að tím-
inn myndi vinna með mér í þessu.
Þetta var svipað mál og Hafskipsmál-
ið og við Björgólfur höfum snúið til
baka þótt við förum ólíkar leiðir. Hann
kynnir milljarðavæðinguna, en ég
kynni þjóðinni nýja bókmenntahefð.
Ég hafði upplifað allt þetta milljarða-
ævintýri sem fólk sækist eftir nú, en
þegar ég mat stöðuna fannst mér ekki
eftirsóknarvert að fara út í það aftur.
Ég vildi þróa mig áfram í eitthvað nýtt;
eitthvað sem myndi auðga andann og
ég gæti nýtt mér síðari hluta ævinnar.
Ég endurmat lífshlaup mitt og viðhorf
mitt til manna og málefna."
Heimsmaður í útlegð
Hvemig upplifði heimsmaðurinn
að vera á Kvíabryggju?
„Já, það er alveg óhætt að kalla mig
heimsmann," segir hann brosandi.
„Ég var heimsmaður sem var dæmd-
ur í útlegð. Ávöxtunarmálið tók fimm
ár og þau voru ákaflega niðurlægjandi
fyrir mig. Það var allt gert til að gera
líf mitt eins djöfullegt og hægt var. Ég
LQd framkomunni við mig við skelfilegt
einelti en um leið og ég áttaði mig á að