Freyr - 01.07.1995, Page 11

innanhúss og utan. Því betur sem ég
náði tökum á garðyrkjunni, því meir
jókst áhugi minn á henni, og ég var
ákveðinn í því að leggja hana fyrir
mig. Og það gekk eftir.
Eg hélt áfram á sumrin hjá Stefáni j
á Syðri-Reykjum, og árið 1939
alveg þar til um haustið. Ég var í
gagnfræðaskóla á vetuma og lauk
gagnfræðaprófi þaðan vorið 1938
og var síðan hjá honum..
Þá fór ég að hugsa til sérnáms, og
það sem varð einkum til þess var að
Stefán og danskur garðyrkjumaður
hans á Syðri-Reykjum hvöttu mig
eindregið til þess að skreppa til
Danmerkur og kynnast verklegri
garðyrkju þar og fara á einhvern
skóla. Mér var sagt að Danir væru j
með góða garðyrkjuskóla.
Haustið 1939 var búið að útvega
mér vinnu í Gróðurhúsatilraunastöð
danska ríkisins í Virum, rétt utan
við Kaupmannahöfn. Til Dan-
merkur sigldi ég síðan með Gull-
fossi 27. desember, stríðið var þá
byrjað.
Og hvemig var nú þessum 17 ára
unglingi innanbrjósts þarna þegar j
hann var að leggja af stað út í
heiminn ?
- Mér leið í sjálfu sér ágætlega en
ég var spenntur. Það væri kannski
nær að spyrja hvernig fjölskyldunni j
hafi verið innanbrjósts. Ég hafði I
rætt fyrirætlanir mínar fram og aftur
við föður minn og hann sagðist
halda að þetta væri í lagi þó að það
væri komið stríð. Það mundi ekki
standa mjög lengi og það hlyti alltaf
að vera opið á milli Islands og
Danmerkur.
Stefán Arnason á Syðri Reykjum.
Starfsfólk í gróðrarstöð Stefáns á Syðri-Reykjum á leið á ball á Vatnsleysu árið 1948.
Fólk þurfti að lyfta sér upp þá engu síður en núna.
Mér varð hugarhægara við þetta
og var fullur eftirvæntingar yfir því
að komast út og sjá þennan stóra
heim. Farþegar voru ekki margir
með Gullfossi í þetta sinn, verk-
fræðinemi á leið í nám til Þýska-
lands, Pétur Sigurjónsson, Péturs-
sonar á Alafossi, tveir piltar auk
mín að fara utan í verklegt nám og
skiphöfn að fara að ná í nýjan fiski-
bát.
Gullfoss sigldi til Noregs, inn
fyrir skerjagarðinn þar til Álasunds,
og síðan var haldið suður á bóginn
til Porsgrunn, skammt frá Osló og
fermt með saltpétri.
í garöyrkjustöö á
Sjáiandi
Við komum til Hafnar 4. janúar
1940. Þar tók á móti mér tilvonandi
húsbóndi minn, yfirmaður Gróð-
urhúsatilraunastöðvarinnar. Hann
fór með mig út í Lyngby og kom
mér þar fyrir.
Veturinn 1939-1940 var gríðar-
lega harður í Danmörku. Eitt af því
fyrsta sem ég var látinn gera var að
klippa limgerði, því mikið var af
þeim. Þetta voru hálfgerð skjólbelti,
enda nokkrir metrar á hæð. Frostið
var að jafnaði 18-22 gráður.
Tilraunastöð Dana í ylrœkt í Virum á Sjálandi, fyrsti vinnustaður Óla Vals í
Danmörku 1940-1941. Stöðin var síðar flutt út á Árslev á Fjóni.
7.'95- FREYR 283