Freyr - 01.07.1995, Blaðsíða 16

Tengjum grœna ferða
mennsku lífrœnum
landbúnaði
Dr. Ólafur R. Dýrmundsson ráðunautur
Bœndasamtökum íslands
Áhugi á lífrœnum landbúnaði hefur aukist mjög á seinni árum. Hann einkennist
af búskaparháttum sem byggja á markvissri umhverfis- og búfjárvernd.
Afurðimar eru í hæstu gæða-
flokkum og markaður fyrir viður-
kenndar lífrænar vörur er í örum
vexti erlendis. Nú þegar er vísir að
markaði fyrir lífrænar land-
búnaðarvörur hér á landi, einkum
grænmeti. Með því að kaupa lífrænt
vottaðar vörur eru neytendur að
leggja nokkuð af mörkum til
umhverfisverndar og einnig koma
hollustusjónarmið við sögu því að í
lífrænum búskap er ýmiss konar
efnanotkun aflögð eða stórlega er
dregið úr henni. Farið er eins vel
með jarðveg, gróður og búfé og
frekast er kostur. Vistvæn, græn
huginyndafræði ræður ferðinni.
A liðnum vetri tóku gildi ný lög
og reglugerð um lífræna land-
búnaðarframleiðslu hér á landi. Þar
er ekki aðeins fjallað um fram-
leiðslureglur fyrir bændur sem fara
út í lífrænan búskap, heldur er
einnig vikið að eftirliti, vottun,
notkun vörumerkja svo og vinnslu
og dreifingu varanna. Gert er ráð
fyrir virku gæðaeftirliti sem er
hagur bæði bænda og neytenda. Þá
má geta þess að síðla vetrar kom út
skýrsla nefndar sem fjallar um
faglega stöðu og horfur í lífrænum
landbúnaði hér á landi.
En lífrænn landbúnaður snýst
ekki aðeins um matvælafram-
leiðslu. Á honum eru ýmsar aðrar
hliðar. Hann er meðal annars væn-
leg leið til nýsköpunar í atvinnulífi
og getur þar með stuðlað að blóm-
legri byggð í landinu. Tengsl við
landgræðslu, skjólbeltarækt og
skógrækt eru augljós. Mér er þó efst
í huga þegar erlendir ferðamenn eru
Ferðaþjónusta í fögru og hreinu umhverfi. Myndin er frá Stað í Reykhólasveit.
(Ljósm. Ferðaþjónusta bœnda).
að streyma til landsins, að við
ættum að tengja saman lífrænan
landbúnað og þjónustu við ferða-
| menn, innlenda sem erlenda.
Um hvítasunnuna var viðtal í
Morgunblaðinu við þýskan ferða-
málafræðing sem lýsti svokallaðri
grænni eða vistvænni ferða-
| mennsku er byggist á virðingu fyrir
umhverfinu svo og lífi og starfi þess
fólks sem býr í þeim sveitum og
landshlutum sem ferðast er um
hverju sinni. Hann taldi Island eiga
góða möguleika á að þróa græna
ferðamennsku sem þá þyrfti að
skipuleggja vel þvf að fólk frá
þéttbýlum iðnaðarþjóðum sækist í
vaxandi mæli eftir friði og ró í
hreinni og óspilltri náttúru. Hann
benti m.a. á hve gott drykkjarvaln
skiptir miklu máli og sagði að
lokum:
„Það verður engin þróun í grænni
ferðamennsku ef ekki kemur til
grænn landbúnaður, grænar sam-
göngur, grænn iðnaður og svo fram-
vegis. Græn ferðamennska er græn
pólítík og til þess að hún geti orðið
að veruleika tel ég að yfirvöld verði
að móta ákveðna ferðamálastefnu
og setja sér langtímamarkmið.“
Ég er þessum sjónarmiðum inni-
lega sammála og að loknúm lestr-
inum rifjaðist upp fyrir mér viðtal
sem ég átti við búvísindamann frá
Króatíu er ég hitti á ráðstefnu í
vetur. Liður í endun'eisnarstarfi í
því stríðshrjáða landi er að efla
lífrænan landbúnað og endurreisa
ferðaþjónustu af ýmsu tagi. Ég
spurði hvort þeir hefðu tryggan
markað fyrir lífrænar landbúnaðar-
vörur. Jú, hann sagði svo vera, að
vissu marki, en ætlunin er að tengja
saman lífrænan landbúnað og græna
Framhald á bls. 287.
288 FREYR - 7. '95