Freyr - 01.07.1995, Blaðsíða 13

Fljótlega fór ég að vinna mjög
sjálfstætt og þá fékk ég mannskap
til að aðstoða mig, þ.á.m. tvo
franska pilta. Það voru mjög
þægilegir og góðir menn.
Skreytt fyrir útför Ernst
Udets flugkappa
Svo bar við að ein af hinum
gömlu flughetjum Þjóðverja, Ernst
Udet, fórst á þessum tíma. Hann var
mjög hátt settur en sá orðrómur
komst á kreik að nasistar hefðu
losað sig við hann. En allt um það
var sett á svið mikil útför og minn-
ingarhátíð á vegum þýska flugmála-
ráðuneytisins.
Garðyrkjustöð okkar var lang-
samlega þekktasta stöðin á Ber-
línarsvæðinu. Eigandi hennar, fyrr
nefndur, var félagi í Nasista-
flokknum og hann fékk svo til öll
verkefni í blómaskreytingum við
sýningar, athafnir, jarðarfarir o.fl.
sem hið opinbera þurfti að láta gera.
Svo var einnig við útfararathöfn
Emst Udets.
Þetta var gríðarlega mikið verk-
efni fyrir garðyrkjustöðina. Við
fórum einir sjö frá henni inn í
flugmálaráðuneyti í miðborg Ber-
línar og vorum m.a. með mörg
bílhlöss af lárviðarhríslum sem
höfðu verið fluttar inn frá Belgíu.
Hríslur þessar voru 21/2-3máhæð
og stóðu í tréstömpum. Þessu
röðuðum við upp með vissu milli-
bili, sín hvoru megin við ganginn að
þeim stað þar sem við vissum að
kistu Udets yrði komið fyrir. Auk
þess var ógrynni af blómakrönsum
en ég vann ekkert við þá. Við vomm
nreð skreytingameistara úti á
gróðrarstöðinni og 4-5 manns sem
unnu stanslaust að þessu með
honum.
Jæja, allt í einu kemur hersing af
hermönnum á mótorhjólum og
okkur var sagt að hypja okkur:
„Burt. burt með ykkur! Felið ykkur
bara einhversstaðar!“ Hitler kom
þama rétt á eftir í gríðarstórum bfl.
Ekki vissi ég hvað hann var að gera
þarna því athöfnin var ekki byrjuð
og undirbúningi var langt frá því
lokið.
Ég bjó hjá gamalli konu inni í bæ
og þegar tók að líða á veturinn
fannst mér loftárásirnar vera orðnar
truflandi og óþægilegar og þær ollu
miklum skemmdum á íbúðarhúsum
í nágrenni okkar.
Ég var í Berlín þar til um mán-
aðamótin febrúar-mars 1942. Þá
ákvað ég að snúa til Danmerkur
aftur; var búinn að reita saman
dálítið af aurum sem áttu að nægja
nokkurn veginn fyrir skólavist í
Danmörku.
En Þjóðverjarnir gengu á eftir
mér og lögðu kapp á að ég yrði
áfram við stöðina því ég var kominn
vel inn í starfið. Mikill skortur var á
faglærðum mönnum vegna stríðsins
og þeir áttu því bágt með að missa
svoleiðis fólk. Yfirmaður gróðrar-
stöðvarinnar bauð mér hærra kaup
en ég sagði honum að ég væri
ákveðinn í að fara til Danmerkur.
Honum bar að gefa mér heimild til
þess að fara úr landi, og einn góðan
veðurdag segir hann við mig: Jæja,
ég ætla ekkert að reyna við þig meir,
ég sé að það þýðir ekkert; þá ferð þú
bara til Danmerkur.
Þrír eða fjórir af Dönunum sem ég
hafði unnið með fóru í þýska
herinn, gerðust sjálfboðaliðar í SS
og ég man eftir því að þegar það
fréttist, kom yfirmaður minn til mín
og sagði: Hansson, ætlar þú líka að
gerast sjálfboðaliði hjá Hitlers-SS?
- og lagði mikla áherslu á síðustu
orðin og mér sýndist hann glotta. Ég
sagði nei.
Aftur til Danmerkur
Ég fór til Danmerkur og hélt
áfram að vinna þar, réð mig í gróðr-
arstöð rétt fyrir utan Kaupmanna-
höfn.
Þýska gróðrarstöðin, þar sem ég
vann, átti starfssögu allt frá keisara-
tímanum. Hún hafði verið sæmd
nafnbótinni Kaiserliche Hofgart-
nerei - keisaraleg gróðrarstöð, og
það þótti auðvitað ágætt að hafa
meðmæli frá slíkum vinnustað,
enda var lagt mikið upp úr því bæði
í Danmörku og Noregi að hafa
unnið á þekktum, góðum gróðrar-
stöðvum.
Ég hélt nú til Danmerkur og réð
mig í gróðrarstöð við Roskildevej,
rétt fyrir utan Kaupmannahöfn, en
bjó í Valby í útjarðri borgarinnar og
hjólaði á milli, u.þ.b. hálftíma hvora
leið. Þarna vann ég til 1. október
1942. Þetta var blönduð gróðrarstöð
með tómata, gúrkurækt og potta-
plöntur.
Ég lenti fyrst í tómötunum og
síðan í gúrkunum og hugsaði um öll
10 gúrkuhúsin ásamt öðrum manni,
Hansen að nafni. Það var harðdug-
legur prýðismaður sem ég lærði
mjög mikið af.
í Beder garöyrkjuskól-
anum við Árósa
Um haustið fer ég í Beder garð-
yrkjuskóla, skammt frá Arósum á
Frá garðyrkjuskólanum á Beder á Jótlandi, en Óli Vahtr varþar við nám í 9 mánuði
1942-1943.
7.'95- FREYR 285