Freyr - 01.07.1995, Qupperneq 14

Jótlandi. Á þeim tíma voru tveir
garðyrkjuskólar í Danmörku - hinn
hét Vilvorde og var sá úti í Char-
lottenlund, rétt fyrir utan Kaup-
mannahaöfn.
Beder garðyrkjuskóli þótti góður
skóli, hann var nokkuð stór einka-
skóli og hinn var það einnig. Þeir
höfðu einhvern styrk frá því
opinbera. Þarna var ég á 9 mánaða
námskeiði.
Hvernig gekk þér að kosta skóla-
nám þitt?
- Einhvernveginn tókst mér að
treina skotskilfrið og svo vann ég
ofurlítið hjá karli einum þarna í
nágrenninu og fékk smávegis fyrir
það. Einnig fékk ég 250 kr. styrk frá
Dansk-Islands Samfund og það
munaði um það.
Skólinn í Beder var heimavist-
arskóli og á morgnana fórum við
nokkrir í heimsóknir í bakaríið í litla
þorpinu okkar, keyptum þar
vínarbrauð frá deginum áður og
seldum skólabræðrum okkar með 5
eða 10 aura álagningu á hvert
brauð.
Námið í Beder-garðyrkjuskól-
anum nýttist mér vel. Kennarar voru
fimm, auk skólastjóra. Þeir lögðu
mjög hart að mér að fara í
framhaldsnám í garðyrkju og reynd-
ar var farið að brjótast um í
kollinum á mér að mennta mig enn
meir, bóklega, því það virtist ókleift
að komast heirn, vegna stríðsins.
Yngri kennararnir, sem voru til
þess að gera nýkomnir úr háskóla,
buðust til að segja mér til í þeim
fögum þar sem ég stóð einna verst
að vígi: stærðfræði og efnafræði og
það gerðu þeir.
Nám í garðyrkjudeild
Búnaðarháskólans í
Höfn
Sótti ég svo um inntöku í garð-
yrkjudeild Búnaðarháskólans í
Höfn, tók inntökupróf og stóðst
það. Byrjaði svo í skólanum I. sept-
ember.
Hafðir þú eitthvert samband
heim?
Jú, ég reyndi það, en það gekk
illa. Ég reyndi að hafa samband
með Rauðakrosspósti og fékk 2 eða
3 bréf þannig að heiman. Síðar var
mér bent á Helga Briem sendiherra
í Lissabon og gat ég sent nokkur
bréf heim með aðstoð hans.
Þegar ég byrjaði á búnaðarhá-
skólanum var ég búinn að láta
athuga áður hvort faðir minn myndi
geta kostað námið þar, því námslán
voru þá engin.
Pabbi var múrari og ekkjumaður;
hann var vinnusamur og skorti ekki
verkefni. Sendiráðið í Kaupmanna-
höfn kannaði málið fyrir mig í gegn-
um Svíþjóð og 10 dögum síðar kom
skeyti um að námið skyldi borgað.
Danska rfkið sá um að leggja út
peningana og ég sótti 200 kr. ávísun
í sendiráðið mánaðarlega.
Hvernig gekk þér að láta pening-
ana endast?
Það var vandmeðfarið, en það
gekk með ítrasta sparnaði en hjá
sumum entust peningarnir oft ekki
lengur en þrjár vikur. Ég fór aðeins
einu sinni niður í sendiráð allan
tímann og fékk ofurlitla fyrir-
greiðslu. A skólanum fékk ég styrk,
500 kr. danskar úr styrktarsjóði
dansks garðyrkjubónda sem er
löngu látinn.
Það hafði verið reistur náms-
mannagarður og Jón Krabbe hafði
gefið eitt herbergi sem var merkt
Islandi. Ég sótti um þama og fékk
þetta herbergi. Vistarverurnar voru
tiltölulega ódýrar - 40 kr. á mánuði,
sem ég borgaði fyrir herbergið, búið
húsgögnum og afnot af eldhúsi sem
við vorum sex saman um. Þar
gátum við eldað mat.
Ég var þarna innan um hóp af
Dönum; fjórir af þessum sex voru
bændasynir og þeir fengu mjög oft
senda pakka með einu eða öðru
j góðgæti að heiman. Og maður naut
góðs af.
Námið í Búnaðarháskólanum
j byrjaði með undirstöðufögum fyrir
j alla sameiginlega, efnafræði, eðlis-
fræði, erfðafræði, jarðfræði o.fl.
Vorið 1944 var þreytt próf í öllum
! þessum fögum og gekk mönnum
j misjafnlega; sumir komust í gegn,
aðrir féllu. Ég slapp mjög vel í gegn,
því ég fékk næstum ágætiseinkunn,
munaði ekki nema þrem, fjórum
kommum.
Sumarfríið var ekki ýkjalangt.
Við fórum í Dyrehaven sem er við
Charlottenlund. Þar vorum við heil-
an mánuð í verklegum landmæl-
ingum. Ég naut þessa tíma því
veðráttan var einmuna góð, sól og
sumar. Næsta vetur var farið að
kenna garðyrkjugreinamar.
í andspyrnuhreyfingunni
Vorið 1945 gerðist ég sjálboðaliði
1 í andspymuhreyfingu Dana. Einn
góður skólabróðir minn sem hét
Gústaf og var félagi og foringi í
andspymuhópi hvatti mig til þess.
Snemma vors árið 1945 var ég
kallaður út ásamt nokkrum félögum
mínum og vorum við látnir sækja
vopn út í Rödovre sem er skammt
fyrir utan Kaupmannahöfn.
Við vorum nokkrir á reiðhjólum,
286 FREYR - 7. '95