Freyr - 01.12.1999, Blaðsíða 10
standa í samkeppni við svokallaða
frístundaræktendur og telur hrossa-
bændur þurfa að endurmeta stöðu
sína innan hestaiðnaðarins.
„Landbúnaður er aðþrengdur um |
heim allan og það er gífurlega erfitt
fyrir bónda, sem er ekki að rækta
algerlega með arðsemissjónarmiðin
eingöngu að leiðarljósi, að keppa
við þá sem rækta hross í ffístundum
sínum, en lifa á öðru. Ég held að
bændur verði annað hvort að bjóða
upp á tamningar og sölu sjálfir eða
fara meira út í þjónustu við aðra
hestamenn, t.d. með uppeldi, hey-
sölu, umsjón stóðhestagirðinga og
fleira þess háttar. Svo gætu bændur
auðvitað sameinast meira um tamn-
ingar og aðgang að markaðnum.
Það er enn erfitt fyrir erlenda rækt-
endur og áhugamenn að ná beinu
sambandi við ræktendur á íslandi.
Sú tenging er ekki nógu góð.“
Annað sem Clive segir að Islend-
ingar verði að skoða með endurbæt-
ur í huga, eru upprunavottorð
hrossa. Hann segir nauðsynlegt að
þau verði á því formi að unnt sé að
nota þau í svokölluð hrossavegabréf
sem eru í notkun í heiminum, en
FEIF og Bændasamtökin eru að
skoða það mál.
„Vottorðin eru í dag á A4-formi,
en þyrftu að vera A5 til að passa inn
í vegabréfin. Svo vantar algerlega
lýsingu á hrossinu á íslensku vott-
orðin. Alls staðar annars staðar er
teiknuð inn á mynd öll auðkenni
hrossins, s.s. blesa, sokkar, sveipir í
hári o.fl. Þetta mætti bæta. Auk
þess er mjög erfitt að sætta sig við
að fá ekki vottorðin þegar hrossin
koma út, nema þau séu greidd að
fullu. Sem lögfræðingur skil ég að
þetta er ein leið seljanda til að finna
raunhæfa lausn á málinu, en sem
kaupandi hests, hugsanlega á
greiðslukjörum, er mjög slæmt að
hafa ekki vottorðið, því að án þess
fæst hrossið ekki skráð og getur því
hvorki farið í ræktun né tekið þátt í
keppni. Ég spyr hvort ekki sé hægt
að útbúa einhvers konar staðlaða
kaupsamninga sem tryggja greiðsl-
urnar og gera þar með seljendum
kleift að afhenda vottorðin við út-
flutning?“
Gagnagrunnurinn er
lykilatriöi
Eins og áður hefur komið fram
hefur Clive unnið mikið með FEIF
undanfarin ár, hann er formaður
skýrsluhaldsnefndar FEIF og hefur
sem slíkur verið lykilmaður í kynn-
ingu og þróun Heimsfengs (World-
Fengur), alþjóðlegs gagnagrunns
um islensk hross.
„Þetta verkefni er algert lykil-
atriði fyrir ykkur íslendinga, mikil-
vægi þess er gríðarlegt. Það undir-
strikar stöðu ykkar sem uppruna-
lands hestsins og dregur saman öll
löndin sem stunda ræktun íslenskra
hrossa. Heimsfengur mun miðla
upplýsingum sem geta leitt til
ákveðinnar stefnumörkunar í rækt-
un og framkvæmd kynbótadóma.
Þrátt fyrir að
löndin keppi
sín á milli þá er
það okkur öll-
um til góðs að
samræma kerf-
in á milli landa
sem mest. Þessi
gagnagrunnur
býður í raun
upp á enda-
lausa mögu-
leika, söfnun
upplýsinga um
ræktun, upplýs-
ingar um
keppnisárang-
ur, myndbönd
af hrossum o.fl.
Gagnagrunnur-
inn gæti orðið
mikilvægt tæki
fyrir seljendur
sem vilja koma
hrossum sínum
á framfæri á al-
þjóðavettvangi.
Auk þess er
gagnagrunnur-
inn öflugt vopn
í samkeppni
við önnur
hestakyn og hreinræktun islenska
hestsins.“
Hvað með framtíð íslenska hests-
ins og útbreiðslu hans um heiminri?
„Ég er mjög bjartsýnn á hana. ís-
lenski hesturinn hefur fest sig í
sessi í Evrópu og er þar orðin þáttur
í hestaheiminum sem slíkur. Aukin
fagmennska, bæði á íslandi og inn-
an FEIF, mun ýta undir þessa út-
breiðslu. Hér í Bretlandi verður
þetta erfiðara, því að við höfum
ekki náð að brjóta okkur leið inn í
hinn hefðbundna hestaheim. Það
þurfum við að gera og verða eðli-
legur valkostur innan þess fram-
boðs sem breski hestaheimurinn
býður upp á. Núna glímum við ein-
mitt við mikið vandamál varðandi
þróun markaðarins vegna þess að
innflutningshöfn okkar í Imming-
ham hefur lokast. Við höfum reynt,
Regluleg ormalyfsgjöf er gríðarlega mikilvœgur þáttur í
gœðastýringu í hrossarœkt.
10 - FREYR 13-14/99