Freyr - 01.12.2003, Blaðsíða 63

Ræktunarráðstefna
fagráðs í hrossarækt
Hin árlega ræktunarráð-
stefna fagráðs í hrossa-
rækt var haldin 15. nóv-
ember sl. í tengslum við upp-
skeruhátíð hestamanna. Þetta er
þriðja árið sem ráðstefnan er
haldin og virðist hestamönnum
líka þetta form vel því að þátt-
taka fer vaxandi með hverju ár-
inu. Á ráðstefnunni voru fastir
liðir, eins og tilnefningar til
ræktunarmanns ársins og veit-
ing viðurkenninga fyrir þátt-
töku í gæðakerfi BI. Þá voru
mjög áhugaverðir fyrirlestrar
fluttir en að þessu sinni var
sjónum einkum beint að kort-
lagningu ágripa hjá hrossum,
auk almennrar endingar.
Valberg Sigfusson flutti fróðlegt
erindi sem hann nefhdi Ending og
förgunarástæður íslenskra hrossa.
Erindi þetta byggði hann á spán-
nýrri MSc-ritgerð sinni í kynbóta-
ffæði ffá sænska landbúnaðarhá-
skólanum. Ritgerðin byggði á
gögnum um æviferil 772 hrossa,
fædd árin 1980-1985 og 1990-
1991 hjá 21 ræktanda víðs vegar
um landið, en markmiðið var að
kanna endingu og algengustu förg-
unarástæður. Athygliverð en ekki
óvænt niðurstaða rannsóknarinnar
er hversu endingargóður íslenski
hesturinn er en við 18 vetra aldur
má gera ráð fyrir að helmingur
hrossanna, sem til skoðunar voru,
sé enn á lífi. Þau hross sem heltast
úr lestinni má flokka í tvo hópa,
þ.e. annars vegar þau sem felld eru
vegna ónógra gæða og hins vegar
þau sem féllu af óhjákvæmilegum
ástæðum. Algengustu þekktar or-
sakir í fyrmefnda hópnum eru
fækkun ræktunarhryssna og slæmt
geðslag en í þeim síðamefnda helti
og slys. Valberg lét þess getið að til
þess að fá heildstæðari mynd af
endingu og afdrifum íslenskra
hrossa þyrffi að tengja betur saman
ýmsar upplýsingar og bæta aðrar,
s.s þátttöku í keppnum, afdrifa-
skráningar í skýrsluhaldinu og
skráningar dýralækna.
Þrjú erindi voru flutt um fóta-
ágrip hjá hrossum sem af mörgum
hefur verið talið vaxandi vanda-
mál. Ágúst Sigurðsson gerði grein
fyrir þeim gögnum sem tiltæk em
úr ræktunarstarfmu og tengja
rnætti þessu atriði. I hans máli
kom fram að erfðaframfarir í rétt-
leika fóta hafi verið hægar en
samt sem áður mælanlegar. Þá
kom fram að fremur algengt er að
íslensk hross séu útskeif á fram-
fótum og nágeng á afturfótum
sem em áhættuþættir þegar kernur
að ágripum. Ágúst taldi að safna
þyrfti meiri og betri gögnum um
tíðni og eðli ágripa. Sigurður Torfi
Sigurðsson jámingamaður flutti
erindi um jámingar og skeifur
með tilliti til ágripahættu. Hann
ræddi um mikilvægi faglegra
vinnubragða við járningar og
skýrði út þær aðferðir sem beitt er
til að forðast ágrip.
Þórður Þorgeirsson, tamninga-
og sýningamaður, flutt mjög at-
hygliverðan fyrirlestur þar sem
hann skýrði út ýmsa þætti tengda
reiðmennskunni og umgjörð sýn-
inganna sem geta haft áhrif á tíðni
ágripa. Kjaminn í máli Þórðar var
að í allt að helmingi ágripstilfella
væri um það að ræða að gerðar
væm of miklar kröfur til hestsins.
Hann vildi koma af stað vakningu
meðal hestamanna fyrir hestvænni
sýningum og sanngjamari kröfum
til hrossanna. í þeim tilgangi taldi
hann m.a. nauðsynlegt að setja
saman leiðbeiningar um hvað telj-
ist innan skynsamlegra marka í
þeim efnum.
Fulltrúar þeirra hrossaræktarbúa er voru tilnefnd sem ræktunarbú ársins.
Frá vinstri: Gunnar og Kristbjörg í Auðsholtshjáleigu, Magni I Árgerði, Brynj-
ar i Feti, Hildur og Skapti á Hafsteinsstöðum, Þormar á Hvolsvelli og Helgi i
Kjarri. Freysmynd: Hannes Sigurjónsson.
mL1 K Jflj
A iL^ Ha
Freyr 10/2003 - 63 |