Freyr - 01.05.2002, Blaðsíða 5

mikið meira við núverandi fjós,
enda það orðið gamalt og ekki
skynsamlegt að byggja við það
mjaltagryfju með legubásum.
Endurbætur munu felast í bygg-
ingu nýs fjóss. En þau hafa ekki í
hyggju að fara út í slíkar fram-
kvæmdir að sinni, tíminn einn
mun leiða í ljós hvað gert verður
og hvenær. „Við viljum til dæmis
sjá hvað gerist í þróun mjaltara“
sögðu þau, enda ástæða til þar
sem tækniþróun í landbúnaði hef-
ur orðið ótrúlega ör á liðnum ár-
um og sér vart fyrir endann á
henni.
Hestamennskan togaði
ÞAU í SVEITINA
Ahugamál Jóns og Berthu eru
hestar og hestamennska. Á liðn-
um árum hefur þeim ekki gefist
mikið tóm til að rækta þetta
áhugamál sitt en hafa þó ijárfest,
ásamt öðrum, hluti í ungum og
efnilegum stóðhestum eins og
hestagullinu Töfra frá Kjartan-
stöðum og gæðingnum Gauta ffá
Reykjavík. Vonast þau til að þetta
innlegg komi þeim til góða í
hrossaræktinni. Til margra ára
hafa þau ferðast með Landeying-
um í hestaferðum á sumrin og
engin breyting varð á því þegar
þau fluttu í sveitina, nema nú
þurftu þau að keyra heim í mjalt-
ir. I fyrrasumar fóru þau í stutt
sumarleyfí - það fyrsta frá því að
þau komu að Miðhjáleigu. Ná-
granni þeirra á Vöðmúlastöðum
mjólkaði.
Fjósið á Miðhjáleigu var byggt
árið 1956. Síðan þá hefur verið
byggt tvisvar við það. í fjósinu
er rörmjaltakerfi. Kúnum er gefíð
þrisvar á dag, bæði kjamfóður og
grófifóður. Fjósið er vinnufrekt;
einkum hvað varðar gjafaað-
stöðu. Verkefni á sviði endurbóta
em næg á búinu.
Á Miðhjáleigu em rétt rösklega
30 mjólkurkýr en eins og fyrr
Jón Þ. Ólafsson.
sagði er framleiðsluréttur búsins
rúmlega 180 þúsund lítrar.
Vandamál eins og júgurbólga
hafa ekki hrjáð kýmar neitt alvar-
lega, en vorbærumar lenda stund-
um í sleni, en ekki er mikið um
doða. Bertha segir að helstu
vandamálin hafi verið skapgallar,
en þau slátra hiklaust skapillum
kúm.
Nautakjötsffiamleiðsla er jafn-
hliða mjólkurframleiðslunni en
allir nautkálfar em settir á - og
Bertha Kvaran
þau hafa aldrei sent kálf í slátur-
hús. En hvemig gengur þeim að
losna við kjötið? Bertha sagði að
þau þyrffiu ekki að kvarta núna,
því að með því að panta með
góðum fyrirvara, gengi það vel.
Þau miða við að nautin séu um
það bil tveggja ára gömul þegar
þau em send í sláturhúsið.
Auðvitað eiga sér stað jákvæð-
ar breytingar í nautakjötsfram-
leiðslunni í Miðhjáleigu eins og
annars staðar þar sem alúð er
lögð í verkið. Þau em að endur-
bæta þann hluta Qóssins þar sem
nautin em og nú em sjáanlegar
breytingar til batnaðar.
Teljið þið ykkur hafa tekjur út
úr kjötframleiðslunni?
Hagnaðurinn er kannski ekki
mikill en samt nokkur. Við höf-
um aðstöðuna og eigum til nóg
hey handa þessum gripum,“ sagði
Jón.
Gefið þið mikið kjarnfóður?
Já, við spömm ekki við kýmar
fóðurbætinn, og svo fá þær líka
súrsað bygg með. Við höffitm
ræktað kom ffiá því við hófum
búskap, í frekar litlum mæli,
fyrsta árið vomm við með kom í
rúmlega 4 ha, en í ár í um 9 ha
og er ætlunin að auka komrækt-
ina enn frekar sem lið í endur-
ræktun túna. Einnig höffiim við í
hyggju að bæta geymsluaðferð
við komið og nota própíonsým í
stað stórsekkja. Þess má geta að
komið heffitr allt verið valsað
samhliða þreskingu beint í stór-
sekki.
Kýrnar ganga í heyrúllur
ALLT SUMARIÐ
Hvernig er haustfóðrunin hjá
ykkur. Eruð þið með grænfóður?
„Við emm með kál og rýgresi
og við náum að beita það ffiam í
nóvember en þá em kýmar bund-
nar inn,“ sagði Jón. Kýmar á
Freyr 4/2002 - 5