Freyr - 01.05.2002, Blaðsíða 6

t-
(
Bertha í i fjósinu.
Jörðin Mið-
hjáleiga í
Austur-Land-
eyjum er um
370 ha alls að
stærð. Heima-
landið er um
107 ha og eru
tún um 50 -60
ha en afgang-
urinn grösug-
ar mýrar og
lyngmói, verið
er að vinna í
breyttu skipu-
lagi túna með
meiri ræktun í
huga. Við
Stóra- Dímon, í
landi sem
heitir Gunn-
arshólmi, á
Miðhjáleiga
um 248 ha
sem nýtist lítið
til búskapar,
en þar er
lúpínuakur.
Landgræðslan
kaupir lúpínu-
fræið.
Miðhjáleigu geta
gengið í þurrheys-
rúllur allt sumarið
með beitinni og
fram á haust með
kálbeit. Þau byrj-
uðu á þessu sl.
sumar en höfðu
áður gefið þurrhey
þegar mjaltað var
en það var mikil
vinna og tímafrek.
„Þetta er athyglis-
vert,“ segir Jón
Viðar Jónmunds-
son, og tíðkað á
sumum afurða-
hæstu búunum.
„En það er greini-
lega jákvætt að
kýmar hafí aðgang
að heyi með beit.“
Þá er þess að
geta að þau gefa
þeim kúm, sem
mjólka enn yfir 20
lítra á dag, frá því
um haustið, kjam-
fóður þegar þær
fara út á vorin.
Kjamfóðurgjöf er
hins vegar hætt um
Prótein er í hámarki og ástandið i
ijósinu er mjög gott.“ Kýmar
hafa völ á rýgresi til beitar á
sumrin og fram á haust. Túnin á
Miðhjáleigu em ijölbreytt -
gömul og ný. Uppistaðan í gróf-
fóðrinu em eldri tún en verið er
að rækta meira vallarfoxgras.
Þau leggja áherslu á að lokið sé
við að slá íyrir mánaðamótin
júní/júlí það sem á að gefa í
fjósi. Yfirleitt em túnin slegin
einu sinni og síðan beitt á þau. A
liðnu hausti áttu þau miklar fym-
ingar, þannig að þau prófuðu að
slá ekki há nema í mjög litlum
mæli fyrir féð. Það virðist heldur
ekki breyta neinu um fóðran
kúnna hjá okkur að fá ekki há.
Nautgriparæktarfélag Austur-
Landeyja stendur fyrir vorferð
annað hvert ár, nú í vor var farið
upp á Biskupstungur þar sem
m.a. ijósið í Miklaholti var skoð-
að. „Þessar ferðir gefa okkur
mikið. Félagsskapurinn hefur
mikið að segja og svo er alltaf
gaman að koma í önnur fjós,“
segja þau hjónin að lokum. A.Þ.
það bil mánuði áður en þær eiga
að geldast.
Gefið þið rýgresi?
„I vetur slepptum við því alveg
vegna þess hve gjafaaðstaðan er
takmörkuð, erfitt er að gefa
grænfóður inni, og það virðist
ekki hafa haft neitt að segja.
Moli
Áhugi á auknum
STYRKJUM ÚT Á
RÆKTARLAND í ESB
I ESB verður nú æ meira vart
við áhuga á að leggja niður
styrk út á grip í nautgriparækt en
greiða þess i stað meira út á
flatareiningu (hektara) ræktunar-
lands. Kosturinn við það er að
einfalda kerfið, (stærð ræktar-
lands breytist ekki frá ári til árs),
og draga úr samþjöppun bú-
rekstrarins.
Svíar eru meðal þeirra þjóða
sem styðja þessa stefnu en þeir
styðja eindregið áætlanir um að
flytja styrki til landbúnaðar yfir á
umhverfis- og byggðaþróunar-
verkefni.
Með þeim reglum sem hér er
talað um fengju bændur með
fáa gripi en mikið land meiri
framlög en fyrr. Af öðrum
löndum sem styðja þá stefnu
er Þýskaland, sem stefnir að
umhverfisvænni landbúnaði.
Þessi stefna yrði jafnframt
hagstæð jaðarsvæðum ESB,
svo sem Svíþjóð og Finnlandi.
Jafnframt stuðlaði hún að sam-
drætti í framleiðslu, en t.d.
framleiðsla á nautakjöti í lönd-
um ESB er nú 5% umfram
þarfir sambandsins.
(Bondebladet nr. 16/2002).
| 6 - Freyr 4/2002