Freyr - 01.12.2002, Qupperneq 10

Tvær hryssur í stóði Brynjars að kljást. (Ljósm. Hulda Geirsdóttir).
hef aldrei gefið meri.“
Blctðamaður heldur áfram inn
á bannsvceðið og spyr um afkom-
una, hvernig eru tekjurnar í þess-
ari grein? Selur Brynjar mikið af
hestum?
„Árum saman seldi ég engin
hross. Ég leit alltaf á þetta sem
dýrt hobbí en nú er skatturinn bú-
inn að segja mér að þetta sé ekk-
ert hobbí. Ég fór ekki út í þennan
rekstur hér í Feti í því skyni að
trufla aðra sem standa í hrossa-
rækt eða taka af þeim einhverja
titla.“
Meira fæ ég ekki upp úr hon-
um um afkomuna. Hins vegar
kemur upp úr kafinu að veldi
Brynjars er farið að teygja sig út
fyrir landsteinana.
„Já, ég keypti tæplega 10 hekt-
ara jörð i Danmörku í fyrra í fé-
lagi við dóttur mína sem býr þar
og starfar við glerlist. Þetta er
gamalt lögbýli með húsi og úti-
húsum við Limafjörð á Jótlandi
og ég tók erlent lán til kaupanna
sem hún er að greiða niður. Þang-
að flutti ég íjórar fylfúllar merar
og fór svo út síðastliðið haust.
Það var reyndar fyrsta utanlands-
ferðin mín í hartnær aldarfjórð-
ung.“
Framhaldið í Danmörku er
óráðið en Brynjari líst sæmilega
á byrjunina, í það minnsta er
hann búinn að ákveða að senda
þrjár fylfullar merar til viðbótar.
Ekki sagðist hann hafa nýtt sér
dönskukunnáttuna en talaði við
innfædda á ensku sem hann nam
af vörum bandarískra samstarfs-
manna sinna þegar hann vann á
Keflavikurflugvelli sem ungur
maður.
Töltið er mesti kosturinn
Þessi umsvif Brynjars á Jót-
landi eru hluti af vaxandi gengi
íslenska hestsins í Evrópu. I því
sambandi vaknaði sú spuming
hvort aukinn útflutningur ís-
lenskra hesta breytti ekki áhersl-
um í ræktuninni. Hér á landi em
menn alltaf að eltast við viljug
hross en í Evrópu er kannski
meiri áhugi á þægum heimilis-
hestum, bamahestum ef svo má
að orði komast.
Brynjar er ekki trúaður á að
þetta breyti miklu. „Fólk byrjar á
hesti sem það ræður við en þegar
það fmnur að það hefur fúll tök á
honum vill það fá sér viljugra og
meira hross. En auðvitað er ekk-
ert vit í því að menn byrji á harð-
viljugu hrossi. Ég man það sjálf-
ur hvað mér brá þegar ég fór í
fyrsta sinn á bak viljugu hrossi.“
- En hverju sækist þú eftir
þegar þú ert að skoða folöldin
þín? Hvaða eiginleika þarf gott
hross að hafa?
„Besti eiginleiki góðra hesta er
náttúrlega töltið. Því er hins veg-
ar oft haldið fram að hross sé
ekki nema hálft ef það vantar í
það skeiðið. En 90% af útreiðar-
fólki á íslandi er ekki að sækjast
eftir flugvökrum hrossum. Það er
ekki verra að það búi yfir skeiði
en meginmálið er að hrossin séu
hreingeng og ekki skemmd í
gangi. Andrés frændi minn sagði
einhverju sinni þegar hann var á
ferð í Víðidalnum og mætti hópi
hestamanna að hann tryði því
ekki að hægt væri að raða saman
svona mörgum trantum á einn
stað. Ég svaraði því til að menn
yrðu að skoða fólkið sem situr á
baki hrossunum. Ef hrossið er
þægt og gott og töltir mjúklega
þá er það gæðingur eigandans.
Svona er þetta bara. Og það er al-
veg hægt að taka undir með
manninum sem sagði að sá hestur
væri gæðingur sem þú getur
treyst fyrir baminu þínu.“
Þegar Ameríka opnast
Brynjar gerir ekki mikið úr
kunnáttu sinni þótt árangurinn
sýni annað. Hann segist aldrei
hafa verið tamningamaður. „Ég
hef aldrei haldið því fram að ég
væri hestamaður en ef einhver
segði að ég hafi ekkert vit á
sauðfé yrði ég dálítið vondur. Ég
hef ekki vit á hrossum, í það
minnsta ekki að mati dómskerfis-
ins, en það dæmir hver fyrir sig.
Eins og ég sagði legg ég mikið
upp úr því að hross séu falleg en
| 10 -Freyr 10/2002