Freyr - 01.12.2002, Blaðsíða 22

sig í kynbótadómi til þess að ná
sama kynbótamati ef við gerum
ráð fyrir að bakgrunnur þeirra sé
að öðru leyti nákvæmlega eins.
Miðum við 4ra vetra hryssu sem
nær 8,00 í aðaleinkunn í kynbó-
tadómi. Væri hún 7 vetra þyrfti
hún að ná 8,20 í aðaleinkunn til
að koma eins út í kynbótamati. I
töflunni hér fyrir neðan er sýnt
hvemig þetta kemur út fyrir hina
hefðbundnu aldur-kyn flokkask-
iptingu. Þessir leiðréttingar-
stuðlar breytast mjög lítið milli
ára.
Aldur Hrvssur Hestar
4ra vetra 8,00 7,98
5 vetra 8,09 8,16
6 vetra 8,15 8,31
7 vetra og eldri 8,20
Leiðréttingastuðla fyrir sýn-
ingarár má lesa út úr 1. mynd..
Þar má t.d. sjá að aðaleinkunnin
7,42 árið 1961 jafngildir 7,17 ár-
ið 2002 sem væri með öðrum
orðum sú aðaleinkunn sem með-
alhrossið frá árinu 1961 myndi
fá kæmi það til dóms í dag.
Þessi munur er mjög lítill þegar
litið er til ára sem em nær í
tíma, t.d. er munur landsmót-
sáranna 2000 og 2002 einungis
0,01 stig.
Kynbótamatið má síðan nota til
að meta erfðaframfarir í stofnin-
um en þá er einfaldlega reiknað
meðalkynbótagildi innan hvers
árgangs. A mynd 2 er búið að
framkvæma þessa útreikninga og
teikna upp hvemig þróun hefur
verið. Þama er miðað við hross
sem hafa komið til dóms. A
myndinni sést að framfarimar era
stöðugar í kynbótamati aðaleink-
unnar og sönnun þess að við
stefnum í rétta átt miðað við það
ræktunartakmark sem við höfum
sett okkur í þeim eiginleikum
sem metnir em í dómkerfmu í
dag. Ef litið er til árganga eftir
1990 er framförin í kynbótamati
aðaleinkunnar 1,3 stig á ári.
Framfarir em almennt hvað hrað-
astar í reiðhestkostum en hægast-
ar í fótagerð og réttleika.
Skýringar við töflur
Flokkun hrossa í töflur fylgir
svipuðu sniði og nú um langt
skeið en í töflunum birtast ein-
ungis þau hross sem tilheyra
besta hluta hrossastofnsins, metið
á mælistiku kynbótafræðanna. Þó
er rétt að geta þess að í töflumar
koma einungis hross sem hafa
sjálf kynbótadóm en hins vegar
geta verið þama hross sem flutt
hafa verið úr landi eða em fallin.
í 1. töflu koma stóðhestar, sem
eiga flest dæmd afkvæmi, en það
em þeir hestar sem eiga mögu-
leika á að ná æðsta verðlaunastigi
eða heiðursverðlaunum fyrir af-
kvæmi. I 2. töflu em síðan þeir
hestar sem eiga nægan afkvæma-
Framhald á bls. 20
|^22 - Freyr 10/2002