Skólablaðið - 01.05.1992, Blaðsíða 6

6 SKÓLABLAÐIÐ
Kös í
kjallaranum
— stórrokktónleikar listafélagsins -
að var vetur. Það var kvöld. Frá kjallara Cösu
Novu bárust skerandi óhljóð, allavega óhljóð, í
það minnsta hljóð. Tónlistardeild Listafélagsins
hafði tekið af skarið. Það ríkir alltaf mikil eftirvænting
þegar Tónlistardeild Listafélagsins efnir til rokktónleika.
En tónleikarnir þann 13. febrúar höfðu þó algjöra sér-
stöðu, því þar var um að ræða hvorki meira né minna en
stór-rokktónleika. í kjallara Kösu var kös af fólki og allar
reglur um hávaða- og eldvarnir voru þverbrotnar. Sex
sveitir (meira eða minna skipaðar nemendum Mennta-
skólans) tróðu upp.
Fylgjan, sem nokkrir piltar í fjórða bekk skipa, reið á
vaðið og spilaði nokkur lög við góðar undirtektir áhorf-
enda. í kjölfarið kom svo hljómsveitin Invictus með Pétur
Inga, vin okkar allra, í broddi fylkingar. Meðal þess sem
þeir spiluðu var hið góðkunna lag „Fleitur vindur“, sem
Bö!
allir þekkja eftir að myndbandið var sýnt í Kösu. Þá birtist
á sviðinu trúbadorinn Barði Jóhannsson, við annan mann
og flutti stórsmellinn „Litlir kassar“ og frumsamið lag um
„Doksa Feita“. Leið nú og beið, uns þungarokkssveitin
Carpe Diem hóf upp raust sína og lék nokkra létta slag-
ara. Reyndar voru þessir slagarar alltof margir og áber-
andi var hversu ánægður söngvarinn var með sig og sinn
söng. Því miður voru fáir sammála honum. Eftir að Carpe
1 jgjH,
mm |
*
é r' VJ

iiv # *
®&rW Ú wk Æ. 3^4 ** p * ■"m~‘ m
WulílkÉt, AÍ. Jmm M&ðÉmíSttS' - Ak% i ■
Jr í v- wm iW ' WM L t
Skakað skönkum. - Menntaskólinn hefur þá sérstöðu, að þar er kenndur dans i leikfimi.
Það er nú freistandi að setja liti í þetta. - Biggi göngufrí, stærðfræðikennari.