Skólablaðið - 01.05.1992, Blaðsíða 63
SKÓLABLAÐIÐ 63
leikana sakir neikvæðni í garð þeirra sem hafa gaman af
góðri tónlist. Einhvers staðar hefur hann þó grafið upp að
það tíðkist að hrista höfuðið á þungarokkstónleikum. í
kvikmyndinni Ham í Reykjavík segir látúnsbarkinn Óttar
Proppé tilganginn með að hrista hausinn vera þann að losa
óhreinindi úr hárinu. Til að heyra fleiri sjónarmið í þessu
sambandi tók ég tali meðlimi dauðadiskósveitarinnar Opp
Jors (Ópus hesta) og sögðu þeir eftirfarandi: „Fyrsta
reynsla okkar af kollskökum sem slíkum olli miklum
eymslum i hálsi en síðan þegar við fórum að stunda þessa
iðju styrktust hálsvöðvarnir til muna og nú gerum við
þetta skipulega okkur til heilsubótar.“ Skorar undirritað-
ur eindregið á Hauk íþróttakennara að fara með hvern ár-
Popptónlistarmaðurinn Sverrir Stormsker.
gang vikulega á þungarokkstónleika, þó ekki væri nema til
þess að allir nemendur héldu höfði í stærðfræðitímum hjá
Sigríði Hlíðar.
Sú tónlistarstefna sem Hákon tók einnig sérstaklega
fyrir, auk þungarokksins, var svonefnt hipp-hopp. Taldi
hann hipp-hopp tónlist vera einhæfa og oft væru gömul og
góð lög afskræmd fyrir tilstilli trommuheila. Ég vil hins
vegar minna á gamla orðtakið, aldrei er góð vísa of oft
kveðin (þó í hipp-hoppbúningi sé.) Kom bersýnilega í ljós
að Hákon vill ólmur láta spila gömlu dansana á skemmti-
stöðum í stað taktfastrar, fjölbreyttrar og vel unninnar
hipp-hopptónlistar.
Þykir mér leitt að Hákon skuli hafi farið á mis við að
njóta verka allra þeirra íslensku tónlistarmanna sem kom-
ið hafa fram í sviðsljósið eftir sjöunda áratuginn. Gæti ég
í því sambandi nefnt öðlinga eins og Sverri Stormsker sem
hefur á hljómplötum sínum hvatt menn til að horfa á
björtu hliðarnar og búa til betri börn, Dr. Gunna hetju-
tenór, Herbert Guðmundsson búddatrúarmann og Karl
Örvarsson eldfugl. Af hljómsveitum nefni ég Sykurmol-
ana, Opp Jors, Bless, Greifana, og gæti ég talið áfram allt
til æviloka.
Hákon! Tímarnir breytast og tónlistin með. Vona ég að
þú snúir frá villu þíns vegar áður en það verður of seint og
skafir merginn úr eyrunum því að batnandi manni er best
að lifa.
Höfundur er trúbador.
Óður til 6. bekkinga
Ég kom í haust
með von í hjarta
með nýja tösku
og framtíð bjarta.
Þið stóðuð í hóp
og hlóguð, mig hædduð
(og) þá varð ég sár
og reiður og hræddur.
Þið lékuð mig illa
og oft var ég dapur
og grét mig í svefn
en svefninn var napur.
Ég sór minna sáru
harma að hefna.
Nú busagrey þið eruð
hætt mig að nefna.
Nú bundinn er endir
á harm minn og væl
því prófunum öllum
ég náði með stæl.
í fjórða bekk fer ég,
já bíðið þið bara
þið öll munuð hætta
að pískra og stara.
Og í haust munég standa
og gera grín
að busunum litlu
og hefna mín !!
Busi 007.
(Ort fyrir hönd þeirra sem hafa verið busar.)
PÚ
Pú
komst aldrei aftur
eftir að ég
hóf biðina
eftir þér,
daginn
er þú fórst.
höf.ók.
Ég fæ mér alltaf sígarettu eftir samfarir, nú reyki ég pakka á dag. - Svarta naðran.