Skólablaðið - 01.05.1992, Blaðsíða 65

SKÓLABLAÐIÐ 65
Upphaf lífsins
- eftir Egil Arnarson og Stefán Jónsson
Gjörningur í formi gamanleiks.
Höfundar: Stefán Jónsson & Egill Arnarson.
Persónur (eins og þær voru leiknar á opnun félagslífs skól-
ans þann 5. sept 1991):
Efasemdaratóm, leikið af Sigríði Hagalín
Prestsatóm, leikið af Jónasi Sveini Haukssyni
Fyrsta atóm „fullkomnun“, leikið af Margréti Sigurðar-
dóttur
Annað atóm „völd“, leikið af Erlendi Svavarssyni
þriðja atóm „gleði“, leikið af Lindu Ásgeirsdóttur
Fjórða atóm „hugsun“, leikið af Þórði Orra Péturssyni
Ótónstæður undirleikur Egils Arnarssonar á píanó
(Atóm hafa tekið sér fasta stöðu)
Allir: Hér erum við og hér höfum við alla tíð verið.
(smáhlé) Hvað við erum og hverjir hæfileikar okkar eru
höfum við ekki vitað allan þann tíma sem við, á annað
borð, höfum verið til.
1. atóm: Lengi höfum við lifað.
4. atóm: Nú vitum við allt sem til þarf:
Allir: Nú vitum við hvernig skapa skal líf!
Prestatóm: Ó bræður, hvílík dýrð. Lífverurnar gætu
vaxið, dafnað, tekið framförum.
1. atóm: Verið eilífar og alltaf að þróast.
2. atóm: Skapað mikið veldi.
1. atóm: Orðið betri og betri.
3. atóm: Verið glaðar.
4. atóm: Hugsað.
1. atóm: Orðið meira en fullkomnar!
4. atóm: Samið.
2. atóm: Teygt anga sína um allan heiminn.
3. atóm: Skemmt sér.
4. atóm: Talað.
Prestsatóm: Og það öllum til hagsbóta!
Efasemdaratóm: Ég hef efasemdir, þetta getur allt samist
til verri vegar.
1. atóm: Sjáið ekki fyrir ykkur allan mikilleik þessarar
vera?
4. atóm: Jú, óendaleg verður lengd þeirrra.
2. atóm: Þær munu teygja arma sína um stjörnuþokurnar
endilangar.
l.,2.,3. og 4. atóm: Dýrleg verður öll saga þeirra og sælu
ofin!
Efasemdaratóm: Verið ekki of viss. Möguleikarnir eru
miklir. Þetta gæti líka farið illa, þróunin verið neikvæð.
Gleðin útskúfuð, hugsanirnar skapast, óhamingja og hið
stórbrotna orðið illt. Líklegast þykir mér að upp munu
rísa hópar lífvera, sem í sjálfbyrgingshætti munu nota
hina góðu eiginleika til að skapa eitthvað illt og þannig
spilla þeim. Fjarlægjast aðrar lífverur og láta tilvist sína
byggjast á einhverju sem brýtur lífið niður í gagnslausum
átökum og eyðileggingu.
Prestsatóm: Minn mest metni vinur! í svo langan tíma
höfum við hér, sem hímum í þessu mjög svo vota hyldýpi,
ekki þekkt neitt nema eirðarleysið, leiðindin og tilgangs-
leysið. Það tók okkur lengri tíma en orð fá lýst til að kom-
ast að hinum sérstöku hverfileikum okkar. Til þessa hefur
hlutverk okkar ekki verið neitt. Það er fyrst núna sem við
getum gert eitthvað sem til framfara horfir.
Efasemdaratóm: Og hvað með afturfarir?
Prestsatóm: Líttu í kringum þig. (Þau horfa á áhorfendur)
Er hægt að sökkva dýpra? Horfðu inn í framtíðina og
sjáðu dýrðina!
Efasemdaratóm: Ég sé enn dýpra hyldýpi en þetta.
4. atóm: En ímyndaðu þér hvílíka feikna möguleika þetta
býður upp á. Við getum jafnvel skapað verur sem hefðu
sál, rétt eins og við, og gætu verið glaðar og hamingjusam-
ar.
1. atóm: Við höfum ekki siðferðilegan rétt til að svipta
þessar ósköpuðu verur hamingjunni. Okkur ber siðferðis-
leg skylda til að gera þetta!
3. atóm: Og þess utan, finnst þér tilveran ekki leiðinleg í
þessu blauta hyldýpi.
Efasemdaratóm: Leiðindin má afbera en tortímingin er
ósigrandi. Hinir ósköpuðu hafa það fram yfir hina sköp-
uðu að vera ekki óhamingjusamir.
l.,3. og 4. atóm: En við erum að tala um hamingjuna. Er
ekki gott að skapa hana?
Efasemdaratóm: Jú, en hún er ekki gulltryggð.
Öll hin atómin: Hvaða vitleysa!
(Prestsatóm, l.,2.,3. og4. atóm raðasérsaman. Efasemd-
aratómið tekur ekki þátt. Öll eru samtengd nema það.
Með semingi gengur það til liðs við þau.)
Endir.
Höfundar sitja í bókmenntadeild Listafélagsins.
Afi þinn var rugludallur. - Mikki refur.