Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1952, Síða 27

TRÚAR- OG LÍFSSKOÐANIR HELGA HINS MAGRA
7
kölluðu Helga hinn magra, sem
hann jafnan síðan hefur verið kall-
aður. Eftir það ólst hann upp á ír-
landi. En er hann var roskinn, gerð-
ist hann virðingarmaður mikill og
fékk fyrir konu Þórunni hyrnu,
dóttur Ketils flatnefs. Ketill flat-
nefur var norskur hersir, sonur
Bjarnar bunu, en afkomendur
Bjarnar fluttust flestir til íslands,
og segir Landnáma, að frá Birni sé
nær allt stórmenni á íslandi komið.
Haraldur hárfagri hafði lagt undir
sig Suðureyjar, en víkingar, Skotar
og írar, settust að í eyjunum og
herjuðu víða og þar á meðal á
Noreg. Setti þá Haraldur konungur
Ketil flatnef yfir her, sem hann
sendi vestur um haf til þess að
vinna eyjarnar aftur. Lagði Ketill
oyjarnar undir sig, en neitaði að
horga konungi skatt, en konungur
tók þá undir sig eignir Ketils þær,
sem hann átti í Noregi, en rak burt
Björn son hans, er kallaður hefur
verið hinn austræni. Fór Björn til
íslands og nam land við Breiðafjörð
sunnanverðan. Ennfremur fór frá
Suðureyjum Helgi bjóla, sonur
Ketils, og nam land í landnámi
Ingólfs. Og ennfremur settust að í
landnámi Ingólfs þeir Örlygur og
Þórður synir Hrapps Ketilssonar
flatnefs. Auður hin djúpúðga Ketils-
úóttir flatnefs giftist Ólafi hvíta,
konungi í Dyflinni á írlandi, en eftir
úauða manns síns og sonar síns,
Borsteins rauðs, er um tíma var
konungur í Skotlandi og átt hafði
fyrir konu Þuríði systur Helga hins
magra, en var felldur af þegnum
sínum, þá flutti hún til íslands með
skyldulið sitt og nam Breiðafjarðar-
dali. Þriðja dóttir Ketils flatnefs var
Jórunn mannvitsbrekka, móðir Ket-
ils fíflska, landnámsmanns á Síðu.
Öll börn Ketils flatnefs, þau er til
íslands fóru, voru kristin, nema
Björn austræni. Um hann er það
sagt, að honum hafi þótt lítilmann-
legt að hafna trú feðra sinna. Talið
er, að hvergi í landinu hafi kristni
haldizt frá því að land var numið
og þar til kristni var lögtekin, nema
hjá afkomendum Ketils fíflska á
Kirkjubæ að Síðu. Um Auði er það
sagt, að hún hafi lagt svo fyrir, að
hún skyldi grafin í flæðarmáli, því
að hún vildi ekki hvíla í óvígðri
mold, þar sem hún var kona kristin.
Það er sjáanlegt af fornsögunum,
að margir þeirra landnámsmanna,
er komu frá Bretlandseyjum, hafa
talið sig kristna, þótt þeir að ætt og
uppruna væru norrænir, en um
engan þeirra er sagt, nema Helga
magra einan, að þeir hafi verið
blandnir í trúnni. Hins vegar má
fullyrða, að þeir muni hafa verið
það. Kristni landnámsmannanna, er
töldu sig kristna, hefur verið heiðin
kristni. Þótt þeir teldu sig kristna,
hafa þeir haft lífsskoðanir og siða-
skoðanir Ásatrúarmanna.
Það má telja víst, að Helgi magri
hefur í uppvexti sínum kynnzt jöfn-
um höndum trúar- og lífsskoðun-
um þeim, er faðir hans og föður-
frændur höfðu alizt upp við austur
í Gautlandi og Noregi, og trú og
lífsskoðunum móður sinnar, sem
var kristin, sem og hennar ætt-
menn. Föðurfrændur hans allir
höfðu verið ásatrúar, þar til þeir
kynntust kristinni trú í Bretlands-
eyjum, og víkingar höfðu þeir verið
og voru enn, þótt þeir þættust hafa
gengið Kristi á hönd. Kona Helga