Tónlistin - 01.06.1946, Síða 25

TÓNLISTIN
23
uppfærslu á Messíasi eftir Hándel
(árin 1940 og 1946), Jdhannesar-
passíu Baclis, Jólaóratóríunni eftir
sama höfund, Requiem eftir Mozart
og ennfremur íslenzku óratóríunni
„Friður á jörðu“ eftir Björgvin Guð-
mundsson. En þeir dr. Mixa, Páll
ísólfsson og Robert Ahraham stjórn-
uðu öðrum hliðstæðum verkum, en
þau eru Messa í G-dúr eftir Sclni-
bert, Sköpunin eftir Haydn og Árs-
tíðirnar eftir sama höfund. Loks
var Alþingisliátiðarkantata Páls ís-
ólfssonar uppfærð af liöfundinum
á fimmtugsafmæli lians. Með þess-
um uppfærslum hefir verið lyft
stærri hjörgum en dæmi eru til áð-
ur i allri söngsögu landsins.
Að lokum vil ég taka það fram,
að Tónlistarfélagið á heiðurinn af
því að Iiafa Iiaft forgöngu með óp-
erettusýningar í Reykjavík, svo að
ekki mun hér eftir hægt að ganga
fram hjá þvi, að nefna félagið, þeg-
ar leiklistarsaga landsins verður rit-
uð.Óperetturnar eru þessar: „Meyja-
skemman", „Bláa kápan“, „Systir-
in frá Prag“, „Nitouche“, „Brosandi
land“, og ennfremur eina islenzka
-óperettan, sem samin hefir verið.
en hún er „í álögum“ eftir Sigurð
Þórðarson og Dagfinn bónda. Þess-
ar ópcrettusýningar hafa verið
sterkur þáttur i skemmtanalifi bæj-
arins undanfarin ár. Ennfremur var
hað Tónlistarfélagið í samvinnu við
Leikfélag Reykjavíkur, sem stóð að
svningu á „Pétri Gaut“ eftir Ibsen,
en eins og kunnugt er hefir Grieg
samið lögin í leikritinu.
Tónlistin hefir verið hornreka
”ieð húsakost i þessum bæ undan-
farin ár. Það er því áhugamál Tón-
listarfélagsins að reisa Tónlistarhöll,
þar sem skólinn gæti verið til húsa
og góður hljómleikasalur vr’'
byggður. Hefir félagið þegar hafið
undirbúning að þessu máli og fal-
azt eftir lóð lijá Reykjavíluirbæ und-
ir húsið, og ætti þess ekki að vera
langt að bíða, að húsið kæmist upp.
Ég er þeirrar skoðunar, að með
stofnun Tónlistarskólans og starf
semi Tónlistarfélagsins hafi orðið
straumhvörf i þróun tónlistarinnar
á íslandi. I upphafi þesarar grein-
ar dró ég upp mynd af tónlistarlífi
hæjarins, eins og það kom mér fyr-
ir sjónir fyrstu þrjá áratugi ald-
arinnar. Allan þcnnan tíma ríkti
kvrrstaða. En siðan hefir tónlistar-
lífið breytt um svip og hefir orðið
ríkara og fjölbreyttara. Mér er næst
að halda, að án Tónlistarskólans
og Tónlistarfélags.ins værum við enu
að hjakka í sama farinu og fvrir
1930, og við hefðum þá farið á mis
við hinar merkilegu uppfærslur á
stórverkum tónlistai'innar, sem get-
ið er uih hér að framan. Frá skól -
anum hafa þegar komið nemend-
ur, sem náð hafa þeim hrnst-o ov
fjarstæða liefði þótt áður að láta
sér til hugar koma, að unnt væri
að nema svo mikið hér á íslandi.
Með skólanum var mvndaður iarð-
vegur fyrir islenzka tónmenningu.
sem vonandi er, að mikið vaxi im-
úr i framtiðinni.
Að minni skoðun álít ég, að is-
lenzk menning standi i þakkarskuld
við há menn, sem bera Tónlistar-
félagið uppi og standa að Tónlist-
arskólanum.