Fréttablaðið - 15.02.2012, Blaðsíða 38

15. febrúar 2012 MIÐVIKUDAGUR22 22
menning@frettabladid.is
Er ást losti, vinátta eða kær-
leikur? Er ástin háð tíma, stétt
og viðhorfi eða er hún alltaf
eins og alls staðar eins? Er
viðhorf Íslendinga til ástar-
innar sprottið úr norrænum
sögum eða er það ef til vill
sprottið úr forngrískri heim-
speki og ástarbókmenntum
miðalda?
Þetta er meðal þeirra spurn-
inga sem fram munu koma á
Heimspekikaffi í Gerðubergi
í kvöld.
Gunnar Hersveinn rithöf-
undur stjórnar umræðum á
heimspekikvöldi í kaffihúsi
Gerðubergs. Gestur hans
verður Aðalheiður Guðmunds-
dóttir, aðjunkt í þjóðfræði við
Háskóla Íslands.
Dagsskráin hefst klukkan
átta. - sbt
Fjallar um
viðhorf til
ástarinnar
GUNNAR HERSVEINN Stjórnar
umræðum um ástina í kvöld.
Leikhús ★★★ ★★
Gói og baunagrasið
Litla svið Borgarleikhússins
Leikgerð: Guðjón Davíð Karlsson tónlist:
Vignir Snær Vigfússon og Guðjón Davíð
Karlsson leikmynd og búningar: Rannveig Eva
Karlsdóttir gervi: Ásdís Bjarnþórsdóttir, ljós:
Kjartan Þórisson hljóð: Baldvin Magnússon
flug og allt mögulegt: Halli Volvo leikarar:
Þröstur Leó Gunnarsson og Guðjón Davíð
Karlsson.
Leiksýningin Gói og baunagrasið var frum-
sýnd á litla sviði Borgarleikhússins síðastlið-
inn laugardag. Guðjón Davíð Karlsson sprell-
ar í gervi Góa sem oft var ansi tengt honum
sjálfum enda til þess ætlast. Jói og baunagrasið
er ævintýri sem margir þekkja en þó kannski
ekki alveg eins tiltækt eins og fjöldi annarra
ævintýra. Þess vegna er svolítið erfitt að skilja
sumt í þessari sögu. Er það virkilega allt í lagi
að stela? Má maður alveg stela frá einhverjum
sem er vitlausari og ljótari en maður sjálfur?
Þeir Guðjón Karl og Þröstur Leó skiptu
á milli sín hlutverkum og samleikur þeirra
var virkilega flottur. Guðjón lék Jóa eða Góa
meðan Þröstur brá sér í hænulíki, móðurhlut-
verk, risabúning, og ýmislegt annað. Það voru
snör og smellin skipti og krökkum jafnt sem
fullorðnum þótti gaman að hlusta á mömmuna
sem þau vissu að var karl með utanáhangandi
kjól en breytti röddinni og varð þá mamman.
Þetta var ærslafullur leikur og tónar og hljóm-
ar skemmtilega fléttaðir inn og undir í sögunni,
en heldur bar nú mikið á fullorðinsdaðri í allri
framsetningunni.
Margir brandarar sem brugðið var inn á milli
atriða náðu þannig aðeins eyrum hinna fullorð-
inna, eins og hlauptu Skógur, Run Forest run, og
eins voru margar vísanir úr tónsmiðjunni sem
kitluðu hláturtaugar þeirra sem komnir voru til
ára sinna. Það var mikið hopp og hí en alyngstu
börnin höfðu ekki hugmynd um af hverju hann
var alltaf að hamast í þessum kaðli og einstök
atriði ristu ekki djúpt. Líklega er gott að segja
litu krökkunum ævintýrið áður en farið er með
þau í leikhúsið. Þetta var á margan hátt of hroð-
virknislega unnin sýning með það í huga að hér
er verið að höfða til áhorfendahóps sem sýna
á fulla virðingu og eins þarf að gera sér grein
fyrir því að hver örstutt athöfn hefur mikil
áhrif.
Með því að selja Skjöldu eignast Gói baunir
sem verða að baunagrasi sem vex alla leið upp í
himininn og þar býr risinn og frá honum stelur
Gói/Jói eins og hann er langur til og þau mæðg-
inin fara að lifa hinu ljúfa nútímalífi. Í síðustu
ferðinni sinni upp til risans stelur Gói/Jói hörpu
líklega úr gulli, en þegar hann kemur með hana
heim hendir hann henni frá sér, oj hún er biluð
eða eitthvað í þá veruna, sagði hann. Þarna
voru svona grundvallarsmáatriði sem stóðust
ekki prófið. Enginn er að tala um predikun, en í
svona listformi verður maður að vera kýrskýr og
meðvitaður um ábyrgðina gagnvart smáfólkinu.
Elísabet Brekkan
Niðurstaða: Þeir Þröstur Leó og Guðjón Davíð léku
fantavel. Þrátt fyrir galla var bæði stuð og stemning
á sýningunni, oft hægt að hlæja og verða hissa!
Góður leikur í gloppóttri sýningu
GÓÐIR Samleikur þeirra Guðjóns Davíðs Karlssonar og Þrastar Leós Gunnarssonar var afar góður að mati gagn-
rýnanda Fréttablaðsins.
NYIÞ varð hlutskarpasti þátttak-
andinn í árlegu ljóðaslammi Borg-
arbókasafnsins sem fram fór síð-
astliðið föstudagskvöld. Tíu atriði
kepptu til verðlauna en viðfangs-
efni ársins var „myrkur“ í takt
við þema Vetrarhátíðar í ár og
tókust ljóðskáldin á við það með
mismunandi hætti að því er fram
kemur í tilkynningu. Sigursveitin
NYIÞ flutti atriðið „Til eru hræ“
sem þótti einkar hrollvekjandi.
NYIÞ er skipað fjórum ungum
mönnum sem koma nafnlausir
og óþekkjanlegir fram í svörtum
klæðum. Textann fluttu þeir við
undirleik sellós, keðju, trommu og
harmónikku.
Í öðru sæti var Ísak Regal með
rökkurljóðið „Leyndardómur í
sígarettupakka“, sem var æðandi
rennsli í gegnum myrkari hliðar
borgarinnar, þar sem hnignun og
vonleysi renna saman við draum-
óra um ofurhetjudáðir. Í þriðja
sæti voru þær Jófríður Ákadóttir
og Áslaug Rún Magnúsdóttir með
dulúðuga „Rökkurblíðu“ sem var
rafmagnaðasta atriði slammsins
þetta árið, þar sem brengluð rödd
myrkursins reis upp úr ágengu
suði. Þess má geta að þær stöllur
eru meðlimir hljómsveitarinnar
Samaris, sem sigraði í Músíktil-
raunum á síðasta ári.
Þetta var í fimmta sinn sem
Borgarbókasafn heldur ljóða-
slamm fyrir þátttakendur á aldr-
inum 15 til 25 ára.
Í dómnefnd voru leikkonurnar
Guðlaug Elísabet Ólafsdóttir og
María Þórðardóttir, Stefán Máni
rithöfundur, tónlistarmaðurinn
Óttarr Proppé og Úlfhildur Dags-
dóttir bókmenntafræðingur.
Ljóðaslamm Borgarbókasafns
2012 var í samstarfi við Félag
íslenskra framhaldsskólanema
og Reykjavík Bókmenntaborg
UNESCO.
„Til eru hræ“ besta
atriði ljóðaslamms
RÖKKURBLÍÐA Rafmagnaðasta atriði slammsins lenti í þriðja sæti ljóðaslamms
Borgarbókasafnsins fyrir 15 til 25 ára.
Sætar franskar
frá McCain
Sætu kartöflurnar frá McCain eru ómótstæðilega
bragðgóðar og ríkar af A-vítamíni. Þú skellir þeim í
ofninn og áður en þú veist af ertu komin(n) með
girnilegt og gómsætt meðlæti. Prófaðu núna!
Nýtt!
SÍÐUSTU FORVÖÐ að sjá listasýninguna Þá og nú í Listasafni Íslands sem sett var upp í
tengslum við útgáfu Íslenskrar listasögu. Sýningunni lýkur á sunnudag og þá einnig sýningu á
verkum Libiu Castro og Ólafs Ólafssonar.