Fréttablaðið - 07.12.2012, Blaðsíða 24

7. desember 2012 FÖSTUDAGUR| SKOÐUN | 24
Lítil stúlka hefur verið sví-
virt af kaþólskum kirkju-
þjónum Landakotsskólans.
Sem foreldrarnir treystu
fyrir í þeirri trú að þar yrði
hún í öruggum höndum,
þarna sem hún var í
klerksins Georges höndum,
hans öfugugga höndum,
sem auðmýktu hana, kúg-
uðu og saurguðu hana;
þessa kirkjunnar þjóns sem
átti að leggja hendur yfir
hana en lagði hendur á hana; þessa
séra sem átti að að auðsýna henni
gæsku Guðs en svipti hana sakleys-
inu, barndóminum, meydóminum;
þarna í þessum kaþólska skóla þar
sem hún leið kynferðisofbeldi af
skólastjórans Georges hendi, aftur
og aftur, dag eftir dag, mánuð eftir
mánuð, ár eftir ár.
Hvað gerði kaþólski kirkjunnar
þjónninn þá hinn harmi slegni
faðir stúlkunnar gerði honum upp-
skátt um glæpinn, árið 1963? Hvað
gerði kaþólska nunnan þá hún var
upplýst um hann, árið 1983? Hvað
gerðu kaþólsku prestarnir þá þeim
var gert kunnugt um hann, árið
1990? Hvað gerðu þau? Þau gerðu
ekkert. Ekkert! Og þar með sýkn-
uðu hinn seka sem fyrir vikið gat
óáreittur áfram iðkað sín myrkra-
verk.
Þjakaður, spottaður, lítilsvirtur
Lítill drengur hefur verið sví-
virtur af kaþólskum kirkjuþjónum
Landakotsskólans. Aftur og aftur,
dag eftir dag, mánuð eftir mánuð,
ár eftir ár; þarna sem hann var
hrjáður, þjakaður, spottaður, lítils-
virtur, fyrirlitinn, særður, saurg-
aður, og einskis metinn, nema til
þessa brúks, að sinna ofbeldis-
þörfum kennslukonunnar sinn-
ar, Margrétar Müller, og skóla-
stjórans síns, Ágústs Georges; í
þessum kaþólska skóla þar sem
hann var rændur sveindóminum,
sakleysinu, æskunni, sjálfsvirð-
ingunni, gleðinni, voninni, trúnni
og traustinu, á menn og Guð.
Hvað gerði kaþólski biskup-
inn Frehen þá hinn svívirti gerði
honum uppskátt um þessi ódæðis-
verk, árið 1966? Hvað
gerðu kaþólsku prestarnir
þá þeir voru upplýstir um
þau, árið 1977? Hvað gerðu
þeir? Þeir gerðu ekkert.
Ekkert! Og þar með sýkn-
uðu hin seku sem fyrir
vikið gátu óáreitt áfram
iðkað sín myrkraverk.
Hvað gerði núverandi
biskupinn, Peter Bürcher,
þegar sá hinn sami svívirti
maður fór í sína Pílatusar-
göngu á hans fund, árið 2010, og
gerði honum uppskátt um þetta
sálarmorð? Kenndi biskupinn
ekki í brjósti um hann? Auðsýndi
hann honum ekki þá elsku Guðs,
sem hann boðar? Baðst hann ekki
fyrirgefningar fyrir kirkju sinnar
hönd og vottaði í verki þá iðrun og
yfirbót sem hún boðar?
Hvað gerði hann?
Eftir að hann hafði sent bjargar-
lausan beiðandann bónleiðan burt,
eftir að hann hafði sagt málinu
vera lokið, eftir að þessi illvirki
höfðu komist í hámæli, eftir að
innan ríkisráðherra hefði verið
gjört uppskátt um þau, þá sam-
þykkti biskupinn rannsókn. Sem nú
hefur í ljós leitt þetta – sem allir
þessir kirkjunnar þjónar skelltu
skollaeyrunum við:
Lítil börn, drengir og stúlkur,
hafa verið svívirt af kaþólskum
kirkjunnar þjónum sem kenna sig
við Krist. Sem sagði: „Hver sem
tekur við einu slíku barni, tekur
við mér.“ Og hvernig tóku þeir við
Kristi? Á andstyggilegan hátt. Á
óorðanlegan hátt. Á þann hátt sem
ekki er á færi barna að skálda upp
og aðeins illmenna að framkvæma.
En það urðu þau, guðsbörnin, að
upplifa. Níð. Og það í kirkjuhúsi.
Sem á að heita bænahús og kallast
nú hvað? Guðníðingabæli?
Þolendur sviknir
Hver grætur ekki slíka grimmd?
Hver getur brugðist aðgerðar-
laust við barnaníði? Varla nokkur
manneskja nema með hjarta úr
steini. Biskuparnir Frehen, Gijsen
og Bürcher gátu það. Og þar með
sviku þolendurna um einu hugg-
unina harminum gegn, sem er
viður kenning glæpsins og fyrir-
gefningarbeiðni af heilum hug.
Svo hvað gerir biskupinn Bürc-
her nú? Hann í „fullkominni auð-
mýkt“ biður „afsökunar“ þá sem „í
raun“ eiga hlut að máli. Og þar með
rengir tárum drifna sögu nemenda
Landakotsskólans og biðst ekki
fyrirgefningar (fyrirgefningarboð-
berinn sjálfur). Segist síðan verða
að fá „nauðsynlegan tíma og ráð til
að komast að niðurstöðu,“ og það
„ef til vill“ fyrir hjálp „réttarkerf-
isins“ – sem hann veit, eða má vita,
að vegna fyrningar svíkur þolend-
urna um réttlætið. Segir svo að
„kaþólska kirkjan á Íslandi muni
hér eftir grípa til ráðstafana til
þess að koma í veg fyrir kynferðis-
lega misnotkun í framtíðinni“.
Þarf hún ekki þá að byrja á því
að kynna sér góða mannasiði og
fara að iðka þá, þessa sem hún
kennir? Eins og t.d. þá að „hugga
hrellda“?
Myndi Kristur, þessi, manstu,
sem þú boðar, sá sem rengdur
var, rægður, og rakkaður niður af
hrokafullum hræsnurunum; öld-
ungunum, faríseunum og fræði-
mönnunum, segja: Nauðgaði klerk-
urinn þér? Afsakaðu, ef þú ert þá
að segja satt. Ég ætla að ráðgast
við lögfræðinginn minn. Talaðu
svo við mig eftir hálft ár.
Getur kirkja sem breytir ekki
sem hún býður kallast kirkja Guðs?
Er kirkjan Guð? Hver er hún? Hún
er fólkið, er hefur hann, sem þessir
„andlegu títuprjónar“ kirkjunnar
hafa svikið þessi börn hans um,
nefnilega kærleikann.
„Af barna munni og
brjóst mylkinga býrðu þér lof“
OFBELDI
Aldís Schram
lögfræðingur
➜ Hvað gerði kaþólski
biskupinn Frehen þá hinn
svívirti gerði honum upp-
skátt um þessi ódæðisverk,
árið 1966? Hvað gerðu
kaþólsku prestarnir þá þeir
voru upplýstir um þau, árið
1977? Hvað gerðu þeir? Þeir
gerðu ekkert.
Upphrópanir um reikn-
ingaskil milli kyn-
slóða eru ekki nýlunda
á Íslandi. Meðal þess
sem rætt hefur verið um
í því sambandi er kyn-
slóðin sem fékk lánin sín
að gjöf, þ.e. að þeir sem
voru í réttum stjórn-
málaflokkum á árunum
fyrir verðtryggingu
gátu margir hverjir
fengið óverðtryggð „lán“
til kaupa á íbúð sem þeir þurftu
aldrei að borga til baka nema að
óverulegu leyti, þar sem verð-
bólgan sá um að gera lánin verð-
laus áður en þau voru að fullu
greidd.
Nefna má „Sigtúnshópinn“
sem kom fram í byrjun níunda
áratugarins þegar fyrst opinber-
uðust, eftir að verðtrygging var
heimiluð 1978, þau vandkvæði
sem stafa af því þegar misgengi
verður milli lánskjara og launa.
Þá, eins og nú, var minnt á kyn-
slóðina á undan sem ekki þurfti
að greiða lánin sín til baka nema
að litlu leyti.
Einnig má minna á baráttu
námsmanna, um miðjan átt-
unda áratuginn, fyrir verðtrygg-
ingu námslána sem var fyrst og
fremst barátta fyrir því að fjár-
munir fengjust í Lánasjóð náms-
manna og fleirum yrði gert kleift
að stunda nám. Ekki hvarflaði að
neinum að þau lán ættu að vera
gjafir til námsmanna.
Lánin árin á undan voru
óverðtryggð með 3%
föstum vöxtum.
Notum kraftana í
uppbyggilegri viðfangsefni
Eitt eiga þessi misklíð-
arefni öll sameiginlegt;
alltaf er verið að tak-
ast á við afleiðingar sem
rekja má beint til íslensku
krónunnar og þeirrar hag-
stjórnar sem hún endurspeglar.
Meðan við höfum gjaldmiðil sem
er alltaf afgangsstærð í hagstjórn,
þ.e. stærð sem er látin gefa eftir
þegar hagstjórnin hefur reynst
stjórnmálamönnunum ofviða, þá
verður krónan í senn orsök og
afleiðing lélegrar hagstjórnar.
Það jákvæða sem gæti mögu-
lega komið út úr slíkri kynslóða-
togstreitu, líkt og þeirri sem nú er
uppi, væri ef við berum gæfu til
að leita leiða til að losna við orsök
deilnanna, íslensku krónuna.
Hvað mundum við, sem meðlimir
í einhverjum félagsskap, gera ef
við stæðum frammi fyrir slíkum
friðarspilli með reglulegu milli-
bili? Mundum við ekki leita leiða
sem myndu losa okkur undan því
að þurfa að eyða kröftunum í jafn
miður skemmtileg viðfangsefni?
Í öllum venjulegum samtökum
hlytum við að spyrja okkur hvort
ekki væri til félagsskapur sem
við gætum átt aðild að, þar sem
búið væri að leysa þau vandamál
sem rekja má til íslensku krón-
unnar og við gætum snúið okkur
að öðrum og uppbyggilegri verk-
efnum. Umræða um mun kynslóð-
anna skilar okkur litlu til fram-
tíðar og þessi umræða spinnst
öll vegna þeirrar markleysu sem
íslenska krónan er.
Meðal þeirra skilyrða sem
gjaldmiðlar þurfa að uppfylla
til að geta talist þjóna hlutverki
sínu er að gjaldmiðill þarf bæði
að vera áreiðanleg mælieining
og ekki síður leið til að geyma
verðmæti. Hvorugt þessara skil-
yrða uppfyllir íslenska krónan.
Gjaldmiðlar rísa undir nafni
þegar þeir ýta undir ráðdeild og
hagsýni og notendur þeirra fá
notið erfiðis síns og fórna. Gjald-
miðill er því aðeins raunveru-
legur að ekki sé reglulega sagt
við okkur „allt í plati“ og allar
áætlanir um sparnað eða fjár-
festingar hrynja vegna hins
síbreytilega verð mætis hans.
Helstu átakamál samfélagsins
má rekja til íslensku krónunnar
FJÁRMÁL
Bolli
Héðinsson
hagfræðingur
➜ Meðal þeirra skilyrða
sem gjaldmiðlar þurfa að
uppfylla til að geta talist
þjóna hlutverki sínu er að
gjaldmiðill þarf bæði að
vera áreiðanleg mæliein-
ing og ekki síður leið til að
geyma verðmæti.
Kamilla og vinir hennar þurfa að kljást við
kexvitlausan vísindamann, fluggáfaðan úlf og
sína eigin foreldra í þessari þrælfyndnu bók.
Rækilega fyndin
og spennandi!
„frábær
húmor
...einstaklega
vönduð“
Edda Björgvins
leikkona
fyrir
ára
7-12
„Bull-
fyndin
bók“
Rökkvi 10 ára
Vorið 2012
hlaut Bókabeitan
Vorvinda IBBY fyrir framlag
sitt til barnamenningar
6.
sæti
yfir mest
seldu barna- og
unglingabækur*
*
M
et
sö
lu
lis
ti
E
ym
un
ds
so
n
vi
ku
na
1
4
.-2
1
.
nó
v.
DISCOVERY CHANNEL ER Á STÖÐ 2 FJÖLVARP | FÁÐU ÞÉR ÁSKRIFT Á STOD2.IS
Heimsferðir bjóða nú sérstakt jólatilboð! Keyptu gjafabréf
fyrir 5.000 kr. en andvirði þess verður 7.000 kr.! Eða keyptu
gjafabréf fyrir 10.000 kr. og andvirði þess verður 15.000 kr.!
Athugið að tilboðið gildir einungis fyrir upphæðirnar sem
eru tilteknar hér að ofan og einungis er hægt að nota eitt
gjafabréf á mann í bókun. Gjafabréfið gildir einungis á
nýjar bókanir.

Nánar á www.heimsferdir.is og í síma 595 1000.
Gefðu hlýju og samveru um jólin!
E
N
N
E
M
M
/
S
IA
•
N
M
3
0
87
7
Gjafabréf Heimsferða
er tilvalin gjöf fyrir þá
sem „eiga allt“