Fréttablaðið - 07.12.2012, Page 44

12 • LÍFIÐ 7. DESEMBER 2012
Framhald af síðu 8
um að námskeiðin hafi haft jákvæð
áhrif á líf þeirra. Í gegnum þetta fæ ég
líka útrás fyrir að tjá mig og miðla, en
ég hef mikla þörf fyrir að móta texta,
hvort sem er í ræðu eða riti.
Meðvituð um hollt mataræði
Hvernig heldur þú þér í formi – lík-
amlega og andlega? Fyrir nokkrum
árum gerði ég það upp við mig að
ég yrði að lifa í samræmi við setn-
inguna: „Ef þú hefur ekki tíma fyrir
heilsuna í dag hefur heilsan ekki
tíma fyrir þig á morgun.“ Ég held
mér aðallega í formi með því að fara
í líkamsrækt í Heilsuborg í Skeifunni
tvisvar í viku og þegar veðrið er
þokkalegt fer ég reglulega í göngu-
túra. Ég er líka orðin miklu með-
vitaðri um næringuna og grænmeti
og ávextir eru miklu stærri hluti af
mataræðinu núna. Í staðinn fyrir að
hætta að borða eitthvað hef ég bara
bætt inn í meira af hollustu þannig
að smám saman hefur orðið til minna
pláss fyrir óhollustu – en hún fylgir
þó alltaf með. Nýlega kom hins vegar
í ljós að Bragi minn þolir illa MSG og
veikist stundum nokkuð heiftarlega
þegar hann borðar mat sem inni-
heldur það. Því miður er þetta mjög
lúmskt og MSG má finna í alls konar
tilbúnum mat, sósum, kryddum og
ekki síst skyndibita. Í framhaldi af því
erum við farin að passa betur upp á
að vinna matinn frá grunni heima og
það hefur jákvæð áhrif á okkur öll.
Mér finnst lestur góðra bóka gera
mest fyrir andlegu heilsuna og ég
sæki mest í uppbyggilegar og já-
kvæðar bækur en forðast hrylling
og spennusögur.
Fyrr á þessu ári fór ég svo að taka
skipulega þau vítamín og fæðubótar-
efni sem líkaminn þarf til að eldast
betur og sjálfsagt er það ein besta
ákvörðunin sem ég hef tekið á þessu
ári. Jónas minn, sem er á þriðja ári í
læknisfræði, spyr reglulega hvort ég
sé ekki örugglega enn að taka vít-
amínin því að í gegnum námið læra
þau hvað allt þetta forvarnarstarf og
lífsstíllinn gerir mikið fyrir heilsuna
til lengri tíma. Ég finn mikinn mun
á orku og einbeitingu og ætla sam-
viskusamlega að halda þessu áfram.
Erfiður bróðurmissir
Kraftur þinn, gáfur og áræðni er
áberandi í fari þínu. Hverju þakkar
þú eiginleika þína? Vá, hvað þetta
er fallega sagt! Eins og margt ungt
fólk hélt ég lengi vel að ég hefði
skapað mig sjálf en vandinn er sá að
flestir sjálfskapaðir einstakl ingar eiga
það til að dýrka skapara sinn full-
mikið. Smám saman áttaði ég mig á
að auðvitað er maður einhvers konar
sambland af genetískum grunni, að-
stæðum og lífsreynslu. Ég hef verið
svo lánsöm að fá að fara í gegnum
frábært nám og öðlast góða starfs-
reynslu. Það hefur verið mjög þrosk-
andi og áhugavert. En eflaust mótar
nærumhverfið mann þó mest. Sumir
atburðir móta mann jafnvel svo djúpt
að þeir hafa áhrif það sem eftir er
ævi manns. Sjálfsagt hefur ekkert
haft jafn sterk áhrif á mig og þegar
ég missti bróður minn sem tók of
stóran skammt af fíkniefnum. Hann
var búinn að berjast lengi gegn fíkn-
inni og þessi hræðilegi heimur fíkni-
efnanna hafði mikil áhrif á allt fjöl-
skyldulífið. Alltaf héldum við þó í
vonina um að hann myndi ná bata
en því miður gerðist það sem ég ótt-
aðist mest. Svona lífsreynsla mótar
allt og ekki síst forgangsröðunina í
lífinu. Erfið persónuleg áföll hafa líka
þau áhrif að maður fer að taka ýmsu
af meira æðruleysi. Lætur smáatriði
síður slá sig út af laginu og heldur
sínu striki. Ég hef í gegnum þetta líka
lært að flækja hlutina ekkert of mikið.
Í því sambandi kemur upp í hugann
lítil minning frá því að ég var að vinna
í menntamálaráðuneytinu. Á mánu-
dagsmorgni birtist í gættinni á skrif-
stofunni afar elsku legur maður sem
kynnti sig sem leigubílstjóra. Hann
sagðist hafa orðið að kíkja við hjá
mér því hann hefði verið að hlusta á
mig í útvarpinu daginn áður. Leigu-
bílstjórinn sagðist oft hafa hlustað
á mig og alltaf væri hann jafn hrif-
inn. „Það sem ég hrífst af í fari þínu
er hvað þú ert einföld,“ sagði hann
og kvaddi svo. Eftir sat ég og vissi
ekki alveg hvort ég ætti að taka
þessu sem hrósi en eftir smá um-
hugsun komst ég að þeirri niður-
stöðu að fallegra gæti hrósið varla
verið. Það er svo gott að vera dá-
lítið einfaldur því að hinar svo-
kölluðu gáfur eiga það til að geta
þvælst aðeins of mikið fyrir fólki.
Hverjar eru þínar fyrirmyndir? Ég
hugsa að einstaklingurinn sem ég
vitna hvað oftast í sé Sigríður Klin-
genberg lífsspekingur. Ég hef svo
gaman af hennar nálgun í lífinu og
ég leyfi mér að hafa ýmislegt eftir
henni en uppáhalds tilvitnunin í hana
er: „Orð eru álög.“ Mér finnst hún
yndis leg manneskja og hún er klár-
lega ein af mínum fyrirmyndum en
þær eru margar. Mamma mín notaði
ein faldar uppeldisaðferðir þegar ég
var stelpa og við mig sagði hún að
það væru þrjár reglur sem ég ætti
að fara eftir. Ég mætti ekki reykja og
drekka, ekki ljúga og ekki stela. Ég
hlýddi og hún hafði ekki áhyggjur af
öðru. Ég er mömmu mjög þakklát
fyrir þetta. Pabbi er sjálfsagt ósér-
hlífnasti og hjálpsamasti einstak-
lingur sem ég hef nokkurn tímann
kynnst. Frá því að ég man eftir mér
hefur hann alltaf verið til staðar.
Alltaf reiðubúinn að leggja hönd
á plóg og er heimsins besti afi. Ef
við værum kaþólsk væri örugglega
búið að taka pabba minn í tölu dýr-
linga sem verndara barnabarna
og allra annarra sem þurfa ein-
hvers konar stuðning eða aðstoð.
Ég vona að einhvern tímann verði ég
amma og þá vil ég vera nákvæm-
lega þannig amma. Ég er líka mikill
aðdáandi tengdafjölskyldu minnar
en hún er svo einstaklega heilsteypt
og heiðarleg. Tengdafólkið mitt er
hvert öðru yndislegra og mér finnst
ég mjög lánsöm að fá að tilheyra
þeirri fjölskyldu.
Ásdís er afskaplega gefandi kona með sterka nærveru. MYND/ANTON BRINK
Ásdísar
07.00  Ég vakna upp úr 7 og byrja daginn á
því að taka litlu Liljuna mína til fyrir
leikskólann.
08.00  Eftir að krakkarnir eru farnir í skólann
þá gef ég mér alltaf góðan tíma í
að lesa blöðin, borða morgunmat
sem er yfirleitt full skál af ferskum
ávöxtum, mikið af berjum, ab-mjólk
og múslí. Svo tek ég vítamínin og
fæ heimsins besta kaffi hjá mann-
inum mínum sem er orðinn algjör
latte snillingur.
09.00  Ég byrja vinnudag-inn yfirleitt heima og
vinn við borðstofuborðið í nokkra
klukkutíma í ró og næði til að koma
frá mér því sem er brýnast áður
daglega áreitið byrjar.
11.00  Svo fer á skrifstofu Sinnum og hitti ynd-
islega samstarfsfólkið sem þar er.
12.00  Tvo daga í viku fer ég í ræktina í há-
deginu.
14.00  Eftir hádegi er ég nánast alltaf á skrif-
stofu Sinnum þar til ég annað hvort
sæki Lilju litlu eða fer á fundi eða á
námskeið.
19.00  Fjölskyldan borðar nánast alltaf kvöld-
mat saman og um átta fer sú litla
að sofa.
21.00  Það er því miður alltof algengt að ég
haldi áfram að vinna eftir kvöldmat
en það er eitt af því sem ég þarf að
draga aðeins úr á nýju ári. Hitt sem
ég þarf að breyta er að ég þarf að
fara fyrr að sofa en mér finnst svo
erfitt að sleppa deginum að ég vaki
yfirleitt alltof lengi.