Dagfari - 01.10.2009, Blaðsíða 10

Dagfari - 01.10.2009, Blaðsíða 10
DAGFARI ÞESS VEGNA 1 ö g r e g 1 a n til ofbeldis. Stór svoli þrykkti hnef- anum hvað Það fór ekki hjá því að við værum orðin nokkuð þrekuð eftir Búsáhaldabyltinguna en við vorum þó búin að fá staðfestingu á því að mótmæli skila árangri ef góð þátttaka, úthald og beinar aðgerðir fara saman. Svo miklu hafði okkur allavega tekist að koma yfir- valdinu í skilning um, því af ótta við mótmælendur hafði verið ákveðið að flytja kokteilboðið úr Þjóð- menningarhúsinu og yfir á hótel Nordica. Að vonum var farið með þær upplýsingar sem hernaðarleyndarmál enda er reiður almenningur eint andstæðin- gurinn sem yfir- valdið óttast en hernaðarand- stæðingum tókst nú samt að komast að því hvar skipuleg- gjendur morða og mannréttindabrota skyldu sötra kampavín á kostnað þjóðarinnar. Ég taldi rúmlega 70 mótmælendur og fékk síðar þær upplýsingar að um 50 löggur hefðu verið á staðnum, þori þó ekki að fullyrða það. Pottar voru barðir, blásið í flautur, hróp gerð að stríðsherrunum þegar þeir komu út fýrir til að reykja. Eldur var borinn að fána NATO og varð það tilefni handtöku tveggja manna enda þótt engin lög banni fólki að brenna fána bandalaga og féiaga. Fyrir utan fjölmiðlaumfjöllun sem drukknaði í frétt- um af innanríkispólitíkinni, var enginn merkjanle- gur árangur af aðgerðinni enda hefur nú varla heyrst mikið í okkur upp á efri hæðir hússins þar sem ódám- arnir héldu sig. Það munaði þó litlu að við kæmumst inn bakdyramegin og eins og við mátti búast greip eftir annað í herðar og handleggi smávaxinnar konu. Ungur maður hreytti ónotum i löggu sem tók fyrir kverkar vinkonu hans, var svarað með kylfuhöggum og hótað handtöku “fyrir að vera óþolandi” eins og löggumann orðaði það. Margir fengu minniháttar pústra. Ég varð ekki fýrir þungum höggum sjálf. Það getur nefnilega verið vernd í því að þekkja nöfn þe- irra sem ætla að láta hnefana vaða í mann og mæli ég með því við mótmælaaðgerðir að heilsa þeim lögg- um sem maður kannast við, hátt og snjallt, með fullu nafni. Við komumst ekki inn. Við hefðum getað komist inn, við vorum nógu mörg. Líklega hefðum við ekki komist alla leið upp í salinn þar sem boðið var hald- ið en nokkrir hefðu allavega getað komist inn fyrir dyrnar. Það misheppnaðist, enginn komst inn, ^^því þegar lögreglan sýndi kylfurnar urðu ílest 'Sl h a f a flestir hræddir og drógu sig í hlé. Það er skiljanlegt að verða hræddur einir manna við þá sem 4*0 ^ _ai:i_^ _ x lagalegan rétt til að beita ofbeldi og þjálfaðir til þess. Það er eðlilegt að fjölskyldufólk og eldri borgarar taki ekki áhættu á því að meiðast eða verða handteknir.E n það voru líka róttækir aðgerðasinnar í hópnum, fólk sem hafði hugrekki til að ganga lengra en að góla á lokaðar dyr. Fólk sem var tilbúið til að gista fangaklefa og sæta ákæru, til þess að sannfæra yfir- valdið um að ekkert venjulegt hótel gæti hlíft full- trúum stríðsbandalaga við því að heyra sannleikann AFRAM I NATO HUGLEIÐING EVU HAUKSDÓTTUR VEGNA NATO-MÓTMÆLA VIÐ NORDICA 28. JANUAR 2009 y//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////^^^^ 10

x

Dagfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagfari
https://timarit.is/publication/968

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.