Heimilisritið - 01.07.1945, Blaðsíða 17

Heimilisritið - 01.07.1945, Blaðsíða 17
hafsöldurnar sleikja þröskulda þessara fiskimannabýla. UMHVERFIS eru grynningar, og sjóleið hættuleg. Að sunnan er Hustadvika með óteljandi grunnbrot. Að norðanverðu er Smöla, umkringd sannkölluðum ólgandi hrærigraut af boðum og skerjum, svo að hvergi getur verra meðfram Noregsströnd- um. Að vestanverðu er Griptar- en (þaragrunnmið), víðáttumikl- ar grynningar, þar sem allsstað- ar ólgar og sýður í ókyrrum sjó. En í kyrru veðri er þar sléttur sjór, ekkert, sem minnir á hætt- ur, nema duflið, sem lagt er við takmörk grunnsins, útbúið ljósi og þokulúðri. Þetta grunn er forðabúrið, gullnáman — eða hvað, sem menn vilja kalla það, því að Griptaren er afbragðs fiskimið. Þar veiðist þorskur, ufsi, langa og keila. Þar sjást oft smáhveli í leit að æti. Á þessi fiskimið hafa Grip- verjar sótt lífsbjörg sína kyn- slóð eftir kynslóð. Þau hafa ver- ið metin til mikilla auðæfa af erkibiskupinum í Niðarósi, og engu síður af hinum dönsku kon- ungum. Voldugar kaupmanna- ættir hafa byggt auð sinn og veldi á þessum blindskerjaklasa. Það er því skiljanlegt, hvers vegna Grip hefur verið svo lengi byggð. Áður en gufuvélin og hreyfillinn komu til sögunn- ar, var það nauðsynlegra en nú, að þurfa sem stytzt að sækja á miðin. Og Grip lá næst þessum miðum. Menn voru ekki að setja það fyrir sig, þótt landrýmið væri lítið og tilveran gæti ver- ið nokkuð drungaleg þar úti. Það er ekki laust við að það veki nokkra undrun, er maður kynn- ir sér sögu eyjarinar, að þarna úti hafa verið ríkir jarðeigend- ur, sem áttu landflæmi með bæjum og skógum inni í landinu. Þeim kom ekki til hugar, að setj- ast að í hinum blómlegu byggð- um. Þeim fannst bæði þægilegra og skemmtilegra að búa úti í eyjunni, þaðan sem þeir öfluðu auðæfa sinna. Afkomendur þeirra lifa þar áfram, og hafa nákvæmlega sömu skoðun og forfeður þeirra: Hvergi í veröld- inni er betra að vera en í Grip. í Kristiansund er alþekkt hvað þeir eru elskir að heimilum sín- um. Þegar Gripverji er staddur í bænum með afla sinn, getur vitanlega komið fyrir að skelli á óveður með kvöldinu. En ær- lega má hann blása til þess að takist að telja hann á að liggja í öruggri höfninni yfir nóttina. Heim fer hann,thvað sem raul- ar og túutar. NÚ skulum við bregða okkur út í eyna. Gufuskip getur ekki HEIMILISRITIÐ 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.