Heimilisritið - 01.08.1951, Blaðsíða 12

að notfæra sér þau. Á sania hátt
og gulrætur, inniheldur spínat
mikið A-vítamín, en það er
vafasamt, hvort við höfum mikil
not af því.
Það hefur reynzt næringar-
efnafræðingunum fremur auð-
velt að greina nákvæmlega,
hvaða þekkt næringarefni eru í
algengum matvælum. En fram
yfir það vitum við raunar ekki
neitt. Við vitum ekki hversu
mikið líkaminn getur tekið til
sín af hinum ýmsu næringarefn-
um, eða hvernig það gerist. Við
vitum sáralítið um innbyrðis
hlutfall fæðutegundanna (það
eru til 30 þekkt anti-vítamín),
og við vitum ekki með vissu,
hve mikils við þörfnumst af
þeim.
Er t. d. nokkuð til í þeirri
gömlu góðu reglu, að maður eigi
að „byrja daginn á því að eta
kröftuglegan árbít með miklu
eggjahvítuinnihaldi?“ Dr. John
Haldi, prófessor í lífeðlisfræði
við Emory háskóla, liefur rann-
sakað fjölda iðnverkamanna til
að' komast eftir, hvaða atriði
hefðu áhrif á afköst þeirra.
Hann komst m. a. að þeirri nið-
urstöðú, að þeir, sem borðuðu
kornflyksur eða annan kornmat
með miklum kolvetnum, og þeir,
sem borðuðu egg og flesk, af-
köstuðu jafn miklu. Og auk
þess uppgötvaði dr. Haldi —
öllum til furðu — að' þeir, sem
ekkert borðuðu á morgnana,
unnu alveg eins vel og hinir!
Aðrir vísindamenn komust að
þeirri niðurstöðu, að fæða, rík
af fitu og kolvetnum, væri betri
en mjög eggjahvíturík fæða. Dr.
Haldi fæst nú við tilraunahópa
og einstaklinga úr mismun-
andi umhverfi og tekjuflokkum
til að komast eítir, hvort hægt
sé á vísindalegum grundvelli að
ákveða næringarþörfina. Hann
álítur, að allar þær aðferðir, sem
nú eru notaðar til að komast
fyrir um vægari tegundir skorts-
sjúkleika, sé mjög óáreiðanlegar.
Líkaminn virðist nefnilega, án
þess að bíða tjón, geta vanizt á
að láta sér nægja lítinn skammt
af „lífsnauðsynlegum næringar-
efnum“.
Það virðist svo, sem vítamín-
kenningin í sinni öfgafullu
mynd, hafi beðið hnekki á stríðs-
árunum. I Engiandi var á ár-
unum 1943—44 rannsakað,
hvaða áhrif dagleg vítamín-
aukagjöf hefur á heilbrigði
barna.
Frá því var skýrt í Brezka
Læknablaðinu, að 1620 skóla-
börnum á aldrinum fimm til
fjórtán ára liafi verið skipt í tvo
liópa. Annar höpurinn fékk dag-
lega töflu, sem innihélt A- og D-
vítamín og auk þess tiamin,
riboflavin, nikotinamid og as-
10
HEIMILISRITIÐ