Heimilisritið - 01.08.1951, Page 14

Erum viðnokk-
urn tíma á-
nægð? Finnst
okkur ekki allt-
af gras ná-
grannans
grænna — líf
hans miklu til-
breytingarrík-
ara og skemmti-
legra en okk-
ar? — Samt
kemur það fyr-
ir, að við sjá-
um allt í einu
okkur sjálf í
nýju ljósi ...
íris sveiflaÖi sér ólundarlega
npp á eldhúsborðiÖ og kveikti
sér I sígarettu.
SVONA ERUM VIÐ
Smásdoa eftir ICaren Möller
ÍRIS skellti fötunni á gólfið,
svo að vatnið slettist á fínu,
rauðu inniskóna, sem Jens hafði
gefið henni í jólagjöf. Hún beit
sig í vörina og bölvaði í hljóði.
Jens gat ekki þolað að hún
blótaði. En allar stelpurnar 1
verksmiðjunni höfðu blótað, og
hún hafði einnig vanizt á það.
Það svalaði, þegar eitthvað
bjátaði á.
Reyndar nennti hún ekki að
ljúka við gólfþvottinn. Gólfið
var alls ekki skítugt. Hún hafði
bara byrjað á því, af því hún
vissi ekki, hvernig hún átti að
12
HEIMILISRITIÐ