Heimilisritið - 01.08.1951, Side 21

Gleymdir dularatburðir
Frásagnir, þýddar tír ,,Allt i fickformat '
FYRIR dagrenningu einn
kaldan og hvassan morgun í
fyrri heimsstyrjöldinni, sigldi
brezkur kafbátur frá Harwiek í
eftirlitsferð. Kafbáturinn veltist
um eins og eggjaskurn dögum
saman.
„Mér geðjast ekki að þessu“,
sagði skipstjórinn við einn af
liðsforingjunum, sem hét
Brandt, „ég held við förum nið-
ur og leggjumst á botninn, þar
til lygnir!“
Eftir morgunverð gaf hann
fyrirskipanir:
„Einn maður verður á verði
við dýptarmælinn og hinir
mega leggja sig til klukkan tíu
í kvöld, þegar við förum upp“.
Kafbáturinn fór niðhr á botn
og lagðist, og eftir morgunverð
skreið dauðþreytt áhöfnin í
rekkjur sínar, nema sá, sem á
verði var. Brandt hafði varla
lagt sig til að hvílast í tíu, tólf
tíma, fyrr en hann var sem horf-
inn úr þessum heimi. Hann fór
að dreyma. Honum þótti hann
vera í skotfæraverksmiðju. Kon-
ur í samfestingum voru að fylla
skothylki með sprengiefni. Langt
frá sér í stórum salnum sá hann
lítinn klefa, þar sem stóð á hurð-
inni „Eftirlitsmaður“. Brandt
kom þangað og sá systur sína
fyrir innan. Hún horfði í áttina
til hans, en virtist ekki sjá hann.
Svo sá liann fyrir aftan hana,
inni í næsta sal, ofurlitla eld-
tungu sleikja þilið á salnum, þar
sem konurnar voru að fylla
skothylkin.
Brandt reyndi að kalla til
systur sinnar, en kom ekki upp
nokkru orði. Hún sat við skrif-
borðið eins og hún -svæfi. Hann
reyndi að lilaupa til hennar —
en fæturnir hreyfðust ekki. Allt
í einu kvað við gífurleg spreng-
ing, honum þótti vegimir hrynja
inn — allt varð í báli, reyk og
ringulreið. Húsið' hrundi með
braki og brestum.
Brandt reyndi aftur að fleygja
sér áfram og vaknaði allt í einu
við það, að hann rak höfuðið í
bríkina fyrir ofan sig. Hann var
alls ekki í skotfæraverksmiðju,
hann var í gamla kafbátnum sín-
um.
HEIMILISRITIÐ
19