Heimilisritið - 01.08.1951, Page 36

ánægð? Hún hefði þó átt að
vera sérlega hamingjnsöm. Hún
myndi fá að hafa Jeff heima allt
sumarið .. . þangað til þau flyttu
um miðjan september. Læknir-
inn hafði ráðlagt honum að
hvíla sig eftir erfiði síðustu ára,
og þær þrjár vikur, sem liðnar
voru frá því þau fluttu hingað,
höfðu gert kraftaverk. Það var
eins og hann hefði þurrkað út
úr meðvitund sinni sérhverja
hugsun um viðskipti og vinnu.
Hann var glað'ur og frjáls eins
og skólastrákur.
Hlátur ungrar stúlku rauf
skyndilega þögnina. Susan
heyrði að það var Peggy How-
land.
„Já, það er satt, hann er bæði
kátur og yndislegur“, heyrði
Susan aðra rödd segja, um leið
og gengið var fram lijá lautinni,
þar sem Susan lá vel l'alin. „En
hann verkar illa á mig, liann er
svo montinn“.
„Og samt ertu alveg eins
ístöðulaus gagnvart Eddie og
við hin!“ íagði Peggy. „Þú get-
ur ekki að því gert!“ Sjálf hafði
hún verið auðmjúkur þjónn
Eddies frá því þau fóru að
ganga, og hún hélt áfram að til-
biðja hann, þegar þau komu
heim í leyfi, sitt frá hvorum há-
skóla.
Ilngu stúlkurnar héldu áfram
niður til baðstrandarinnar.
Susan reis upp á olnboga og
horfði á eftir þeim. Hér var við-
fangsefni, sem þurfti athugunar
við og gerði hana órólega.
I sama bili kom Winnie, unn-
usta Bills, hlaupandi til hennar.
„Eg vissi að' þú rnyndir vera
hér“, sagði hún ög fleygði sér
niður við hliðina á Susan.
„Segðu mér, Winnie ... er
Eddie montinn?“
„Það er kannske of mikið
sagt“, svaraði Winnie, „en hann
hefur svo mikið sjálfsálit. Það
er alveg óþolandi, hvað hann er
alltaf öruggur nreð sig“.
„Já“, tautaði Susan annars
hugar. „En montinn ...“
„Ja, ég á frekar við’, að hann
er alveg viss um að allar stúlk-
ur séu hrifnar af honum“.
Susan leit hugsandi niður fyr-
ir sig. Já, Eddie hafði sjálfsálit
og var duglegur. ... Hann var
líkur föður sínunr, ekki aðeins í
útliti heldur líka í hreyfingum.
Hann hafði hinar léttu, kæru-
leysislegu og þó öruggu hreyf-
ingar föður síns, sama glettnis-
lega blikið í augunum og hina
sömu ertandi persónutöfra.
„Annars þolir Eddie ekki
sanranburð við föður sinn“,
sagði Winnie hæglátlega.
Susan hrökk við. Gat Winnie
lesið hugsanir hennar? En hún
skildi athugasemd hennar betur,
þegar hún fylgdist með' augna-
34
HEIMILISRITIÐ