Heimilisritið - 01.09.1951, Blaðsíða 11

mannlegri þörf. Og velgengni
manns í lífinu er í réttu hlutfalli
við það, hversu vel maður kann
að nota sér þessar þarfir. Ef
maður setur sér há og djörf
markmið, getur maður fullnægt
þörfum annarra — eins og Jam-
es Watt, sem fann upp gufuvél-
ina og lagði með því grundvöll-
inn að iðnaðarbyltingunni, og
Wright bræðurnir, sem boð'uðu
komu flugaldarinnar.
Hvað mér persónulega viðvík-
ur, er það þannig, að í hvert sinn
er ég sé óuppfyllta þörf hjá með-
bræðrum mínum, finn ég til ó-
mótstæðilegrar löngunar til að
uppfylla þá þörf. Möguleikarnir
til að láta af hönduni nýtt fram-
lag, eru jafn takmarkalausir og
hugsanir manna og óskir.
Maður ræður sjáifur, hvort
verksvið manns er þröngt eða
vítt. Það fer eftir hversu vel
manni lætur að starfa í sam-
vinnu með öðrum. Einn sér er
maður aðeins einstaklingur með
takmarkaða getu, en taki maður
liöndum saman við aðra, getur
maður afrekað langtum meira.
Samstarf getur maður ekki ein-
asta tamið sér í hversdagslegum
störfum, heldur einnig í persónu-
legu framlagi til stjómmálalegs
og efnalegs þroska lýð'ræðisins.
Sá sami andi, sem skapar mikil-
leik einstaklingsins, getur skap-
að nýjan mikilleik heillar þjóð-
ar.
Eg trúi staðfastlega, að til
þess að öðlast það mesta, sem
hægt er af lífinu, verði maður
að gefa og gefa og gefa öðrum.
Eg gleymi aldrei þessari setn-
ingu, sem ég heyrði á leiksviði
fyrir skömmu:
„Það örð'ugasta hér í lífinu er
að gefa allt, en það er líka venju-
lega eina leiðin til að öðlast allt“.
Fyrir nokkrum árum rann
„vináttulest“ gegnum Bandarík-
in og safnaði vagnhlössum af
matvælum og öðrum gjöfum frá
Ameríkumönnum til Evrópu.
Eg naut þeirrar ánægju að vera
með sem „lestarstjóri“ frá
Chicago til New York. Af öllu,
sem ég sá og heyrði á þessari
ferð, var eitt, sem hafði sérstak-
lega mikil áhrif á mig. Það var
bóndi, sem bauð að gefa söfn-
uninni alla ársuppskeru sína.
„Hvers vegna?“ var hann spurð-
ur, og hann svaraði: „0, mér
fellur bara vel að gefa!“
4. Vinn!
Leyndardómur vinnunnar er
fjórði, óhjákvæmilegi lykillinn
að hamingjusömu, innihalds-
ríku lífi. Þegar maður einu sinni
hefur komið auga á þá gleði,
sem vinnunni getur verið sam-
fara, tekur maður til starfa af
allri þeirri djörfung og orku, sem
maður á til.
Eins langt aftur og ég man,
HEIMILISRITIÐ
9