Heimilisritið - 01.11.1951, Blaðsíða 16

hún skyldi lesin á sama stað og
sama tíma sem hann dó. Það er
gerð grein fyrir tnttugu árunum
í erfðaskránni“.
„Allt í lagi, ef þetta er erfða-
skráin, sem þér haldið á, þá skul-
um við komast að efninu“.
„Það er ómögulegt fyrr en
hinir koma“.
„Jæja, við höfum beðið í tutt-
ugu ár, svo við getum vel beðið
tuttugu mínútur í viðbót, býst
ég við. Svo að þetta er bókaher-
bergi gamla mannsins, eða er það
ekki?“
„Þér liafið komið hingað áð-
ur“, sagði Crosby ögrandi og leit
snöggt og einkennilega á Blytli.
„Iía, já“, svaraði Harry kæru-
leysislega, „en ekki ný]ega“.
Hann ranglaði yfir að bóka-
skápnum og valdi sér þar bók
af handahófi, en um leið vísaði
ráðskonan inn öðrum erfingja.
Þegar Ijósið féll á andlit hans,
kom í ljós fyrsta brosandi yfir-
bragðið þetta kvöld, en það til-
heyrði ljóshærðum, ungum
manni, um 35 ára að aldri, með
brosandi varir, óaðfinnanlegar
tennur, blá augu og ljóst, bylgj-
að hár, klippt af mikilli vand-
virkni, en heldur um of sítt.
„Þér munið ábyggilega eftir
litla skjólstæðingnum yðar, hon-
um Charlie Wilder“, sagði að-
komumaðurinn vingjarnlega og
rétti fram höndina. Crosby tók
í hönd hans, en ekki með sama
eldmóði og gesturinn. Auðvitað
mundi hann eftir honum. Hann
hafði lært lög í skrifstofu hans,
eða öllu heldur, hann hafði eytt.
þar tveimur árum. Hann hafði
farið þaðan til að gefa sig að
skáldskap, og hvaða lögfræðing-
ur gat fyrirgefið slikt!
„Hvað gerið þér nú?“ spurði
Crosby eins og liann væri að
þreifa fyrir sér.
„Að láta skáldskap borga sig.
Eg skrifa glamuryrði fyrir aug-
lýsingafirma. Sæll, Harry
frændi. Ennþá vondur út í mig?“
og liann gekk vfir að borðinu og
rétti Blyth hendina. Harry lét
sem hann sæi það ekki, en sagði
aðeins: „Sæll“.
„Heyrið mig nú, báðir tveir,,
getið þið ekki gleymt deilum
ykkar eitt kvöld og tekist í
hendur“. Og til þess að láta ekki
standa við orðin ein, greip Cros-
by hendur þeirra og lagði þær
saman. Blyth yppti öxlum, en
sagði ekkert.
Bifreið staðnæmdist snögg-
lega utan við hlið hallarinnar-
„Akið inn“, kallaði há kven-
mannsrödd aftur í bílnum.
„Ekki fyrir miljón dollara“„
sagði ökumaðurinn ákveðinn.
„Mér þætti fróðlegt að vita
hvers vegna“.
„Draugar“.
Tvær mjög taugaóstyrkar
J4
HEIMILISRITIÐ