Heimilisritið - 01.11.1951, Qupperneq 23

slíkt. Hún hafði sjálf valið þá
braut, sem hún fór nú inn á.
Hefði hún gifzt Bob, myndi allt
vera eyðilagt.
Börn — látlausir reikningar
— læknisreikningur, kaup-
mannsreikningur, afborganir af
húsgögnum, sem yrðu rispuð og
eyðilögð, áður en þau hefðu ver-
ið greidd til fulls, og á meðan
leið lífið fram hjá manni. Jinny
hafði einnig farið á mis við lífið.
Fallega, fjöruga Jinny, litla syst-
ir hennar, sem búið var að rífa,
hina dásamlegu vængi af, eftir
aðeins þriggja ára hjónaband.
Og það var ekki aðeins Jinny.
Það voru fleiri, sem eins hafði
farið' fvrir. Svo fjöldamargir
aðrir, sem höfðu sokkið niður í
vonlausa fátækt og slitið sér út
fyrir aldur fram.
En hún skyldi eklvi fara á
mis við' lífið, hugsaði Lois með
nöpru brosi. Greg — Hawaieyj-
ar — sólarmegin í lífinu, eitt-
hvað til að minnast. Og Greg
var heiðarlegur. Hann hafði þeg-
ar frá byrjun sagt henni, að
hjónaband væri útilokað'. Hann
elskaði hana núna, en hvað
framtíðin bæri í skauti sér, bryti
hann ekkert heilann um. Greg
beið hennar í Los Angeles.
ÁÐUB, en Peter Livingston
læknir féll í svefn, hugsaði hann
um litlu konuna í klefa nr. 7.
Það var fávíslegt af henni að
fara í ferðalag, fyrst hún var
komin þetta langt á leið, hugs-
aði hann með sér. Hvers vegna
brosti hann ekki til hennar, það
hefði þó ekki getað skaðað hann
neitt. En hefði hann brosað, ])á
hefði hann vafalaust farið að
tala við hana, og það var ein-
mitt það, sem hann vildi forðast
— hann vildi gleyma öðrum
manneskjum og vandamálum
þeirra. Kyrrð og hvíld. Það var
það, sem starfsbróðir hans haf'ði
sagt í síðustu viku við hann:
„Það er ekkert að líffærum
þínum. Ivyrrð og hvíld um eins
árs bil mun hjálpa þér. Þú hef-
ur unnið allt of mikið, gamli
vinur. En þú ert. ekki búinn að
vera“, bæði hann í flýti við með
brosandi bjartsýni, sem ekki
hafði kastað ryki í augu Peters
Livingston eitt andartak.
„Taktu það rólega í eitt ár og
byrjaðu svo að afla þér sjúk-
linga og hefja læknisstörf þín að
nýju“.
Hefja læknisstörfin að nýju.
Vinna sig aftur upp! Hann hafði
ekki gert annað allt sitt líf.
Hann hafði neitað sér um allt,
um heimili, konu og börn, til að
vinna sig upp. Hann hafði náð
æðsta markinu, og fékk nú að
vita, að búið var að slá hann út.
Peter Livingston hnipraði sig
saman í horninu sínu og reyndi
NÓVEMBER, 1951
21