Heimilisritið - 01.06.1953, Side 49

inni, og Francastoro gaf hinni nýju
plágu nafnið syfilis. Siðaskiptin
komust á, svarti dauði, inflúenza
og svitasótt geisuðu yfir Evrópu,
og Katrín af Medici hóf stríð á
hendur Húgenottum og stofnaði
til hinnar miklu slátrunar á St.
Bartólómeusnótt 1572. Eins og áð-
ur var sagt, var Paré hlíft vegna
vináttu sinar við Katrínu, en öðr-
um Húgenottalækni, Chamberlen,
tókst að flýja til Englands.
Nú erum við komin að árinu
1588, og synir þessa Chatmber-
lens, þeir Peter yngri og Peter
eldri, voru farnir að leggja stund
á fæðingarhjálp og höfðu fundið
upp fæðingartengurnar. *
Chamberlen-bræðurnir leyndu
uppfinningu sinni og reyndu að
sölsa undir sig .ljósmæðrakennsl-
una. Til réttlætingar þeirri kröfu
héldu þeir því fram, að þeir gætu
náð barni, sem aðrir hefðu gef-
izt upp við. Þeir létu Pétri eftir
hið vel geymda leyndanmál, en
Pétur var sonur yngra bróðursins.
Hann kunni töluvert fyrir sér, en
hugsunarháttur hans var sam-
bland af dygð þess, sem er frels-
aður í sinni trú, og villukenning-
um skottulæknisins. Eins og fað-
ir hans og föðurbróðir gerði hann
tilraun til þess að fá einkaleyfi á
stjórn fæðingarhjálpar og ljós-
mæðra en tókst það ekki.
Leyndanmálið, sem Peter Cham-
berlen grúfði yfir, voru þessar
fæðingartengur, sem hann hafði
erft eftir föður sinn og föðurbróð-
ur. Hann lét þær eftir sonum sín-
um, en þeirra merkastur var
Hugh, 1630—1706. Leyndanmálið
hélzt í fjölskyldunni, og með orð-
um Hugh Chamberlen: ,,Faðir
minn, bróðir og ég sjálfur (engir
aðrir í Evrópu, að ég bezt veit)
höfum með Guðs blessun og eig-
in dugnaði komizt upp á lag með
og iðkað lengi aðferð við fæðing-
arhjálp, sem er mæðrunum ó-
skaðleg sem og börnum þeirra."
Hann hélt aðferðinni ennþá
leyndri.
Um það leyti, sem Hugh Cham-
berlen samkvæmt venjurn for-
feðra sinna reyndi til þess að fá
yfirstjórn fæðingarhjálpar í Eng-
landi, fór læknum mjög lítið fram
í þessum efnum. Paré hafði haf-
ið viðleitni, og accouc/ieur-titill
sá, er Clement fékk, hafði fært
þessari atvinnugrein fulla virð-
ingu. Samt sem áður mætti fæð-
ingarhjálp lækna mikilli and-
stöðu. Þar sem ekki var um kon-
unglegar fjölskyldur að ræða,
gætti stundum óhemjulegs tepru-
skapar gagnvart læknum af karl-
kyni. Stundum urðu þeir að binda
annan enda af laki um háls sér,
hinn endann um háls konunnar,
sem átti að fæða. Þótt bæði lækn-
ir og sjúklingur hefðu fullt sjón-
JÚNÍ, 1953
47