Heimilisritið - 01.09.1957, Qupperneq 44

Heimilisritið - 01.09.1957, Qupperneq 44
ina. Umhveríis ljóskerið í siglu- trénu sveimuðu mölflugur. Gerillo hreyfði sig í myrkrinu og andvarpaði. ,,Hvað getur maður gert?“ tautaði hann og sat síðan kyrr eins og áður. Holroyd var vakinn af hug- leiðingum sínum við suð í mý- flugum. II. NÆSTA morgun heyrði Hol- royd, að þeir væru innan við fjörutíu kílómetra frá Badama, og áhugi hans á fljótsbökkunum óx. Hann kom upp við hvert tækifæri til að athuga um- hverfið. Hann gat ekki séð nein merki um mannadvöl, nema rústir af gömlu húsi, þar sem tré uxu út um gluggagættirnar. Það var um nónbil, er þeir komu að yfirgefna fljótabátn- um. Hann virtist í fyrstu ekki vera mannlaus, bæði seglin voru uppi og blöktu í golunni, og maður sást sitjandi á framþilj- unum. Annar maður virtist sof- andi á grúfu á langri brú, sem höfð er á miðju þessara stóru báta. En það kom brátt í ljós, að hann var stjórnlaus með öllu. Gerillo athugaði bátinn gegn- um sjónaukann og varð einkum starsýnt á dökkt andlit manns- ins, sem virtist sitjandi. Það var eins og hann væri rjóður í framan og vantaði nefið, og því lengur sem skipstjóri horfði á hann, því ver geðjaðist honum að útliti hans, og því síður gat hann hætt að horfa. En hann gerði það að lokum og kallaði á Holroyd. Svo veif- aði hann til fljótabátsins. Hann veifaði og kallaði, en bátinn rak framhjá. Santa Rosa stóð skírum stöfum á honum. Um leið og hann lenti í kjöl- fari skipsins, ruggaði hann ofur- lítið, og allt í einu valt sitjandi maðurinn um koll. Hatturinn fór af honum, og höfuðið var ekki fallegt á að líta; svo valt skrokkurinn út að skjólborðinu, sem skyggði á hann. Holroyd var kominn hálfa leið upp káetustigann. „Sástu þetta?“ spurði skipstjóri. „Dauður!“ sagði Holroyd. „Já. Þú ættir að senda bát að honum. Það er eitthvað bogið við þetta.“ „Sástu — sástu andlitið á honum?“ „Hvernig var það?“ „Það var — ojh! — ég á engin orð.“ Og skipstjóri sneri baki við Holroyd og varð allt í einu önnum kafinn og rögg- samur stjórnandi. Fallbyssubátnum var snúið við, svo hann skreið samhliða 42 HEIMILISRITIÐ
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Heimilisritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.