Heimilisritið - 01.11.1957, Blaðsíða 36

„Páll bróðir yÖar hefur sagt
mér svo mikið um yður og þetta
hús,“ sagSi hann og brosti hlýtt
til mín. BróSir ySar er afar hreyk-
inn af yður. Hann sagði mér, að
þér hefðuÖ í rauninni alið hann
og systur yðar tvær upp, hjálpar-
laust. ÞaS hlýtur að hafa VeriS
mikiÖ verk fyrir unga stúlku,“
sagSi hann í aðdáunartón.
,,Ég — ég, jú, ég býst við því,“
sagði ég og settist í ruggustól
mömmu. Og mér til furðu vissi ég
ekki fyrri til en ég var farin að
segja þessum ókunnuga manni
allt um sjálfa mig og fjölskyldu
mína, að pabbi hefði dáið þegar
ég var tólf ára, og að mamma
hefði aldrei veriS heilsuhraust eft-
ir það. Mest af skóladögum mín-
um vann ég flest húsverkin fyrir
hana og leit eftir yngri systkinum
mínum, Páli, Myrtle og Doris.
Seinna, þegar ég hafði lært hrað-
ritun og vélritun í verzlunarskóla,
varð mamma mikið veik, og
skömmu eftir að ég byrjaði í
minni fyrstu vinnu, dó hún. Ég
varð að hætta vinnunni, þó mér
félli hún vel, til að sjá um heim-
ilið fyrir systkinin. Páll gerÖist
verkfræðingur og tók aS sér störf
á Nýja Sjálandi — þar hafði Ray
kynnzt honum. BáSar systur mín-
ar, þó þær væru fimm og sex ár-
um yngri en ég, voru giftar,
Myrtle fyrir fjórum árum og Doris
í fyrrasumar. Svo þarna var ég
ein í þessu stóra húsi. Tilfinn-
ingasemi, minningar um foreldr-
ana og erfiÖleikar á að fá aðra
íbúð, höfðu aftraÖ mér frá að selja
það og flytja í minni íbúð. En
samt hafði þaS veriS óráS að búa
þar ein áfram, því ég þjáðist öðru-
hvoru af þunglyndi og einmana-
leik. Þó ég ynni úti og hitti annað
fólk á daginn, bætti það mér ekki
upp einmanaleikann á kvöldin.
* * *
ÞAÐ var svo þægilegt að tala
við Ray. Hann kinkaði kolli og
var fullur samúðar, og hann
spurði eins og hann hefði sannan
áhuga á efninu. Og ég talaði ó-
þvingað, þó ég væri annars ekki
opinská við fólk.
„Engin furða, þó einmanalegt
sé aÖ búa ein í þessu stóra húsi.
Þér ættuð að fara meira út,“
sagði hann. ,,Og þér gerðuð mér
mikinn greiSa, ef þér vilduð veita
einmana ferðalang ánægju af ná-
vist yÖar.“
Hann fékk mig fljótt til að fara
upp og hafa fataskipti svo viS
gætum farið út og borSaÖ kvöld-
verS.
Ray átti bíl og hann fór með
mig á glæsilegt hótel, þar sem
maturinn var ljúffengur og um-
hverfið skrautlegt. En ég tók varla
eftir því öllu saman, því Ray
hafði alveg heillað mig. Rödd
34
HEIMILISRITIÐ