Læknablaðið - 01.10.1946, Blaðsíða 11
L Æ K N A B L A J) I í)
117
læknar munu telja það injög
illa farið, ef þær tillögur ná
ekki fram að ganga.
Þess skal getið, að landlækn-
ir hefur farið yfir þessar tillög-
ur stjórnarinnar, og kveðst
liann muni geta fallizt á þær.
(Breytingartillögurnar fylgdu
bréfi þessu á sérstöku skjali).
Þá vill stjórn Læknafélags
Islands levfa sér að mótmæla
þvi, sem milliþinganefndin
segir um gjaldskrá héraðs-
lækna í greinargerð sinni fyr-
ir frv. á bls. 19, en það er þann-
ig: „Launahæð lækna er á-
kveðin með það fyrir augum,
að gjaldskrá fyrir liéraðslækna
vcrði óbreytt frá þvi, sem hún
var í slriðsbyrjun.“
Þessi ummæli komu stjórn
Læknafélagsins mjog á óvart,
því að liún hafði einmitt skil-
ið milliþinganefndina á þann
veg, að hún teldi sig ekkerl
umboð liafa til þess að skipta
sér af gjaldskrá héraðslækna
eða lilunnindum, og átti því
stjórn félagsins sér engra af-
skipta eða skilyrða von um
þau atriði, enda lilýtur þessi
athugasemd að vera á mis-
skilningi bvggð.
Að minnsta kosti er það víst,
að stjórn félagsins og síðasta
læknaþing liefði aldrei tjáð sig
jafn nærri því að vera sam-
þykkt launauppliæðum frv. ef
það hefði vitað að slikir afar-
kostir fylgdu. Af þessum ástæð-
um vill stjórn Læknafélags ís-
lands injög eindregið óska þess,
að tekið verði fram í nefndar-
áliti eða framsögu, að með
þessum lögum sé á engan liátt
ráðstafað gjaldskrá liéraðs-
lækna né öðrum lilunnindum
þeirra.“
Jafnframt gerði hún sínar
breytingartillögur, bæði við
flokkunina og launin, að mestu
i samræmi við áðurnefndar til-
lögur læknafundarins. Sendum
við svo þetta hvorttveggja rétta
boðleið, en hún var til Banda-
lags starfsmanna ríkis og bæja,
því þingnefndin hafði ákveðið
að sinna ekki samtölum eða
bréfum frá einstökum félögum.
Þó fórum við siðar beina leið,
þar sem form. og ritari áttu i
byrjun jan. 1945 tal við nokkra
af mönnum þeim, sem sæti áttu
i fjárhagsnefnd e. d. alþ. og rit-
ari, sem er fulltrúi félagsins í
stjórn B.S.R.B., mætti ásamt
mönnum úr þeirri stjórn á
fundi með þeirri nefnd. Einna
erfiðast uppdráttar áttu laun
aðstoðarhéraðslækna, en þó
fengust þau loks tekin upp i
frv. i neðri deild.
Ég tel að stjórn félagsins og
læknar geti verið vel ánægðir
með árangurinn af starfi henn-
ar i þessum málum, því ekki er
liægt annað að segja en að hún
hafi yfirleitt komið þessum til-
lögum frain og samþykkt aðal-
fundarins siðasta að mestu
levti fylgt og að sumu leyti bet-
ur þó, t. d. hafa aðstoðarliér-