Læknablaðið - 01.10.1946, Qupperneq 16

122
LÆKNABLAÐIÐ
lcggja á 1., 4. og 7. liðinn, eða
liðina um húsnæði, frí og gjald-
skrárliækkunina.
í sambandi við úrslit og af-
greiðslu launamálsins sé ég
ástæðu til að þakka B.S.R.B.
svo og Helga Jónassyni, koll-
cga, er á þingi rétti okkur
hjálparhönd.
Viðvíkjandi frekari afskipt-
um stjórnar L. í. af launalög-
unum, skal þess getið, að fram
kom á alþingi frá fjárliags-
nefnd e. d. tillaga um að hækka
laun hiskupsins upp í 14. þús.
kr. en þau liöfðu áður verið
ákveðin i frv. 12 þús. og voru
þeir jafnliáir i frv. landlækn-
irinn og hiskup. Stjórn L. I.
fannst ekki mega eiga sér stað
að gcrður væri munur á yfir-
mönnum þessara tveggja stétta,
lækna- og prestastéttarinnar,
og vildi ekki að vfirmaður
læknastéttarinnar yrði minna
metinn.
Fyrir þvi skrifaði liún nefnd
þessari og óskaði eftir því að
laun landlæknis yrðu þá einn-
ig hækkuð, svo ekki væri gert
upp á milli stéttanna.
Árangurinn varð sá að þeir
voru jafnir gerðir aftur og báð-
ir hækkaðir upp í 13 þúsund
krónur.
Það skal tekið fram að þetta
var gert algerlega án vitundar
landlæknis og réði hér ein-
göngu um stéttarineðvitund,
svo hlutur stéttarinnar væri í
engu fyrir horð borinn,né sóma
liennar hnekkt.
Kroner.
I október 1944 barst stjórn fé-
lagsins hréf frá lieilbrigðis- og
félagsmálanefnd efri deildar
alþingis, þar sem leitað var á-
lits stjórnarinnar um erindi
landlæknis viðvíkjandi hreyt-
ingum á lögum nr. 47, 23. júní
1932 um réttindi og skyldur
lækna, en það var þannig til-
komið að horið hafði verið
fram frumvarp á alþingi um
að veita dr. med. Karl Kroner,
er dvalið hafði hér á landi frá
þvi í desember 1938, lækninga-
levfi, en flytjendur þess máls
töldu nauðsynleg um það sér-
stök lög, með þvi að í áður-
nefndum lögum væri islenzk-
ur ríkishorgararéttur gerður
að skilyrði fyrir slíkri levfis-
veitingu.
Geta má þess að stjórn L. í.
hafði áður átt sameiginlegan
fund með stjórn L. R. um þetta
mál, en álits liennar hafði einn-
ig verið leitað og þó enginn
skoðanamunur kæmi fram hjá
stjórnum félaganna, var talið
rétt, að hver stjórn svaraði fyr-
ir sig.
Var svo ákveðið að svara
þessari málaleitun á þessa leið:
„Reykjavík, 9. nóv 1944.
Stjórn Læknafélags íslands
hefur fengið bréf yðar dags.
23. okt. þar sem óskað er um-