Læknablaðið - 01.03.1947, Qupperneq 19

LÆIvNABLAÐIÐ
45
gerðarhættu frá þræðinum. Sár
voru aldrei saumuð saman,
nema eftir exstirpatio á der-
moidcvstum, og þá aðeins ef
engin infektion var í þeim.
Einnig þetta var gert vegna in-
fektions hættu. Sárin voru
höfð þrístrend, eða minnsta
kosti breiðari út. með a])ex inn
í eða inn að anus. Þau voru
höfð stór, þannig að margfalt
stærri sárflötur varð fvrir utan
anus en inn við hann. Ef til
dæmis vtra op fistulu var inn-
arlega, var sárið lengt út fvrir
opið (sjá 4. mynd). Ástæðan til
þessa var sú, að sárflöturinn
er miklu lengúr að skinnga
inn í eða inn við anus en utar.
Ef þvi sárflötur sá sem utar
liggur, er jafn stór hinum,
verður afleiðingin sú, að síð-
ast verður eftir ógróið sár inn í
eða inn við anus, með hindraðri
afrás út, og getur úr þessu orð-
ið sprunga eða igerð. Ef það
sýndi sig, þrátt fvrir þelta, að
sárið gréri fyr að utan, var
ekki hikað við að fjarlægja
epithelið á nýjan leik.
Sár í þessu svæði verða fljótt
grunn og sársaukalitil, og sjúkl.
geta farið heim þótt þau séu
ekki að fullu gróin. Það er hæp-
ið að hann þurfi að liafa lengri
sjúkrahúsvist eða vera lengur
frá vinnu j)ótt þessi aðferð sé
notuð.
Þareð fistulur stafa ávallt frá
ígerðum, er aðalatriðið að fyr-
irbyggja þær, með þvi að fara
mcð igerðirnar á réttan hátt.
Það á að opnasnemma, strax og
ákveðin l)()lga með eymslum er
komin, ekki bíða eftir fluctua-
tion, því að pyogen bólga á
þessum slað eyðist aldrei af
sjálfsdáðum. Það er skorinn
krossskurður út í rönd bólg-
unnar, og þeir fjórir se]>ar sem
þannig myndast, klipptir hurt.
(sjá 5. mynd). Frá sárinu er
svo gengið á venjulegan hátt.
Ef op er inn i endaþarminn
5. mynd. Opnun á ígerð við endaþarm.