Læknablaðið - 15.10.1952, Blaðsíða 22

34
LÆKN ABLAÐli)
af 4. töflu. 1 1. dálki er númer
sjúklingsins, sem virus er frá,
en í 2. dálki fjöldi dýranna, sem
voru notuð við tilraunina.
4. tafla.
Nr. sjúkl. Dauðsföll
3 %
9 y<*
11 °/<
13 °/<
*) DýriS fannst dautt í búrinu,
lamirnar höfðu ekki sézt.
Eins og 4. tafla sýnir, reynd-
ust þessir 4 virus stofnar mein-
lausir fullorðnum músum, og
styður það mjög þá skoðun, að
telja beri þessa nýfundnu stofna
til Coxsaskie hópsins.
Þessi farsótt hefir verið all-
útbreidd í Reykjavík. Ef reiknað
er með sjúklingafjölda alls árs-
ins, en hann var 351, þá er sýk-
ingartalan nærri 0,6%, en sé
reiknað með sjúklingafjöldan-
um frá 1. apríl til 1. ágúst, en
hann var 255, þá er sýkingar-
talan 0,5%. Þó sýkingartalan
sé þannig allhá, þá er ekki að
sjá, að smitnæmið hafi verið
mikið, sem marka má af því, að
af okkar 15 sjúklingum voru
aðeins 3 frá einu og sama heim-
ili, en hinir 12 voru sinn frá
hvoru. Sóttin lagðist ekki þungt
á fólkið. Þessi staðhæfing er
byggð á eigin athugunum og
á samtölum við kollega. —
Af okkar sjúklingum voru að-
eins 2 taldir þungt haldnir, 0
höfðu einkenni skemur en viku,
en 6 lengur, þó enginn lengur
en 14 daga. 1 dánarskýrslum
ársins er stingsótt ekki talin
meðal dánarorsaka.
Ef litið er aftur á 1. töflu, þá
sést, að það sem fyrst og fremst
sérkennir sjúkdóminn eru
vöðvaeinkennin, hitinn og
snögg byrjun.
Vöðvaeinkennin kalla sjúk-
lingarnir ýmist sting, verk, tak
eða ríg, og eru þessi einkenni
tíðust í milliril'javöðvum og i
kviðarvöðvum ofan nal'la. 1 2
sjúklingum var stingurinn mjög
sár, en í hinum yfirleitt vægur.
Um 13 sjúklinga er sagt ákveð-
ið hve lengi þeir urðu varir við
stinginn. Hjá 3 var hann horf-
inn innan sólarhrings, hjá öðr-
um 3 innan 2 sólarhringa, en
enginn hinna hafði sting lengur
en 8 daga. Vöðvaeymslin voru
aldrei svo mikil, að sjúklingur-
inn kveinkaði sér þegar snert
var á honum. Þó stingur og
eymsli væru í kviðarvöðvum,
þá voru vöðvarnir ekki spenntir
viðkomu.
Hitinn náði hámarki fyrsta
sólarhringinn sem sjúklingur-
inn var veikur. Einn sjúklingur
mældi ekki hita, annar var hita-
laus, sá var lítið veikur, en hafði
virus í saur (nr. 12). Þrír sjúkl.
höfðu hita frá 37,5 til 38.0° C.,
3 höfðu 38,0 til 39,0° og 7 höfðu
39,0 til 40,0° C. Iljá 5 sjúkl. var
hitinn fallinn innan eins sólar-