Læknablaðið - 01.12.1957, Qupperneq 32

126
LÆKNABLAÐIÐ
sú aðgerð er valin. Því stærri
og því neðar sem sárin eru í
skeifugörninni, þeim mun oft-
ar verður að gera Bilroth II,
og kemur Bilroth I raunar
varla til greina, ef sárin eru
mjög stór, og ails ekki, ef um
er að ræða afturveggjarsár,sem
hefur étið sig niður í briskirt-
ilinn (ulcus penetrans). Sama
máli gegnir, ef mikil nýleg
bólga er í kringum sárið eða
það er gróið fast við umhverf-
ið með bandvefsherzli, sem er
afleiðing gamallar bólgu.
Við þessi stóru og erfiðu sár
kemur Bilroth II því aðeins til
greina, og reyndar verður
þeirri aðgerð oft eigi komið við
á venjulegan hátt, og þarf þá
að grípa til einhverrar ann-
arrar aðferðar, eða afbrigðis af
Bilrotb II aðgerðinni, sem æll-
unin er að fjalla um í þessari
stuttu grein. Ef erfill hefur
verið að loka stúfnum, vegna
þess, hve stuttur hann er, eða
vegna bólgu eða örvefs í
veggnum, er hætt við, að saum-
ar haldi illa. Verði tregða eða
stöðnun á rennsli um skeifu-
göruina niður í þarmana kem-
ur ofþensla (dilatatio) á stúf-
inn og leki með sauinum, eða
stúfurinn opnast alveg og inni-
haldið flæðir út i kviðarholið.
Afleiðingin er oftast útbreidd
lífhimnubólga, sem befur i för
n.eð sér dauða sjúklingsins,
ef þetta er ekki uppgötvað
strax og gerl við það. Þetta er
alvarlegasti fylgikvillinn eftir
resectio ventriculi, Bilroth II,
cn sem betur fer mjög sjald-
gæfur. Tíðni þessa fylgikvilla
er auðvitað fyrst og fremst liáð
því, hve margir af sjúklingun-
um, sem skurðlæknirinn fær
!il meðferðar hafa stór og erf-
ið sár og hversu mikið er um
gamla eða nýja bólgu í görn-
inni eða i kringum bana.
Reynsla'skurðlæknisins er þó
einnig þung á metunum, þegar
kemur til kasta bans að ganga
frá skeifugarnarstúfnum. —
Hann verður að þekkja allar
aðferðir, sem koma til greina
og geta framkvæmt þær. Þeir
sem hafa fengizt mikið við
resectiones venlriculi vita, að
þetta er ofl lang erfiðasti liluti
aðgerðarinnar.
Þegar um er að ræða lítil sár
efsí i skeifugörninni, þ. e. rétt
fyrir neðan neðra magaopið
(Pylorus), er venjulega auð-
velt að losa skeifugörnina vel
niður fyrir sárið og ía nægjan-
legan stúf lil öruggrar lokun-
ar, eftir að sárið hefur verið
numið burtu. Ef sárið er stórt
og liggur neðar í skeifugörn-
inni, nær papilla Vateri, eða
ef um tvö er að ræða, sem
stundum kemur fyrir, er að-
grrðin strax miklu vandasam-
ari. Erfiðust viðfangs eru stór
sár á efri og aftari vegg skeifu-
garnarinnar, sem vaxin eru
niður í aðliggjandi líffæri (ul-
cus penetrans), eða fast gró-