Bændablaðið - 22.08.2013, Blaðsíða 6

Bændablaðið | Fimmtudagur 22. ágúst 20136
Málgagn bænda og landsbyggðar
LOKAORÐIN
Bændablaðið kemur út hálfsmánaðarlega. Því er dreift til allra bænda landsins og fjöl margra annarra er tengjast land búnaði.
Bændablaðinu er dreift ókeypis til þeirra er stunda búskap en þéttbýlisbúar geta gerst áskrifendur að blaðinu.
Árgangurinn kostar kr. 6.900 en sjötugir og eldri og lífeyrisþegar greiða kr. 3.450.
Bændablaðið er í eigu Bændasamtaka Íslands.
Bændablaðið, Bændahöll við Hagatorg, 107 Reykjavík. Sími: 563 0300– Fax: 562 3058 – Kt: 631294-2279
Ritstjóri: Tjörvi Bjarnason (ábm.) tjorvi@bondi.is – Sími: 563 0332 – Rekstur og markaðsmál: Tjörvi Bjarnason tjorvi@bondi.is
Blaðamenn: Margrét Þ. Þórsdóttir mth@bondi.is – Freyr Rögnvaldsson fr@bondi.is – Sigurður M. Harðarson smh@bondi.is
Auglýsingastjóri: Arnþór Gíslason augl@bondi.is – Sími: 563 0303 – Myndvinnsla og frágangur: Prentsnið ehf.
Netfang blaðsins (fréttir og annað efni) er bbl@bondi.is Netfang auglýsinga er augl@bondi.is Vefsíða blaðsins er www.bbl.is
Prentun: Landsprent ehf. – Upplag: sjá forsíðu – Landsprent og Íslandspóstur annast dreifingu blaðsins. ISSN 1025-5621
Heimsleikar íslenska hestsins
LEIÐARINN
Lokaorðin eru skrifuð þegar allt
annað efni Bændablaðsins er
komið á síðu. Þá fær ritstjórinn að
pústa örlítið í lok dagsverksins og
er nær iðulega jákvæður út í lífið
og tilveruna. Það er svo margt
skemmtilegt í Bændablaðinu, ekki
einhver endalaus bölmóður og
leiðindi. Eða svo segja menn.
Svo koma dagar þegar birtustigið
yfir Betlehem er ekki jafn skínandi
sterkt. Fréttirnar í síðustu viku um
mannaskítinn í Ölfusá voru ekkert
sérlega upplífgandi. Kemur ekki á
daginn að í mörgum sveitarfélögum
landsins eru frárennslismál í fullkomnu
ólagi. Skýrsla frá Umhverfisstofnun
kemur upp um slóðaskapinn. Og
til að bíta höfuðið af skömminni
gerir fréttastofa RÚV úttekt á þeim
upphæðum sem sveitarfélögin krefjast
af þegnum sínum í klóakskatt. Haldið
þið ekki að einna hæstu gjöldin séu á
Selfossi - sjálfum matvælabænum!
Mikil umræða hefur verið um
tækjakaup hjá Matís vegna mælinga
á óæskilegum efnum í mat. Við
uppfyllum ekki kröfur sem gerðar
eru um að fylgja eftir eftirliti á
matvörum. Látum liggja á milli
hluta að IPA-styrkur ESB berst ekki
fyrirtækinu. Shit happens (eins og á
Selfossi). Sýnu alvarlegra er að við
séum ekki löngu búin að kippa þessu
matvæla- og gæðaeftirliti í liðinn.
Fyrir innlenda matvælaframleiðslu
og að sjálfsögðu neytendur skiptir
miklu að þessi mál séu í lagi. Auðvitað
þarf að gera sömu kröfur til þeirra
sem flytja mat inn í landið og til
innlendra framleiðenda. Sennilega
gera menn sér ekki fulla grein fyrir
því að með sama sleifarlaginu munu
erlendir matvælabirgjar sæta lagi og
senda hingað til lands matvörur sem
komast ekki í gegnum nálarauga
eftirlits annarra ríkja. Við sjáum nú
þegar dæmi um að hér er selt grænmeti
í stórmörkuðum sem er ekki flokkað
sem söluvara í Evrópu. Hollenskur
garðyrkjuráðunautur, sem kemur
reglulega til Íslands, varð klumsa
þegar hann sá litlar og visnar paprikur
í búðum hér á landi. Þær voru raunar
ekki eitraðar en annars flokks vara og
ekki taldar söluvara í hans heimalandi.
Hingað berast þær hins vegar með
vorskipunum og almúginn kaupir á
„hagstæðu verði“ sem er mun lægra
en á stóru paprikunum frá Flúðum.
Verðum við sem þjóð ekki að fara
að hysja upp um okkur buxurnar?
Reyna að standa undir öllu lofinu
sem aðrir - og við sjálf - ausum
yfir okkur í tíma og ótíma. Ef
ekki þá getum við pakkað saman í
matvælaframleiðslunni og hætt að
dásama landið og vatnið sem það
allra hreinasta í heimi. Munum að það
tekur andartak að eyðileggja orðspor
en árafjölda að byggja það upp. /TB
Að afloknu heimsmeistaramóti íslenska
hestsins í Berlín er við hæfi að óska íslenska
landsliðinu til hamingju með sinn árangur.
Hafliða Halldórssyni landsliðseinvaldi,
aðstoðarmönnum, knöpum og öllum öðrum
sem störfuðu með liðinu eru færðar bestu
þakkir fyrir sinn þátt í að auka hróður íslenska
hestsins á heimsvísu.
Íslandshestafélagið í Þýskalandi hafði veg
og vanda að skipulagningu mótsins í Berlín í
samráði við Alþjóðasamtök íslenska hestins, FEIF.
Aðstaða fyrir áhorfendur var í flestum tilfellum til
fyrirmyndar en betur hefði mátt hlúa að hestum
og knöpum.
Það er mikilvægt fyrir forsvarsmenn bænda hér
heima að fá tækifæri til að upplifa slíkan viðburð
sem Heimsmeistaramótið er hverju sinni. Talið
er að um 13 þúsund manns hafi sótt mótið frá
öllum heimshornum. Íslandshestamennska er
orðin rótgróin í Þýskalandi og þar eru nú fleiri
íslensk hross en hér á landi. Einnig er íslenski
hesturinn mjög vinsæll á Norðurlöndunum.
Þessi mikli áhugi á hestinum okkar á heimsvísu
endurspeglast vel í þeirri fjölbreyttu flóru keppenda
og gesta sem sækja slík mót. Telja má líklegt að
skipta megi áhugamönnum um íslenska hestinn í
tvo hópa: Þá sem hafa komið til Íslands og þá sem
eiga eftir að koma til Íslands. Margir hverjir hafa
komið oft til landsins og sumir eru árlegir gestir.
Þetta skapar hestamönnum og hrossaræktendum
hér á landi mikil tækifæri sem við eigum enn langt
í land með að nýta til fullnustu.
Eftir að hafa spjallað við fjölda gesta á mótinu
frá hinum ýmsu löndum er ljóst að áhugi þeirra
snýr ekki eingöngu að hestinum. Allt þetta fólk
hefur mikinn áhuga á landi okkar og menningu.
Það var ánægjulegt að hitta fyrir fólk sem talaði
ágæta íslensku, margt eftir veru sína á sveitabæjum
á Íslandi til að komast í kynni við hestinn í sínu
upprunalega umhverfi. Ennfremur að hitta
fólk sem kunni hvert einasta erindi í þekktum
íslenskum sönglögum og söng með af innlifun.
Það er mikilvægt fyrir okkur að rækta eftir fremsta
megni samband okkar við slíka Íslandsvini. Slík
verðmæti er ekki hægt að meta til fjár.
Samhliða hefðbundnu mótshaldi skipa hvers
konar viðskipti stóran sess á viðburðum sem
þessum. Á mótinu í Berlín var stórt svæði þar
sem hverskonar vara og þjónusta var falboðin
auk þess sem fjölmargir kynntu starfsemi sína. Í
samstarfi við Íslandsstofu kynntu íslenskir aðilar
starfsemi sína og þjónustu eins og Landssamband
hestamannafélaga, Félag hrossabænda og einstök
hrossaræktarbú. Starfsmenn Bændasamtakanna
voru einnig á svæðinu og leiðbeindu gestum
við notkun á Veraldarfeng (WorldFeng),
upprunaættbók íslenska hestsins. Bændasamtök
Ísland (vegna WorldFengs) voru stofnaðilar
að svokölluðu Hestatorgi (The Icelandic Horse
Plaza) árið 2006 ásamt Félagi hrossabænda og
fleirum, en það er sameiginlegur vettvangur til að
kynna stofnanir og félög tengd íslenska hestinum
á Íslandi.
Bændasamtökin gegna mikilvægu hlutverki
í öllu þessu samhengi. Samkvæmt lögum bera
samtökin ábyrgð á kynbótastarfi í greininni og auk
þess hefur tölvudeild BÍ haldið utan um og þróað
forritið WorldFeng í samráði við notendur þess.
Jens Iversen formaður Alþjóðasamtaka íslenska
hestsins FEIF og mikill Íslandsvinur, sagði á
mótinu að WorldFengur væri það sem sameinaði
alla áhugamenn um íslenska hestinn, hvar sem þeir
væru í veröldinni, sama hvaða stefnu eða áherslur
þeir hafi í sinni ræktun eða reiðmennsku.
Það er ljóst að heimsmeistaramót, ekki síður
en landsmótin hér heima, eru mjög mikilvæg
við markaðsetningu á íslenska hestinum. Sumir
hrossaræktendur hafa á slíkum mótum skapað
viðskiptatengsl sem í mörgum tilfellum hafa orðið
að vináttutengslum. Markaðssetning á hrossum
er ekkert ólík annarri markaðssetningu og kostar
mikla vinnu og fjármuni og því er nauðsynlegt
að nýta öll tækifæri sem gefast til að sækja fram.
Heimsmeistaramótin gætu nýst betur í
kynningu á öllu því sem íslenskt er
Án þess að á neinn sé hallað getum við nýtt
okkur heimsmeistarmót sem þetta mun betur í
framtíðinni. Við Íslendingar ættum að gera okkur
mun meira áberandi á slíkum viðburði, þar sem
saman koma gestir sem eru mjög móttækilegir
fyrir öllu sem íslenskt er. Við þurfum að taka
höndum saman um að kynna íslenska hestinn
sem víðast með sameiginlegu markaðsátaki og
jafnframt að styðja við bakið á hrossaræktendum
og söluaðilum reiðhesta af fremsta megni.
Við getum einnig nýtt þennan vettvang til
að kynna íslenskar landbúnaðarafurðir með
myndarlegum hætti í samstarfi afurðafyrirtækja
og búgreinafélaga. Ferðaþjónusta á Íslandi á mikla
möguleika á að ná enn frekar til þess markhóps
sem sækir slík mót. Þessu til viðbótar eru heilmörg
tækifæri til að kynna menningu og listir fyrir
slíkum hópi Íslandsvina.
Með mikilli og góðri samvinnu bænda og
hestamanna getum við hafist handa strax með
það að markmiði að gera okkur gildandi á næsta
heimsmeistaramóti í Herning í Danmörku að
tveimur árum liðnum. Slíkt ætti að verða upptaktur
að víðtæku samstarfi í sókn um markaðsetningu
íslenska hestsins á alþjóðavísu í samstarfi við
íslensk stjórnvöld og ferðaþjónustufyrirtæki. Ég
skora á alla sem hlut eiga að máli að nýta það
tækifæri til fulls. /SSS
Ekki barnanna bestir
Snyrtilegasta sveitabýlið í rekstri
Vatnsleysutorfan hlaut umhverfisverðlaun Bláskógabyggðar
Umhverfisverðlaun umhverfis-
nefndar Bláskógabyggðar voru
afhent í þriðja sinn á hátíðinni
„Tvær úr Tungunum“ 17. ágúst.
Að þessu sinni voru veittar
viðurkenningar fyrir snyrtilegasta
sveitabýlið í rekstri. Áður
hefur umhverfisnefndin veitt
viðurkenningu fyrir snyrtilegasta
garðinn og snyrtilegustu
iðnaðarlóðina.
Heiðarbær, Fellskot og Vatnsleysa
verðlaunuð
Veitt voru verðlaun fyrir þrjú
efstu sætin. Þriðja sætið að þessu
sinni hrepptu Heiðabær I og III
í Þingvallasveit. Býlin fengu
viðurkenningu fyrir snyrtileika og gott
skipulag á fallegum stað. Ábúendur
eru Jóhannes Sveinbjörnsson, Ólöf
Björg Einarsdóttir og Steinunn
Guðmundsdóttir.
Í öðru sæti var Fellskot sem fékk
viðurkenningu fyrir fallega aðkomu,
stíl og samræmi í húsakosti.
Staðnum er vel við haldið og hann er
snyrtilegur. Ábúendur eru Kristinn
Antonsson, María Þórarinsdóttir,
Bent Larsen Fróðason og Líney
Sigurlaug Kristinsdóttir.
Í fyrsta sæti varð Vatnsleysa
I-III. Verðlaunin voru veitt fyrir
fallegt bæjarstæði og samræmi í
húsakosti og snyrtimennsku við
íbúðarhús og útihús. Þau fengu að
auki stig fyrir snyrtilega klippta
runna og fyrir vinnuvélar sem
var vel við haldið. Ábúendur á
Vatnsleysu I eru Guðmundur
Sigurðsson, Sigríður Egilsdóttir og
Rúnar Guðmundsson. Á Vatnsleysu
II bú Bragi Þorsteinsson, Halla
Bjarnadóttir og Ingunn Birna
Bragadóttir og á Vatnsleysu III
Sigurður Erlendsson og Jóna
Sigríður Guðmundsdóttir.
Framúrskarandi snyrtimennska
Vatnsleysutorfan hefur áður
hlotið umhverfisverðlaun en
þar sem snyrtimennskan er svo
framúrskarandi var ekki hægt
að ganga framhjá bæjunum
við verðlaunaveitingu. Það var
Herdís Friðriksdóttir formaður
umhverfisnefndar Bláskógabyggðar
sem afhenti verðlaunin en hún er
lengst til hægri á myndinni með
verðlaunahöfum.
/MHH
Viðurkenningar fyrir snyrtilegasta sveitabýlið. Bændurnir á Vatnsleysu og Fellskoti ásamt formanni
umhverfisnefndar Bláskógabyggðar. Heiðarbæjarfólk átti ekki heimangengt. Mynd / Ásborg Arnþórsdóttir