Bændablaðið - 22.08.2013, Blaðsíða 7

Bændablaðið | Fimmtudagur 22. ágúst 2013 7
að verður að segjast að
margar fegurstu vísur
hagyrðinganna hafa
verið ortar til hins
gagnstæða kyns. Þura í Garði
átti einmitt í mörgum slíkum
viðskiptum, en stefnumótin urðu
þó sjaldnast heitari en volgar
vísnasendingar. Einar Árnason
frá Finnsstöðum í Köldukinn,
ráðsettur fastlega, átti stefjum
blandið stefnumót við Þuru árin
sem hún vann í Lystigarðinum á
Akureyri:
Oft mér við því hugur hraus
og hissa á það starði,
að Eva þrælar Adamslaus
uppi í Lystigarði.
Og áfram orti Einar:
Þökk og heiður þér skal færa
Þura, fyrir ljóð og skraf.
Heilsulindin ljúfa, tæra
löngum sem ég bergi af.
Sungið höfum saman kvæði
sumardægrin löng.
Þegar við erum þögnuð bæði
þá mun fátt um söng.
Egill Jónasson tilgreinir ekki
yrkisefni þessarar vísu:
Þú ert bara konuleg í kjólnum,
kjóllinn getur hulið margt í
leynum,
en þetta sem að stendur út af
stólnum
er stærra en svo, þú kennir mér
það einum.
Ólína Jónasdóttir lýsir í þessari
vísu undramætti ástarinnar:
Ást ei fipast enn sitt starf,
úr mér hrapar gigtin,
og í svipan einni hvarf
árans piparlyktin.
En ástin getur einnig verið stórlega
ofmetin. Því lýsir Hjörleifur
Jónsson svo:
Margir hæla ást um of,
ýmsum var hún byrði.
Nái hún aðeins upp í klof
er hún lítils virði.
Síðan þegar ellin vitjar, eimist
ástríðan. Halla Eyjólfsdóttir
kvíðir þó ekki skapadægrum:
Örlög heimta ætíð sitt,
enginn væntir griða.
Ellin notar andlit mitt
eins og pappírsmiða.
Þó að blési móti mér,
má ég vel því una.
Storminn lægir, bátinn ber
beint í lendinguna.
Bólu-Hjálmar finnur líka fjörið
linast:
Fyrr var stóra furan keik,
fjörg við erjur harðar.
Í baki hokin, barrlaus eik
beygist nú til jarðar.
Hálfdan Kristjánsson yrkir líkt
og Bólu-Hjálmar einskonar yfirlit
ævidaganna:
Sjaldan var mér lífið létt,
ljótan hlaut oft baga.
Séð hef ég þó sólskinsblett
suma ævidaga.
Öðrum verður svo ævin einn
leikur. Friðjón Ólafsson orti um
einn slíkan:
Einn á leið hann aldrei beið
eftir heiðum degi,
og hann reið sitt æviskeið
allt á breiðum vegi.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggd1@gmail.com
Líf og starf
MÆLT AF
MUNNI FRAM
Þ
Svipmyndir frá Heimsmeistaramóti íslenska hestsins í Berlín
Íslenski hesturinn átti sviðið í Þýskalandi
Á kaffihúsinu Kaffi Kjós við
Meðalfellsvatn stendur yfir
ljósmyndasýning Finnboga
Björnssonar undir yfirskriftinni
Maður - náttúra - sauðkind.
Finnbogi leitar fanga með
viðfangsefni sín; mann – náttúru og
sauðfé, í landnámi Ingólfs. Myndirnar
eru teknar í Kjós, Þingvallasveit
og Selvogi, en tengsl hans við
sauðfé hófust strax í frumbernsku á
bænum Ingunnarstöðum í Brynjudal
í Hvalfirði. Sýningin í Kaffi Kjós
stendur til 1. september nk.
„Sauðfjárrækt er gróin inn í
menningu, sögu og líf íslenskrar
þjóðar og sú saga er tengd órofa
böndum landinu og nýtingu þess.
Þeir bændur sem koma við sögu í
verkefninu eiga það sameiginlegt
að lífsstíll þeirra er tengdur
sauðkindinni og sauðfjárræktinni.
Verkefnið er unnið yfir heilt ár,
þannig að myndirnar eru frá öllum
árstíðum,“ segir í sýningarskrá.
Sýningin er hluti af útskrift-
arverkefni Finnboga frá
Ljósmyndaskólanum. Hann segist þó
ekki hafa fullar tekjur af ljósmyndun
og þurfi hann
því að vinna
í húsasmíð-
inni, sínu
gamla fagi.
„En ég er að
mynda tölu-
vert. Einkum
eru það
umhverfis-
tengd verkefni eins og sjá má á
heimasíðu minni (www.finnbogi-
bjorns.com). Einnig hef ég verið að
taka portrettmyndir, sérstaklega með
bókarformið í huga.
Ólst upp við störf tengd sauðfé
Ég ólst upp við störf tengd sauðfé
allt árið um kring. Því var nærtækt
að velja þetta verkefni. Umfjöllun
um sauðfjárækt hefur verið frekar
neikvæð í fjölmiðlum, einkum þó
um beit - og vísindalegum rökum
ekki alltaf beitt í þeirri umræðu. Mér
finnst sannarlega kominn tími til
að fjalla um sauðfjárrækt og sögu
hennar á jákvæðari hátt og ekki
gleyma því að íslensk þjóð hefði
varla komist í gegnum erfiða tíma
án sauðkindarinnar. Svo hef ég velt
fyrir mér stöðu sauðfjárræktrar á
svæðinu þar sem verkefnið er
unnið, en raddir hafa heyrst um að
útrýma verði allri sauðfjárbeit þar.
Verkefnið var mér mjög lærdómsríkt
og það var t.a.m. mjög áhugavert að
kynnast mönnum eins og Jens Pétri í
Fjárborgum og Snorra Þórarinssyni
í Vogsósum í tengslum við vinnslu
þess.
Ég hef áhuga að fjalla meira
um landið, notkun þess, nýtingu og
vernd. Hinn hlutinn af lokaverkefn-
inu var bókin „Grónar götur“ sem
eru hugrenningar um landnotkun.
Áhugasamir geta skoðað hana á
slóðinni http://www.blurb.com/
b/3994842-gronar-gotur.“ /smh
Ein mynda Finnboga Björnssonar á sýningunni.
Finnbogi Björnsson.
Ljósmyndasýningin Maður - náttúra - sauðkind í Kaffi Kjós
Heimsmeistaramót íslenska hestsins fór fram í Berlín í
Þýskalandi fyrir skemmstu. Árangur íslenska liðsins var
góður og fjölmargir Íslendingar hvöttu sína menn til dáða
í hita sem fór langt yfir 30 stiga múrinn. Meðal annars setti
Jóhann Skúlason nýtt einkunnamet í tölti er hann sigraði
töltkeppnina í sjötta skiptið, í þetta sinn á Hnokka frá
Fellskoti, annað mótið í röð. Ísland vann einnig liðabikar
mótsins, líkt og á síðustu tveimur mótum, og átti fulltrúa
í verðlaunasætum í flestum greinum og flokkum. Nánari
upplýsingar um úrslit af mótinu er að finna á vefmiðlum
hestamanna.
Hulda G. Geirsdóttir var á svæðinu og smellti af með-
fylgjandi myndum sem fanga stemninguna.
Ekki oft sem einkunnin tíu sést á
lofti. Hörður Hákonarson, dómari
lyftir þeirri tölu.
Kristín Kristjánsdóttir og Sindri
Sigurgeirsson voru mætt til Berlínar. tölu áður en hann afhenti tölthornið.
Jón Baldur Lorange, Sigurborg
Daðadóttir og Þorberg Þorbergsson
á Hestatorginu.
Jóhann Rúnar Skúlason hampaði tölthorninu fræga í sjötta sinn. Myndir / HG
Hin danska Julie Christiansen sigraði óvænt í slaktaumatölti á Straumi frá
Seljabrekku.
Stemmningin í stúkunum var gríðarleg og settu Íslendingar þar sterkan svip á.