Læknablaðið - 01.04.1965, Qupperneq 46

70
LÆKNABLAÐIÐ
svo stór, yfir 5000 manns, en
læknar aðeins nm 100 af þeim
liópi, að þess væri vai’la að
vænta, að þeir hefðn þau áhrif
í Bandalaginu, að þeir væru
þar ánægðir. Hann taldi stjórn
BHM ekki hafa litið svo á, að
hún ætti fulltrúa í kjaranefnd.
Gunnlaugur áleit, að enda
þótt stjórn B.S.B.B. liafi ekki
verið andvíg samningsrétti
BHM, hafi öfl innan Bandalags-
ins verið því mjög andvíg.
Næstur tók lil máls Arinbjörn
Ivolbeinsson. Hann taldi það
vera skoðun stjórnar BIIM, að
það stæði í vegi fvrir, að BHM
fengi samningsrétt, að læknar
og prestar væru í B.S.B.B. Taldi
hann eðlilegt, að L.l. segði sig
úr B.S.B.B. nú þegar.
Bjarni Bjarnason taldi þetta
mál hafa verið rætt og gaum-
gæfilega athugað í mörg ár.
Hins vegar kvað hann óánægjn
lækna með Bandalagið oft hafa
verið meiri en nú. Fullvíst væri,
að ekki væri verið að flana að
neinu með því að leggja úrsagn-
artillögu fram á þessum fundi.
Haraldur Steinþórsson tók til
máls. Hann taldi nauðsvnlegt,
að fram kæmu öll viðhorf. Fvr-
ir silt leyti áleit hann, að málið
væri ekki nógu íliugað. Kvað
liann nauðsynlegt, að menn
gerðu sér ljóst, að verið væri
að kljúfa samtök, sem verið
liefðu cin lieild.
Haraldur gat þess, að þeir
fullti'úar B.S.B.B. hefðu nýlega
setið fundi í Starfsmannafélagi
Reykjavíkur, þar sem lillaga
um úrsögn liefði verið til um-
ræðu, en verið felld. Hann kvað
tæplega hægt að gera ráð fyrir,
að málefni lækna yrðu tekin
sömu tökum eftir úrsögn sem
áður.
Haraldur taldi, að B.S.R.B.
liefði unnið vel að málum lækna
og liefði tekið fullt tillit til til-
lagna L.l. og tillagna BIIM um
skipun lækna í launaflokka.
Taldi hann tilnefningu eins full-
trúa i kjaranefnd hafa verið
í samráði við Ármann Snævar,
þáverandi forseta BHM.
Hann lauk máli sínu með
því að lýsa því yfir, að hann
teldi tillöguna koma sér illa fyr-
ir B.S.R.B. nú.
Ölafur Bjarnason tók lil máls.
Ilann þakkaði samstarfið við
B.S.R.B. Hann taldi stofnun
BHM tilkomna vegna þess, hve
kjör háskólamanna hefðu ver-
ið hág. Hann kvað tilvist BIIM
vafalaust hafa orðið til þess, að
meira hefði fengizl fram við
samninga til handa háskóla-
mönnum, en ef þess hefði ekki
notið við, enda þótt það hefði
ekki samningsrétt.
Ölafur áleit, að L.I. ætti um
það að velja að starfa annað-
hvort í BIIM eða B.S.R.B. og
væri að öllu eðlilegra, að lækn-
ar fylktu sér um BHM. Ilann
minnti á, að komið liefði fram,
að stjórn BHM teldi veru L.í.
í B.S.R.B. standa í vegi fyrir