Læknablaðið - 01.08.1965, Blaðsíða 40

LÆKNABLAÐIÐ
()(j
boðurum í Danmörku, en þeir
fení'ið að láni hjá þýzkum, verði
að víkja, til þess að markverðra
framfara megi vænta.“
Brezkci kerfið. Almennt er
viðurkennt, að Engilsaxar hafi
gætt vel göfugra erfða lækna-
stéttarinnar. Þeir leggja áherzlu
á að varðveita samband læknis
og sjúklings (Doctor -— Patient
relationship) og gott samhand
lækna innbvrðis.
Þetta er grundvallarmunur á
germönsku og engilsaxnesku
viðhorfi, og Engilsaxar hafa
aldrei innleitt hinn þýzka„Ober-
arzt“ í herbúðir lækna.
Brezka spítalalækniskerfið
byggir fyrst og fremst á ráð-
gefandi sérfræðingi, „consult-
ant“.
Platt-nefndin. Brezk lækna-
nefnd undir forsæti Sir Robert
Platt skilaði álitsgerð 1961 um
læknaslarfið við sjúkrahús:
„Medical Staffing Structure in
the Hospital Service“.
Þar segir meðal annars um
konsúltantinn:
„Engin viðurkennd skýr-
greining er fyrir hendi á því,
hvað er ráðgefandi sérfræð-
ingur (consultant).
Mcð almennum orðum er
slíkur sérfræðingur maður,
sem skipaður liefur verið af
sjúkrahúsyfirvöldum vegna
hæfni, prófa, þjálfunar og
reynslu. Honum er ætlað að
taka á sig áhvrgð á rannsókn
og/eða meðferð á sjúkling-
um í einu eða fleiri sjúkra-
húsum og er óháður eftirliti
annarra í læknisfræðilegu
tilliti.
Ráðning á slíkum manni
getur farið fram að gefnu
ráði nefndar, sem að mestu
er skipuð læknum eftir sett-
um reglum yfirvalda. Slíkar
ráðningar eru fyrir þau
sjúkrahús, er taka lil með-
ferðar sjúklinga, sem haldnir
eru sjúkdómum, er falla ekki
í verkahring heimilislækna.
Vinna sú, sem slíkur sérfræð-
ingur má yfirfæra á aðstoð-
arrnenn, fer eftir reynslu og
liæfni aðstoðarmanna. Er
sjálfur sérfræðingurinn dóm-
ari um þessi atriði, og ber
honum að gera sér ljóst, að
ábyrgð hans er hin sama,
þótt hann kveðji sér til að-
stoðarmenn.
Ilin almennu aðalatriði um
starf konsúltantsins eru svo
sem hér fer á eftir:
1. Allir sjúklingar, sem njóta
sjúkrahúsaþjónustu, eiga að
vera undir umsjá konsúlt-
anta (ráðgefantli sérfræð-
inga). Konsúltantar í sér-
grein eða sérgreinum, sem
snerta meðferð hvers sjúkl-
ings, skulu hera ábyrgðina
á umönnun sjúklingsins og
því læknisstarfi, sem hann
þarfnast.
2. Skyldur konsúltantsins tak-
markast ekki við vissa,fyrir-
fram ákveðna vinnutíma.