Læknablaðið - 01.08.1965, Blaðsíða 34

fiO
LÆKNABLAÐIÐ
ist um þrítugt af geðklofa og hef-
ur aldrei batnað svo, að hún geti
verið utan sjúkrahúss.
Margt bendir til þess, að Lóa
og Gróa séu eineggja tvíburar,
en það er ekki enn fullrannsak-
að. Sé svo, getum við litið á þær
sem stórkostlegt dæmi um áhrif
umhverfis í bernsku. Við getum
hugsað okkur, að til grundvall-
ar geðklofa liggi tiltekin arf-
geng tilhneiging,1 en sjúkdóm-
urinn sjálfur brjótist út, verði
viðkomandi persóna fyrir sér-
stökum áhrifum. Að sjálfsögðu
eru þetta enn þá aðeins bolla-
leggingar, og séu slík áhrif til,
er ekki vitað með vissu, hver
þau eru. En finnist þau og séu
þess eðlis, að koma megi í veg
fyrir þau, þá sjáum við loks
hilla undir langþráð takmark:
að unnt verði að varna því að
geðklofi brjótist út.
1. Böök, Jan: Genetic and Neuro-
psychiatric Investigation of a
North Swedish Population; Acta
Genet. (Basel) 1953. Vol. 4;
345—414.
2. Brews, A.: Eden & Holland’s
Manual of Obstetrics. 1957.
3. Shields, J.: Monozygotic Twins,
Brought up Apart and Brought
up Together. London, 1962. Ox-
ford University Press.
SUMMARY.
Johannesson, G.:
Monozygotic Twins with
Schizophrenia.
Theories on heredity of schizo-
phrenia are touched on briefly. The
case histories of a pair of mono-
zygotic female twins aged fifty
are presented. They were brought
up together until the age of eigh-
teen, but from that time have
lived in entirely different environ-
ments. Both suffer from schizo-
phrenia.
Another pair of twins, also wo-
men, the monozygoticity of whom
is highly probable, but not firmly
established, is presented. These
women were brought up in entire-
ly different environmental circum-
stances from infancy; one devel-
oped grave schizophrenia, the
other is completely sane.