Fréttatíminn - 16.09.2011, Blaðsíða 17

enska gull rökgreining rafeindalitógrafía metan markaðsrannsóknir Atomes Crochus snjókoma termóplast upplýsingaveitur
Vísindavefurinn markaðssvið viðskipta- og raunvísindasvið sólskin félagsvísindasvið undur alheimsins lagadeild fi skar og ferðir
þeirra í sjó og ferskvatni lokaverkefni salt viðskiptadeild tölvunarfræðideild bakteríur og Vísindasmiðja tækni- og verkfræðideild
víðförlir hvalir - fylgst með ferðum hvala með gervitunglasendum sálfræði vor rannsóknastöð Austurlandsakademían franska
Orku- og tækniskóli þjóðardýrðlingar djúpfar mengun öld hvalir mamma lás vifta vísindamaður öreind ráðherra veraldarvefur
Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum fjölskylda stærðfræðiþrautir skipulag rusl jafnvægi rannsóknastofa samstarf
mengunarmælir gas lektor varmageislun málvísindi varalestur teygni já örverur veðurfræði bókmenntaverk tilraunaglas orð
starfsfólk mynstur gervifótur Vitvélastofnun Íslands kraftur ljósleiðari iðnfræðsla hveitikorn frumgreinar skýjaþykkni Íslenskar
orkurannsóknir sjónvarp líffræði sameind áhersla loft gps sólskin gæðastýring Hafrannsóknastofnun þjóðminjar þrífótur alþjóðlegur
vetur Nýsköpunarmiðstöð Íslands nanó forseti blóðþrýstingur hamingja repjuolía lengdarbaugur vísindasmiðja kokhlust ár sköpun
hjartagátt segulsvörunarstuðull hagvísindi menning jarðvarmi niðurstöður hugvísindi ást nanókristall skilningur tengslabanki
lausnir ljósastaur greining árangur ferli geimvísindi ferskvatn samfélag gleraugu þekkingarleit Vísindavaka einingar heilsa
augnlinsa Keilir - Miðstöð vísinda, fræða og atvinnulífs fagurfræði sundlaug mekatróník þróun launþegi nýru Alþingi hugmynd
Roche Nimblegen göngulag spekingar fl ugvél þríhyrningur tölva epli börn Veðurstofa Íslands hvatning metnaður námsbraut
hljóðmynd tjáning veitingahús meistaravörn heimili hljóðpistill blogg skák haust vinnuframlag undirbúningur guðfræði áhugasvið
net vandamál framfærsla tungumálamiðstöð bókasafn styrkir bakteríur kuðungur vatnshelt sjálfstýring strætisvagn björgunarbátur
mínus sólarljós útfjólublár eldgos forrit júpiter segulsvið jarðhitagas uppfi nning laser prótein tækniþróun minnka þríþraut ljósapera
Mentor spírall mars jarðskjálfti samstarf Náttúrufræðistofnun Íslands mors nælon Össur kúlupenni fellibylur líkami marglyttur
græmneti langlífi Hafmynd tetraklórkolefni hvassviðri fl otgalli þungamiðja lopi örbylgja Þjóðfræðistofa gervitungl fi skveiðar
reglulegur Konfúsíusarstofnunin straumönd fjarstýring vetni hvatning Nýherji þrýstingur sólkerfi rannsóknir íslenska svarthol
dósent Máltæknisetur hópefl i Amivox gler erfðaefni ArcticMass / PBI Biotech ostur venus heyskapur gsm haffl ötur massagreiningar
sólkerfi þjóðfræði þróun bygging Hafrannsóknastofnun fartölva sjúkraþjálfun lífeindafræði hey, ekki menga svona! læknadeild
lífeðlisfræði háloftakjarni Marel næringafræði kínverska danska orkustjórnun í skipum Stofnun Vigdísar Finnboga ráðstefnutúlkun
bókmenntafræði Hjartavernd Mentor.is - námsvegi Laxfi skar mannfræði möttull þjóðfræði frumkvöðlasetur safnafræði félagsráðgjöf
líffræði sendibréf Áhættustýring jarðfræði verkfræði efnagreiningar með massagreinum kennaradeild spænska menntavísindi
morgunroði hvítblæði orka ipod dna mínútur Landspítali hugsun samtími Listaháskóli Íslands danslist Stjörnuskoðunarfélag
Seltjarnarness heili augasteinn blóðfl æði sjónauki alheimur fræðasetur klukka lithverfur nýsköpun æðastirðleiki raunveruleiki
norðurhvel fróðleikur veðurkort Marorka blóðsýni tölvupóstur siðklemma stuttmyndir líkan Háskólinn í Reykjavík kopar hjarta
efnagreining gevitunglasendir samskiptalausnir orkutæknifræði endurvinnsla aðjúnkt ávöxtur pabbi ilmur raunvísindi fjarnám
túlkunar leiðbeiningar klefi lífmassi svifryk lægðarmiðja fartölva þýska ljóstillífun tannhjól járn fræðimaður stærðfræði fóður
búskapur glitský kristall gagnvirkur japanskt mál og menning fötlu líf - og umhverfi svísindadeild lykilorð þjónustuborð þráðlaust
Á Vísindavöku gefst kostur á að hitta vísindamenn úr hinum
ýmsu fræðigreinum og kynnast viðfangsefnum þeirra!
H
N
O
T
S
K
Ó
G
U
R
g
ra
fí
s
k
h
ö
n
n
u
n
Í febrúar 2007 var Anwar, eigin-
maður Línu, sóttur að heimili þeirra
og hún sá hann ekki aftur á lífi. Sig-
ríður Víðis Jónsdóttir lýsir atburð-
inum í bókinni Ríkisfang:Ekkert.
„Fyrir utan eru tveir menn sem
koma upp á stigapallinn og segjast
eiga erindi við Anwar. Þeir þurfi að
fá hann í byggingavinnu. Mennirn-
ir standa við dyrnar og láta móðan
mása. Anwar hikar eitt andartak en
lítur síðan í kringum sig og horfir
fast á Línu. Svo gengur hann niður
stigann með þeim.
Það er þegar Lína sér bílinn sem
bíður fyrir utan sem hún áttar sig á
því af hverju Anwar horfði svona á
hana. Af hverju hann leit til baka all-
an tímann meðan hann gekk niður
tröppurnar, hvers vegna hann kall-
aði til hennar neðst í stigaganginum
að hún yrði að gæta barnanna vel.
Úti fyrir stendur svört bifreið – sem
hverfur í reykjarmekki.
Hvað er að gerast?
Þetta hlýtur að vera missýn – nei,
nei, þetta getur ekki átt sér stað!
Í guðanna bænum – ekki!“
Lína bíður svo milli vonar og
ótta og ættingjar og vinir reyna að
hughreysta hana með því að segja
henni að allt hljóti þetta að fara vel:
„En sumir leikir eru svo ójafnir
að þeir geta einungis endað á einn
veg, þótt það segi auðvitað enginn.
Innst inni vita allir í stofunni að lög
og regla eru fyrir löngu gufuð upp.
Nýjar leikreglur eru spunnar upp á
hverjum degi og íraskur Palestínu-
maður getur ekki leitað réttar síns
því hjá dauðasveitunum á hann
engan rétt.
Línu er svo síðar tjáð að Anwar
hafi verið skotinn. „Ein kúla og
þetta var búið.“ Og miðað við hvern-
ig lík sumra Palestínumanna voru
útleikin í líkhúsinu var henni sagt
að hún mætti prísa sig sæla. „Hafðu
ekki áhyggjur. Þetta tók fljótt af, al-
veg örugglega. Ein kúla.“
Eiginmaðurinn tekinn af lífi
Lína og dætur hennar, Jasmín og
Nadeen, í stofunni sinni heima á
Akranesi. Það síðasta sem Anwar,
eiginmaður hennar, bað hana um áður
en hann var leiddur út í dauðann var
að passa börnin.
tók mig tíma að átta mig á þessari
stigmögnun. Fyrst er þetta almennt
ofbeldi sem verður síðan persónulegt
og slíkt ofbeldi er ekki hægt að flýja
eða fela sig fyrir.“
Lína hafðist við í Al Waleed í tvö
ár innan um rúmlega 2.000 Palest-
ínumenn sem sátu fastir og ráða-
lausir í eyðimörkinni. „Ég gat ekki
verið lengur í Írak. Maðurinn minn
var dáinn, ég átti ekkert heimili, var
ekki með neina vinnu og þrjú börn.
Endalausar sprengingar og læti og
hermenn út um allt. Í Al Waleed voru
engir hermenn og sprengingar en líf-
ið var erfitt og þegar ég horfi til baka
skil ég ekkert í því hvernig ég komst
af þarna í tvö ár,“ segir Lína.
Sigríður fór og skoðaði f lótta-
mannabúðirnar eftir að hún kynnt-
ist konunum á Akranesi en það sem
þær höfðu sagt henni gat ekki búið
hana undir þann hrylling sem fyrir
augu hennar bar. „Þetta er hræðileg-
ur staður. Algjörlega. Kannski miklu
verra en ég hafði gert mér í hugar-
lund. Þegar ég kom til Al Waleed
voru um 1.500 manns eftir í búðun-
um. Það er 50 stiga hiti þarna og ekk-
ert skjól að fá. Sumarið er óralangt en
svo tekur veturinn við og þá er ískalt.
Það snjóaði meira að segja á þau í
búðunum. Maður verður líka að gera
sér grein fyrir því að þau hafast við
undir þunnum tjaldhimni. Þetta er
ekkert heimili. Það á enginn að þurfa
að búa á svona stað. Það á enginn að
þurfa að alast upp á svona stað.“
Sigríður segir að eftir heimsóknina
til Al Waleed hafi runnið enn betur
upp fyrir sér hversu saga kvennanna
væri í raun svakaleg. „Ef þær kusu
virkilega að búa þarna, hvað voru
þær þá að flýja? Guð minn góður! Ef
þú getur búið við þessar aðstæður í
steikjandi hita, innan um snáka og
sporðdreka, með lítið vatn og mat,
kalda vetur og 400 kílómetra í næsta
sjúkrahús, hvaða hrylling ertu þá að
flýja? Þarna gerði ég mér kannski
fyrst almennilega grein fyrir því
hversu líf þeirra í Bagdad í stríðinu
hlaut að hafa verið skelfilegt.“
Viltu koma til Íslands?
Lína gerði meira en bara bíða og
vona á meðan hún var í Al Waleed.
Hún var fljótlega beðin um að vera
í stjórn búðanna en smám saman
komst eitthvert skipulag á ringul-
reiðina sem þar var í upphafi. „Þetta
byrjar í algerri örvæntingu á landa-
mærunum en síðan kemst smám
saman einhver festa á þetta,“ segir
Sigríður. „Lína vann á fullu þarna.
Einhverjir hefðu kannski lagt árar
í bát og gefist upp en hún gerði það
ekki og mér finnst það mjög merki-
legt. Hún kom meðal annars á leik-
skóla á laggirnar!“
Segja má að Lína hafi dottið í
lukkupottinn þegar sendinefnd frá
Íslandi kom í búðirnar. „Þau spurðu
mig hvort ég vildi fara til Íslands og
ég átti ekkert annað svar en bara
„Hvað er það?!“ Ég hafði aldrei áður
heyrt á landið minnst. Ég sagðist
fyrst ekki vilja fara nema öll fjöl-
skyldan gæti farið saman. En mér
var sagt að það væru bara ég og
börnin sem gætum farið. Og það var
ekki um neitt annað að ræða en að
þiggja það. Ég gat ekki beðið þarna
lengur með þrjú börn.“
Þegar Lína er spurð hvað hafi
fengið hana til að segja sögu sína
á bók og rifja upp allan þann hryll-
ing sem hún hefur gengið í gegnum,
segist hún gera það í þeirri von að
sem flestir Íslendingar lesi bókina
og geri sér grein fyrir því hvað býr
að baki því að flóttafólk frá Palestínu
kom til Íslands. „Ég vil ekki að fólk
haldi að það hafi verið „af því bara“.
Mér finnst að það eigi að þýða þessa
bók á ensku og arabísku þannig að
allir fái að vita og skilja hvað kom
fyrir fólk frá Palestínu í Írak. Og
hvernig það er að fara í gegnum lífið
án ríkisfangs og vera flóttamaður.
Það er erfitt. Vonandi verða ein-
hvern tíma allir ríkisborgarar og
þurfa ekki að vera á flótta. Ég vona
það.“
viðtal 17 Helgin 16.-18. september 2011