Læknablaðið - 01.02.1966, Qupperneq 48

18
L Æ K N A B L A 1) I f)
einkastofum í Kaupmannahöfn. Samanburður hefur verið gerður á
þessu, og kemur í ljós, að þjónusta þessi er afgreidd fljótar og ódýr-
ar á einkastofunum en á röntgendeildum sjúkrahúsanna.
Fólk í B-flokki getur farið til sérfræðings eftir eigin ósk eða skv.
ábendingu heimilislæknis. Þessi læknisþjónusta er öll á endurgreiðslu-
kerfi, þannig að sjúklingarnir greiða fullt verð fyrir þjónustuna, en fá
endurgreitt skv. ákveðinni gjaldskrá sjúkrasamlagsins.
Fjöldi heimilislækna í Kaupmannahöfn er ákveðinn eftir sam-
komulagi milli læknasamtakanna og sjúkrasamlaganna. Nefnd frá
þessum aðilum ákveður, hverjir fá þau störf, sem þar losna, annað-
hvort ef læknir fellur frá eða fjölga þarf læknum vegna aukinnar
íbúatölu í ákveðnum borgarsvæðum.
Fyrirkomulag á læknavali er þannig, að borginni er skipt í hverfi
með ákveðinni tölu lækna. Venjulega munu vera um 18 læknar í
hverju hverfi, og er sjúklingum heimilt að velja þann lækni, sem
þeim sýnist úr þeim hópi, en einnig er heimilt að velja lækni utan
hverfisins, ef viðkomandi læknir samþykkir.
Læknisþjónusta Utan Kaupmannahafnar er fólkinu skipt í áður-
utan Kaup- nefnda flokka, A og B, en nokkuð frábrugðið
mannaliafnar. greiðslufyrirkomulag gildir fyrir A-flokk. B-flokkur
og einnig C-flokkur eru á endurgreiðslufyrirkomu-
lagi svo sem í Kaupmannahöfn.
Sjúkrasamlagslæknir fær fast gjald fyrir hvert númer í A-flokki,
og er gjald þetta miklu lægra en í Kaupmannahöfn, en auk þess fær
hann greiðslur frá sjúkrasamlagi fyrir unnin verk skv. umsaminni
gjaldskrá. Læknir sendir reikninga fyrir störf sín til samlagsins, sem
getur krafizt þess, að sjúklingur áriti reikninga læknis. Þann rétt
nota sjúkrasamlögin yfirleitt ekki, heldur fylgjast með því, hvort hiut-
fallið milli fastagreiðslu og aukagreiðslu sé innan eðlilegra marka.
Venjulega er helmingurinn af launum lækna fastagjöld og hitt fyrir
unnin verk. Raskist þetta hlutfall óeðlilega, er praxís viðkomandi
heimilislæknis athugaður, t. d. hvort hann hafi einstök erfið tilfelli,
sem auki störfin og geri reikningsupphæðina eðlilega hærri.
Vaktafyrirkomulag er yfirleitt þannig, að heimilislæknar skipta
með sér öllum vöktum, en fá fyrir þá vinnu sérstakar greiðslur fi á
sjúkrasamlagi fyrir A-flokk, en endurgreiðslukerfið gildir fyrir B-
flokk.
Sérfræ'ði- f febrúar 1965 var gerður samningur um sérfræðilæknis-
störf. hjálp utan Kaupmannahafnar. f meginatriðum er það svo,
að sjúklingar í A-flokki fá allar greiðslur frá sjúkrasam-
laginu og þurfa ekki að greiða lækni neitt, hins vegar er endur-
greiðslufyrirkomulag fyrir fólk í B-flokki.
Tilvísanir eru eftir ákveðnum reglum, og er fjöldi viðtala út á
hverja tilvísun takmarkaður og mismunandi eftir því, hvaða sjúkdóma
er um að ræða. Yfirleitt er gert ráð fyrir, að tilvísun gildi í mesta lagi
fyrir sex viðtöl og verði ekki ^ndurnýjuð nema með sérstöku sam-
komulagi við sjúkrasamlagið.