Læknablaðið - 01.02.1966, Qupperneq 51

L Æ K N A B L A Ð I i)
21
unnin á skrifstofunni. Skrifstofan sér um útgáfu tveggja tímarita, sem
eru á vegum læknafélagsins. Annað er vikurit, hitt ársfjórðungsrit
og hvort tveggja ritað á finnsku.
Læknisþjón- Þá voru teknar upp umræður um vandkvæði á læknis-
usta dreif- þjónustu dreifbýlisins, tryggingamálum lækna og fleiru.
býlisins. Þessum umræðum stjórnaði dr. Martti J. Karvonen,
formaður finnska læknafélagsins.
Var álit finnsku læknanna, að það, sem einkum fæli lækna frá
hinum strjálbýlu héruðum, sé fagleg einangrun og frumstæð vinnu-
skilyrði. Töldu þeir mjög mikilvægt, að tekinn yrði upp sá háttur, að
þrír til fjórir læknar gætu starfað saman. Gert var þá ráð fyrir, að
þeir gætu þjónað 15—20 þús. manns, að því er við kemur hinni ai-
mennu læknisþjónustu.
Þá var minnzt á, hvernig þessi vandamál hafa verið leyst í Rúss-
landi, en þar er ungum læknum gert að skyldu að starfa tvö ár í strjál-
býlisþjónustu, og geta þeir þá valið um þrjá staði. Til þess að gera
þetta aðgengilegra fá læknarnir lengra leyfi og hærri laun en almennt
gerist, og einnig fá þeir eftirlaun fyrr en aðrir menn í opinberri þjón-
ustu vegna þessara starfa í dreifbýlinu.
Norski fulltrúinn á fundinum taldi, að læknisþjónusta í strjái-
býli í Noregi væri ekki lengur neitt vandamál. Það væri skylda í
Noregi, að ungir læknar störfuðu þrjá mánuði í strjálbýli, en vel-
flestar héraðslæknastöður væru nú skipaðar í Noregi. Þar væri gert
mjög vel við héraðslækna bæði í launum og starfsaðstöðu.
Allmikið var rætt um skort á heimilislæknum og almennum starf-
andi læknum yfirleitt og talin nauðsyn að efla þennan þátt læknis-
þjónustunnar. í þessu sambandi var rætt um menntun lækna. Talið
var, að of mikil áherzla væri lögð á að undirbúa lækna undir sérnám
og sjúkrahússtörf. Námið væri aðallega fólgið í vinnu á sjúkrahúsum,
og flestir hneigðust því til þeirra starfa. Sumir töldu eðlilegt að gera
almenn læknisstörf að sérgrein, og yrði þá krafizt fjögurra ára undir-
búningsmenntunar, að nokkru leyti á sjúkrahúsum, en öðrum þræði
við almenn læknisstörf.
Var skoðun flestra á fundinum, að efling hópsamvinnu lækna
myndi bezta ráðið til þess að skapa almennum læknum betri faglega
og félagslega starfsaðstöðu; slíkt myndi auka virðingu fyrir stéttinni
almennt.
Finnsku Nokkuð var rætt um finnsku sjúkratryggingarnar,
sjúkra- sem nú eru smám saman að taka gildi skv. lögum,
fryggingarnar. sem samþykkt voru 4. júlí 1963. Eins og sakir standa,
ná sjúkratryggingarnar ekki til læknisþjónustu utan
sjúkrahúsa, en sá þáttur verður felldur inn í þær 1. janúar 1967. Er
þá gert ráð fyrir, að tekið verði upp endurgreiðslu-fyrirkomulag og
tryggingarnar greiði því sem næst 60% af almennum lækniskostnaöi
utan sjúkrahúsa.
Lyfjakostnaður er greiddur að fullu í sambandi við 27 alvarlega
og langvinna sjúkdóma. Aðrar greiðslur lyfja eru yfirleitt með þeim